آن ایدالگو؛ در رویای ورسای
آن ایدالگو شهردار سوسیالیست پاریس، نامزدی خود برای ریاست‌جمهوری سال آینده فرانسه را اعلام کرده و وعده داده است شکاف ایجاد شده در کشورش را از بین ببرد.
به گزارش گاردین، شهردار 62ساله پاریس گفته است که به عنوان زنی از طبقه کارگر و کسی که ریشه‌های مهاجرتی دارد، تلاش خواهد کرد تا خشم و شکاف اجتماعی در فرانسه را مهار کند و طبقه‌های کم‌درآمد را با چپ‌ها آشتی دهد.
او در کنفرانس خبری اعلام نامزدی‌اش در روئن در نرماندی به خبرنگاران گفته است: «مدل حکمرانی جمهوری در مقابل چشمان ما در حال از هم پاشیدن است.» او درباره نابرابری هشدار داده و گفته است: «من می‌خواهم تمامی کودکان در فرانسه همان فرصت‌هایی را داشته باشند که من داشتم.»
ایدالگو، نخستین شهردار زن پاریس است و به‌خاطر کاهش تعداد خودروها در شهر، افزایش تعداد خطوط دوچرخه و همینطور سبز کردن پاریس مشهور است. این خدمات باعث شده تا او در میان رأی‌دهندگان عظیم حومه شهر محبوبیت زیادی پیدا کند. با این حال این سیاست‌ها لابی خودروسازان را به شدت عصبانی کرده است.
او وظیفه سختی پیش رو دارد. حزب سوسیالیست از زمان ریاست‌جمهوری یک دوره‌ای فرانسوا اولاند روزهای سختی را سپری می‌کند. اولاند چنان نامحبوب بود که خودش برای دور دوم نامزد نشد. رأی‌دهندگان طبقه کارگر حزب را ترک کرده‌اند. این حزب در انتخابات سال 2017تنها 6درصد رأی آورد و بسیاری گمان می‌بردند حیات آن دیگر امکان‌پذیر نیست و بهتر است منحل شود.
ایدالگو که از حمایت نسل جدیدی از شهرداران سوسیالیست که می‌خواهند حزب را احیا کنند برخوردار است، کارزار خود را حول محور ایده «غلبه بر تبعیض» برنامه‌ریزی کرده تا به این شکل دوباره از حمایت رأی‌دهندگان برخوردار شود.
او به ورود خود به فرانسه به‌عنوان یک مهاجر اسپانیایی از آندلس اشاره کرده و گفته است: «من آزادی خود را به مدرسه مدیون هستم. اینجا در بندر روئن به پدرم فکر می‌کنم که در بارانداز کادیز کار می‌کرد و همینطور مادرم که یک خیاط بود.»
خانواده پدری ایدالگو وقتی که او 2 ساله بوده از اسپانیا به فرانسه آمد. این خانواده جمهوریخواه و از مخالفان ژنرال فرانکو دیکتاتور اسپانیا بود.
ایدالگو وقتی که 14ساله بود ملیت فرانسوی را به اسپانیایی ترجیح داد و گفته است که گواهی تابعیت فرانسوی‌اش را به‌عنوان نقطه اتصالش با فرانسه حفظ کرده است.
او در سال 2003تابعیت اسپانیایی را هم قبول کرد و حالا فرانسوی-اسپانیایی است. ایدالگو در سال 1982به‌عنوان نخستین زن توانست از امتحان بسیار سخت بازرسی کار سربلند بیرون بیاید و سال‌ها از حقوق کارگران در برابر کارفرمایان دفاع می‌کرد. او در انتهای دهه 90در وزارت کار دولت ژاک شیراک مشغول به‌کار شد. او در این سال‌ها متخصص سیاستگذاری شد و در ابتدای قرن جدید، به امور پاریس علاقه‌مند شد. برتران دلانوئه، نخستین شهردار سوسیالیست پاریس از دوران کمون این شهر در سال 1871، در سال 2001ایدالگو را به‌عنوان قائم‌مقام خود انتخاب کرد. او بر درختکاری در شهر نظارت کرد و اهداف سبز دلانوئه را برای افزایش کیفیت زندگی شهری پیش برد. سال بعد که دلانوئه توسط یک دیوانه چاقو خورد، ایدالگو برای چند‌ماه مسئولیت شهر را به‌عهده گرفت.
این تجربه کمک کرد تا ایدالگو برای خود اعتبار زیادی کسب کند. در سال 2004او در شورای ایل دو فرانس، منطقه‌ای که پاریس هم در آن است، انتخاب شد. در سال 2012که دلانوئه گفت از سمت خود کناره‌گیری خواهد کرد، ایدالگو نامزدی‌اش را برای شهرداری در سال 2014 اعلام کرد. او همچون یک سیاست‌ورز کارکشته، رقبا را در انتخابات درون حزبی به متحدان خود تبدیل کرد. انتخابات در سال 2014به دور دوم کشید و ایدالگو با کمک حزب سبز، برنده شد.
ایدالگو اقداماتی چشمگیر در شهرداری داشت؛ ازجمله اینکه کرانه راست رودخانه سن را که بزرگراه معروفی بود بست تا مردم به ساحل رودخانه دسترسی داشته باشند. او آشکارا گفته است که خواستار پایان مالکیت خصوصی خودرو است چون از نظرش خودروهای شخصی مسئول هوای سمی و تغییرات اقلیمی هستند. این ایده مالکان خودرو را خشمگین کرد، اما ایدالگو به خوبی می‌داند که بیشتر ساکنان پاریس و حومه آن، خودرو ندارند. او در سال‌ها فعالیت خود در عرصه‌های مختلف نشان داده که همیشه سمت اکثریت محروم است و حالا امیدوار است همین پایگاه رای، از او حمایت کنند.
او در سخنرانی اعلام نامزدی خود به امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور میانه‌روی فرانسه که قرار است در ماه آوریل برای انتخاب مجدد در انتخابات شرکت کند، اشاره نکرده است. مکرون از نظر مردم رئیس‌جمهور قابلی است، اما هیچ ارتباطی با مردم عادی فرانسه ندارد. ایدالگو در سخنرانی خود گفته است که می‌خواهد به تکبر، غرور و نگاه از بالای کسانی که از مردم عادی چیزی نمی‌دانند ولی برای آنها تصمیم می‌گیرند و باعث خشم و شورش می‌شوند خاتمه بدهد.
ایدالگو می‌خواهد فرانسه را دوباره صنعتی کند، کارخانه‌ها را از خارج دوباره به فرانسه برگرداند، اقتصاد کم‌کربنی را بر کشور حاکم کند و حقوق‌ها را افزایش بدهد. او در پاریس به خوبی شناخته شده است؛ با این حال در 2ماه گذشته در سراسر کشور سفر کرده تا با مردم آشنا شود و ایده‌های خود را به آنها منتقل کند.
در همینه زمینه :