لورل و هاردی موفق‌ترین زوج کمدین دنیا
هرچند زوج کمدین لورل و هاردی در دهه‌های 20تا 50سینمای آمریکا درخشیدند و به موفقیت رسیدند، اما حالا بعد از گذشت این همه سال، محبوبیت آنها بین نسل‌های بعدی و همچنان پربیننده بودن برنامه‌های آنها، نشان می‌دهد محبوب‌ترین زوج کمدین دنیا ویژگی‌های دیگری هم داشته‌اند که آنها را ماندگار کرده است. لورل و هاردی، زوج کمدینی که آنها را به شکل دو دوست چاق و لاغر، ساده و خرابکار می‌شناسیم، چه شخصیت و ویژگی‌هایی رفتاری جالبی داشته‌اند؟ ما آنها را لورل هاردی صدا می‌زنیم و با این کار نشان می‌دهیم این زوج چقدر در ارتباطشان موفق بوده‌اند که حالا نامشان در ذهن مخاطب یکی شده است.
سرکش بااستعداد
اولیور هاردی زمستان 1892در جورجیا متولد شد. پدرش کهنه‌سرباز جنگ داخلی و یکی از سربازان جبهه تجزیه‌طلبان بود و حتی زخمی از آن جنگ را روی بدنش داشت. بعد از جنگ در اداره دارایی همان منطقه مشغول به‌کار شد و جز اولیور، 4فرزند دیگر هم داشت. سال 1893برای نجات یکی از پسرانش که در رودخانه افتاده بود به آب زد و هرچند نجاتش داد، خودش حریف جریان رود نشد و زیر آب رفت. اینچنین بود که زندگی اولیور هاردی با تراژدی شروع و او بی‌پدر بزرگ شد. الیور پسر مشکل‌سازی بود و مدام در خانه و مدرسه دردسر درست می‌کرد. نه از تحصیل در مدرسه نظامی به بچه‌ای مطیع تبدیل شد و نه آموزش رسمی او را سر به راه کرد. به تئاتر و موسیقی علاقه داشت و سرانجام مادرش او را در هنرستانی در آتلانتا ثبت‌نام کرد. از اواخر نوجوانی تئاتر برایش جدی شد و همان دوره برای گذران زندگی در یکی از سالن‌های نمایش فیلم شغلی برای خودش دست و پا کرد. کارش آنجا فروش بلیت و جارو زدن سالن و راهروها بود. همانجا هم بود که جذب سینما شد، تئاتر را کنار گذاشت و بازیگری جلوی دوربین را مسیر زندگی‌اش کرد. کمی این در و آن در زد و بعد با چند واسطه و کمی جسارت و سرسختی راهی برای رسیدن به هدفش پیدا کرد و اولین‌بار سال 1914جلوی دوربین رفت. هرچند به‌خاطر اضافه‌وزن از خدمت در ارتش معاف یا منع شد در هنر چیزی سد راهش نمی‌شد. بازیگر بااستعدادی بود و می‌گویند فرصت‌ها را می‌شناخت و از دست‌شان نمی‌داد. گام به گام در این حرفه پیش رفت تا اینکه سال1921 در فیلم «سگ خوش‌شانس» با استن لورل همبازی شد.
رمز موفقیت؛ جدایی‌ناپذیری
لورل بدون هاردی معنایی ندارد. یا نمی‌توانی هاردی را بدون لورل داشته باشی. این دیالوگیست که لورل (با بازی استیو کوگان) به هال روچ (با بازی دنی هاتسون)، مدیر استودیو می‌گوید و می‌توان گفت این جمله اساس زندگی این زوج چه در سینما و چه در زندگی شخصی‌شان بود؛ زوجی که همین زوج بودنشان دلیل محبوبیت و ماندگاریشان شده است. حتی آنها باید رابطه‌شان با یکدیگر را در زندگی واقعی نیز طوری تنظیم می‌کردند که این دوتایی بودنشان از بین نرود. وقتی لورل یک پیانو بزرگ را از بالکن به روی سر هاردی می‌اندازد، هاردی به داخل خانه پرتاب شده و پس از چند لحظه درحالی‌که از دست لورل کلافه است، سالم بیرون می‌آید، ما این قاعده را می‌پذیریم و حتی موجب خنده ما می‌شود. هاردی از تمام بلاهایی که مسبب بیشتر آنها لورل است جان سالم به در می‌برد و ما هرگز آنها را بدون هم تصور نمی‌کنیم.
