همه چیز به توان 2

  سعید برآبادی

حالا کم‌کم، ابرهای بیماری و مرگ دارند کنار می‌روند و نورِ روزهای آخرِ شهریور، گرم و ملایم بر تهران می‌تابد. پایتخت اما باید منتظر موج تازه‌ای از یک بیماریِِ شهریِ خطرناک باشد؛ بیماری‌ای که میلیون‌ها تومان از پولِ و هزاران دقیقه از وقتِ شهروندان این شهر را هر روز در راه‌بندان‌های عظیم خود، خورده و می‌خورد. برآوردهای مدیریت جدید شهر تهران نشان می‌دهد که همزمان با فروکش کردن شیوع بیماری کووید-19 از صدقه سرِ واکسیناسیون سراسری در کشور، حالا باید منتظر بود و دید که خیابان‌ها و اتوبان‌های این شهر با ترافیک چه خواهند کرد. هفته گذشته روزنامه همشهری گزارشی منتشر کرد که بازتاب گسترده‌ای داشت و خبر می‌داد به زودی و با پایان یافتن انواع دورکاری‌های کرونایی، تهران به یک پارکینگ بزرگ ترافیکی بدل خواهد شد تا جایی که بعید نیست پایتخت‌نشینان در پاییز و زمستان امسال مجبور باشند بخش عمده‌ای از وقت و هزینه خود را هر روز در خیابان های شلوغ هدر دهند.  زیرِ زمینِ تهران اما خبرهای دیگری در راه است. درست است که دو سال پیش، این شهر چندان برای مقابله با بحران شیوع کرونا آماده نبود اما حالا، قرار است با پیش‌بینی‌های لازم، قبل از آنکه ترافیک به مرحله بحرانی برسد، اقدامات اساسی انجام شود که بخش قابل توجهی از آن، زیرِ زمین و در خطوط شبکه مترویی پایتخت است.
پرونده پیش رو، قرار است به شهروندان تهرانی اطمینان خاطر بدهد که مترو از همین حالا و بر اساس طرح‌های بالادستی دارد به صورت جدی به توسعه خود می‌اندیشد به طوری که پیش بینی شده تا کمتر از 20 سال دیگر، شبکه مترو چند خط تازه برای نقاط مختلف شهر راه اندازی کند. در این شماره قصد داریم کمی درباره افق توسعه مترو و اقداماتی که برای پیشگیری از بحرانِ ترافیک طراحی شده، سخن بگوییم.