از این همه تناقض سرگیجه گرفتیم

رسول بهروش- روزنامه نگار

فوتبال ایران در شرایط عادی و طبیعی هم گرفتار یک دنیا تناقض بود، چه برسد به حالا که پدیده نوظهوری مثل کرونا، تمام جهان را متاثر کرده و هنوز تکلیف بسیاری از مسائل به‌طور قطعی روشن نیست. هم‌اکنون اما می‌خواهیم در مورد حضور تماشاگران در ورزشگاه‌ها سخن بگوییم. لیگ بیست‌ویکم فوتبال در غیاب هواداران آغاز شده و مسابقات همچنان در استادیوم‌های خالی برگزار می‌شود. اگر این رویه به صلاح است که هیچ حرفی نداریم. بی‌گمان راضی نیستیم حتی یک نفر کرونا بگیرد و جانش به خطر بیفتد. مشکل اما از جایی شروع می‌شود که به‌طور همزمان شاهد برخی اجتماعات مجاز در دیگر محافل هستیم. به‌عنوان مثال هم‌اکنون سینماها بازگشایی شده و حتی مردم در شهرهای مختلف تا نیمه‌شب برای تماشای فیلم «قهرمان» ساخته اصغر فرهادی صف می‌کشند. طبیعتا باید منطقی در کار باشد که تجمع آدم‌ها در سالن سربسته سینما را مجاز بداند، اما حضور آنها در فضای باز ورزشگاه‌ها را رد کند. این منطق چیست؟
از سوی دیگر طی روزهای اخیر فیلم‌ها و تصاویری منتشر شده که نشان می‌دهد بخش قابل توجهی از ورزشگاه نقش جهان اصفهان به‌خاطر برگزاری مراسمی تحت عنوان «هفته سپاهان» پر شده و تماشاگران خانم و آقا کنار هم نشسته‌اند. این هم خیلی کار قشنگی است و دست‌شان درد نکند. اصولا هر کجا برای مردم شور و نشاط باشد، از آن استقبال می‌کنیم. با این حال کاش یک نفر توضیح می‌داد چه فرقی بین این حضور در ورزشگاه با تماشای مسابقات فوتبال وجود دارد؟ یعنی دیدن یک مراسم فرهنگی نمی‌تواند باعث شیوع کرونا شود، اما تماشای فوتبال چنین خطری دارد؟
تعداد تناقضات یکی دو تا نیست. مخصوصا که در برهه کنونی شاهد لغو کامل دورکاری و بازگشت تمامی شاغلین به محل کار هستیم. حتی اگر از حوزه باشگاهی چشم‌پوشی کنیم، حضور تماشاگران در مسابقات ملی اهمیت خارق‌العاده‌ای دارد. فدراسیون فوتبال در اتفاقی تلخ و عجیب نتوانست مجوز حضور تماشاگران را در دیدار حساس با کره‌جنوبی دریافت کند و نوار پیروزی‌های تیم کشورمان پاره شد. میزبانی بعدی تیم ملی اما روز هفتم بهمن برابر عراق خواهد بود. امیدواریم لااقل تا زمان انجام آن بازی حیثیتی، موانع برطرف شود. 3‌ماه وقت مانده، فقط بعدا نگویید فرصت نشد!