اصول استفاده از گفتوگو برای برقراری ارتباط
گفتوگو، نخستین و اصلیترین ابزار ما برای برقراری ارتباط با دیگران است. بنابراین باید اصول آن را یاد بگیریم تا از این ابزار به شکل کارآمد و مفید استفاده کنیم.
یکی از موارد مؤثر در ارتباط با دیگران این است که با حرفهای طرف مقابل همراه باشیم تا بتوانیم تشخیص دهیم کجا میتوانیم حرف او را قطع کنیم. چون اگر در موقعیت نامناسب حرف طرف مقابلمان را قطع کنیم ممکن است او حس کند ما به او توجه نداشتهایم.
برای اینکه مطمئن شویم درست متوجه حرف طرف مقابل شدهایم میتوانیم منظورش از حرفهایش را تکرار کنیم. اینطور به او میگوییم که من با تو همراهم و به تو توجه میکنم. از طرف دیگر در این مدتزمان، مغز فرصت دارد برای جوابدادن فکر کند و از پاسخدهی شتابزده جلوگیری شود.
گاهی افراد نیاز دارند ما در سکوت فقط شنونده حرفهایشان باشیم و در این صورت باید با موقعیتسنجی تشخیص دهیم که چطور میتوانیم با فرد مقابل همراهی خودمان را نشان دهیم.
نوازش کلامی مهمترین ابزار توجه است و با توجه به بافت گفتوگو با تعریفکردن مناسب، تأییدکردن بهوسیله زبان بدن، همراهی با زبان چشم و استفاده از عبارتهای مناسب میتوانیم از نوازشهای کلامی استفاده کنیم و ارتباطمان را بهبود بخشیم.