معصومیت احمقانه
محبوبیت لورل و هاردی بیشتر از استعدادشان بود. آنها در دوره‌ای از تاریخ به شهرت رسیدند که آمریکایی‌ها به خنده خوب نیاز داشتند. در دوران رکود بزرگ، مردم بسیار مستأصل بودند و به کمدی نیاز داشتند. در این شرایط 2آدم ناشی بودند که ول می‌چرخیدند، معلوم نبود از کجا آمده‌اند، پول نداشتند، همیشه سعی می‌کردند کار درست را انجام دهند، اما خرابکاری می‌کردند. آنها شکست را می‌گرفتند و به چیزی تبدیل می‌کردند که می‌توانید به آن بخندید.قابل درک بودن لورل و هاردی، بخش مهم چیزی بود که آنها را بامزه کرد. همانطور که هاردی یک‌بار گفت، آنها بیشتر به «جذابیت‌های انسانی» علاقه داشتند تا «دلقک‌‌بازی‌های مستقیم». تایم در 1965با توصیف ویژگی‌های بارز آنها اشاره کرد: «لورل و هاردی کاریکاتورهای دوست‌داشتنی بودند، آرشه و ویولن که در یک دنیای دیوانه، آکوردهای ناهنجار اما لذتبخش به ارمغان می‌آورد. معصومیت احمقانه نشان عیار آنها بود.» راز جاودانگی آنها همچنان در نوع رابطه‌شان نهفته است. هاردی خودش با بلاهت و بدبینی از عهده کارها برنمی‌آید، اما لورل را مسئول تمام بلایا می‌داند. هاردی حسی از وقار و آقا منشی دارد که لورل پیوسته اما بی‌اختیار آن را بر باد می‌دهد.
لورل هم‌دوره چاپلین
استن لورل متولد 1890در انگلیس متولد شد، پدر و مادرش هنرپیشه تئاتر بودند. او از نوجوانی استعداد چشمگیری در بازی تئاتر داشت به‌طوری که نخستین نقش تئاتری خود را در 16سالگی بازی کرد. لورل در 1910میلادی به گروه بازیگران فرد کارنو پیوست که در آن زمان، چارلی چاپلین جوان نیز در آن حضور داشت و حتی برای مدتی، لورل به‌عنوان پروژه مطالعاتی چاپلین استفاده می‌شد. ژن بازیگری‌اش را از پدرش به ارث برده بود که بازیگر، نمایشنامه‌نویس و مدیر تئاتری سرشناس بود. آرتور استنلی جفرسون از 16سالگی که برای نخستین بار در تئاتر بازی کرد، درس و مدرسه را رها کرد و کنار دست پدر مشغول به‌کار شد. او همراه اعضای شرکت هنری به آمریکا رفت و می‌گویند در این سفر مدتی را با چارلی چاپلین هم اتاقی بود و همین همنشینی سبب شد سبک بازیگری چاپلین روی او تأثیر بگذارد. در سفر دوم در این کشور ماندگار شد و در این زمان با ایفای نقش‌هایی که بدل چارلی چاپلین بودند و با تقلید از او، کمی تا قسمتی مشهور شده بود. جالب اینکه در همین سال هم اولیور هاردی در آمریکا وارد عرصه بازیگری تئاتر شد.
