سینماگران و هنرمندان در میان 100 چهره تأثیرگذار 2018

آیدا تدین:

نشریه تایم طبق رسم همیشگی‌اش فهرست 100 چهره بانفوذ و تأثیرگذار یک سال گذشته را منتشر کرده است. جالب آنکه فراگیر شدن جنبش‌های حمایت از زنان، افراد رنگین‌پوست و اقلیت‌های مهاجر، به‌ویژه در چند سال اخیر نه‌تنها نحوه برگزاری مهم‌ترین رویدادهای هنری دنیا مانند جوایز اسکار و جشنواره سینمایی کن را تحت‌تأثیر قرار داده بلکه بر انتخاب 100 چهره بانفوذ سال هم تأثیر گذاشته است. در ادامه، تعدادی از چهره‌های تأثیرگذار سال 2018 در حوزه فرهنگ و هنر را معرفی کرده‌ایم، به همراه یادداشتی که افراد سرشناس در وصف‌شان نوشته‌اند.

نومی واتس درباره نیکول کیدمن



می‌تواند در هر نقشی ظاهر شود

نومی واتس- بازیگر نامزد اسکار- درباره همتای استرالیایی‌اش نوشته است: «سکوت قبرستان» در سال 1989 اکران شد و «دروغ‌های کوچک بزرگ» در سال 2017 به نمایش در آمد. در طول این مدت نیکول کیدمن حتی یک‌بار هم از ذهن ما بیرون نرفته است و بعد از دهه‌ها، نوآوری‌های او همچنان ادامه یافته است. او می‌تواند در هر نقشی ظاهر شود. فراتر از درخشش در عرصه بازیگری، نیکول، باهوش، دلسوز، مهربان و شوخ‌طبع است. این خصوصیات او را به نمونه تمام‌عیار یک زن و رفیق مبدل کرده است. تردیدی نیست که من و مخاطبان سراسر دنیا همچنان در دهه‌های آینده به تحسین و قدردانی از او ادامه خواهیم داد.


آن هاتاوی درباره هیو جکمن



یک حرفه‌ای به تمام معنا

آن هاتاوی- بازیگر برنده اسکار- در توصیف همبازی استرالیایی‌اش در فیلم موزیکال «بینوایان» نوشته است: «هیچ‌وقت نشده درنگ کنم و بخواهم تجزیه و تحلیل کنم که چرا از هیو جکمن خوشم می‌آید. او می‌تواند با یک خنده یا لبخندش اتاقی را روشن کند. او دست‌ودلباز و به‌معنای واقعی حرفه‌ای ا‌ست و استعدادش را دارد طوری سرگرم‌تان کند که هوش از سرتان بپرد؛ به‌عبارت دیگر، او بسیار دوست‌داشتنی است. گاهی اوقات نادیده می‌گیریم او در میان بازیگران هم‌نسل خودش جزو بهترین‌ها و متعهدترین‌هاست. برمی‌گردم سر حرف اولم؛ تجزیه و تحلیل هیچ کمکی نمی‌کند. فقط بیایید از این معجزه ابراز شگفتی کنیم و قدردان باشیم که چنین بختی نصیب‌مان شده».


اسپیلبرگ درباره گرتا گرویگ



فیلمسازی با نگاهی شاعرانه

فیلمساز برنده اسکار، استیون اسپیلبرگ در وصف این استعداد 34ساله می‌نویسد: «هر سال پیش نمی‌آید تنها ساخته یک کارگردان فیلم‌اولی بتواند با شیرینی و دردش، با فروتنی و روراستی‌اش و با اعتماد به نفس‌اش در هنر و حرفه فیلمسازی درگیرتان کند؛البته این اتفاق پیش‌تر هم رخ داده، برای یادآوری باید به «چه‌کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟» ساخته مایک نیکولز و «ایستگاه فروتویل» رایان کوگلر اشاره کرد و حالا گرتا گرویگ و «لیدی برد». شاعرانگی گرتا گرویگ در فیلمسازی همچون نسیمی‌ است که بی‌صبرانه منتظرم دوباره احساسش کنم».


جردن پیل درباره گیرمو دل‌تورو



مخاطب را مدهوش می‌کند

جردن پیل که امسال با فیلم تحسین‌شده «برو بیرون» در رقابت اسکار حضور داشت و جایزه رشته بهترین کارگردان را به دل‌تورو و «شکل آب» واگذار کرد درباره فیلمساز سرشناس مکزیکی نوشته است: «معجون گیرمو دل‌تورو آدم را مدهوش می‌کند. کیمیاگری او از جنس قدری خوف و هراس، هاله‌ای از مالیخولیا و یک مشت وحشت میخکوب‌کننده است اما بلافاصله پس از آن، یک دست کامل بازیگوشی و طنازی چاشنی کار می‌کند تا مخاطبش را تا حد ممکن درگیر تصویر روی پرده نگه‌دارد. تماشای هر‌کدام از شاهکارهای گیرمو تجربه‌ای از جنس اعجاز و گریز از عوالم این دنیا را به همراه دارد.»


تیفانی هدیس درباره اپرا وینفری



رویاهایش را به واقعیت بدل کرد

تیفانی هدیس- بازیگر، کمدین و مولف- درباره نحوه آشنایی‌اش با مشهورترین مجری زن آمریکا نوشته است: «اولین باری که با اپرا ملاقات کردم، جزو سیاهی‌لشکر فیلمی بودم که او تهیه‌کننده‌اش بود. داشتم مسخره‌بازی درمی‌آوردم و بقیه آدم‌های سیاهی‌لشکر را می‌خنداندم که اپرا جلو آمد و گفت: «تو خیلی بانمکی! اسمت چیه؟» به‌من گفت هر خبر تازه‌ای درباره کارم را به او  اطلاع بدهم. من از 7سالگی بیننده برنامه اپرا بودم. برایم مثل یک خاله‌ بود. اپرا سخت‌ترین دوران کودکی را داشته و مشکلات زیادی را از سر گذرانده است ولی مهم نیست. او کاری کرد که رویاهایش به واقعیت تبدیل شود و از آنجا که همیشه تماشایش کردم، من هم همان راه را رفتم.»