آشنایی با شخصیت و زندگی فیدل کاسترو؛ رهبر انقلاب کوبا
ثروتمندی که مخالف فقر بود
فیدل کاسترو نه فقط بهعنوان چهرهای مخالف امپریالیسم و ظلم، بلکه بهعنوان پایهگذار انقلاب کوبا، یکی از مهمترین و مؤثرترین شخصیتهای سیاسی قرن بیستم محسوب میشود. رهبری سیاسیای که خبرها میگویند 634بار برای ترور او نقشه کشیده شد و شخصیت او بارها در آثار سینما و ادبیات مورد بررسی قرار گرفت، زندگی و شخصیت جالبی داشته است.
تولد در خانوادهای ثروتمند
فیدل کاسترو در سال1926 متولد شد. خانواده او از زمینداران سرمایهدار نیشکر بودند. او بعد از گذراندن دبستان در روستا، به مدرسهای خصوصی واقع در شهر سانتیاگو در کوبا و سپس هاوانا رفت و پس از آن از دانشکده حقوق دانشگاه هاوانا فارغالتحصیل شد. در دانشگاه هاوانا با تفکرات کمونیستی آشنا شد. درحالیکه پدرش شخصیتی ثروتمند و از بزرگان صنعت کشاورزی در کوبا بود. اختلاف فاحش میان سطح زندگی خود با فقر شدید بسیاری از هموطنانش، او را تحتتأثیر قرار داد و به یک انقلابی تبدیل کرد. زمانی که دانشجو بود به یک گروه دانشجویی پیوست که علیه فساد سیاسی مبارزه میکردند.
همراهی با چهگوارا
کاسترو در سال 1953 بهخاطر نقش در یک کودتای نافرجام به زندان افتاد. او پس از آزادی از زندان به مکزیک رفت و سپس به همراه ارنستو چهگوارا و حدود 100نفر از یارانش با قایق به کوبا بازگشت. بیشتر مبارزان بهمحض پهلوگرفتن قایق دستگیر یا کشته شده و فقط حدود 10نفر از آنها موفق به فرار شدند. این افراد به تپههای هاوانا سرازیر شدند. کاسترو، ارنستو چهگوارا و همراهانشان انقلاب را از پایگاه خود با یک جنگ چریکی کلاسیک آغاز کردند. با فرار باتیستا، کاسترو پیروز و دولت جدیدی در کوبا مستقر شد. رهبران کوبا قول دادند زمینها را به مردم واگذار کرده و از حقوق فقرا دفاع کنند.
مخالفت با آمریکا
فیدل کاسترو پس از بهدستگرفتن حکومت در کوبا، مخالفت با سیاستهای آمریکا در کوبا و آمریکای جنوبی را سرلوحه سیاستهای خود قرار داد. آمریکا که منافع خود را در کوبا در خطر میدید، تلاش کرد وی را با انجام توطئههایی حمایتشده از سوی سازمان سیا به قتل برساند. دولتمردان واشنگتن حتی با حمایت از چریکهای ضدانقلاب کوبا، در سال 1961 به فرمان جانافکندی، رئیسجمهور وقت آمریکا، حملهای به خلیج خوکها در کوبا انجام دادند که در این حمله نیروهای وفادار به فیدل کاسترو، چریکهای ضدانقلاب کوبایی را شکست دادند. در زمان زمامداری کندی بر کاخ سفید همچنین بحران استقرار موشکهای شوروی در کوبا پیش آمد که آن بحران از طریق دیپلماتیک و با خروج موشکهای شوروی از کوبا بهطور مسالمتآمیز به پایان رسید. درحالیکه احتمال آن نیز شوروی در کوبا جنگی عالمگیر میان 2قدرت بزرگ آنزمان درگیرد.
نیمقرن ریاستجمهوری
کاسترو با 5دهه ریاستجمهوری، رکورد طولانیترین دوران ریاستجمهوری در تاریخ را دارد. در طول تاریخ تنها 2پادشاه بیشتر از او کنترل قدرت را در دست داشتند: ملکه الیزابت و پادشاه تایلند. او در سال2006 بهدلیل مشکلات سلامتی، قدرت را به برادرش رائول کاسترو سپرد. کاسترو در طول زمامداریاش شاهد حضور 10رئیسجمهور مختلف در کاخ سفید بود. در ضمن او رکورددار طولانیترین سخنرانی تاریخ هم است. او در سپتامبر1960 در مجمع عمومی سازمان ملل 4ساعت و 29دقیقه صحبت کرد.
سبک زندگی جالب
کاسترو بهدلیل ساعات طولانی کار شهرت دارد و اغلب ساعت 3 یا 4صبح بهخواب میرفت. او حتی ترجیح میداد مقامات را در این ساعات ملاقات کند زیرا تصور میکرد آنها در این ساعت خسته هستند و او میتواند بهتر مذاکره را پیش ببرد. او به موسیقی علاقه نداشت اما طرفدار ورزش بود و مرتب ورزش میکرد. او همیشه سیگار کوبایی میکشید تا اینکه در سال 1985 آن را ترک کرد و گفت: «بهترین کاری که با این جعبه سیگار میتوانید انجام دهید این است که آن را به دشمنتان بدهید.»
کاسترو و سینما
درباره کاسترو مستندهای سینمایی و تلویزیونی زیادی ساخته شدهاست. حدود 50بازیگر سینما و تلویزیون در نقش او بازی کردهاند که از میان آنها میتوان به نقشآفرینی جک پالانس در فیلم «چه» 1969 و دمیان بیچیر در فیلم «چه» ساخته استیون سودربرگ محصول 2008 اشاره کرد. کاسترو از علاقهمندان به سینما بود و در مستند «فرمانده»، ساخته الیور استون، از علاقهاش به سوفیا لورن، بریژیت باردو، ژرار دوپاردیو و چارلی چاپلین میگوید. براساس فیلمشناسیها، کاسترو پیش از گذاشتن ریش در دو فیلم کمدی موزیکال هالیوودی «راحت برای ازدواج» و «تعطیلات در مکزیکو» هر دو ساخته سال ۱۹۴۶ بهعنوان سیاهیلشکر بازی کرده است.
وصیتی برای کوباییها
فیدل کاسترو، در سال2010 بیشتر در معرض دید عموم قرار گرفت اما یک سال بعد بهطور رسمی از حزب کمونیسم خارج شد. با قدرتگرفتن برادر فیدل کاسترو، بعد از نیمقرن نخستین ملاقات میان رؤسای جمهور آمریکا و کوبا شکل گرفت و توافقنامهای برای از سرگیری روابط دیپلماتیک به امضا رسید. او در وصیتنامه سیاسی خود چنین بیان میکند: «انقلاب کوبا دسترنج یک نفر نیست و نمیتواند هم باشد. این انقلاب حاصل قهرمانیهای یک خلق تسلیمناپذیر است. میلیونها کوبایی آمادهاند از این انقلاب تا آخرین قطره خون به دفاع برخیزند. هیچ نیرویی در جهان قادر نخواهد بود مقاومت ما را درهم بشکند و استقلال ما را نابود سازد. در کوبا سوسیالیسم و از همه بیشتر سوسیالیسم، ماندگار خواهد بود.» فیدل کاسترو در سال2016 در سن 90سالگی درگذشت.
صدها ترور ناموفق
کاسترو ادعا کرده که از 634نقشه ترور جان سالم بهدربرده که اکثریت آنها توسط ایالات متحده و از زمان ریاستجمهوری آیزنهاور تا کلینتون ادامه داشته. بیشترین اقدام به قتل از سوی آمریکا با 197مورد در دوران ریاستجمهوری رونالد ریگان صورت گرفته است. در این میان چندین روش بسیار عجیب برای ترور مطرح شده که بعضیهایش واقعا خندهدار و باورنکردنی است. از سیگارهای منفجره، خودکار و دستمال آلوده، بمب زیردریایی، سیگارهای آلوده برای ریزش ریشها و باران الاسدی برای هذیان گفتن هنگام سخنرانی که بگذریم میرسیم به نمونههای دیوانهوارتری مانند مایوی مسموم!