پیاده‌راه تلفیقی؛ ‌بهترین نوع پیاده‌راه

دانش همین امروز دنیا می‌گوید دیگر پیاده‌مداری خالص معنا ندارد؛ شما نمی‌توانید سواره را به‌ طور کامل حذف کنید. زمانی می‌گفتند سواره اذیت کرده، ‌به ‌طور کامل حذفش کنید؛ حالا می‌گویند نه افراط، نه تفریط. وقتی مطالعه کنیم به این نتیجه می‌رسیم که کجا سواره را حذف کنیم و کجا حذف نکنیم. میدان نقش‌جهان اصفهان مثالی از پیاده‌راه تلفیقی در ایران است. پیاده‌راه سپهسالار در تهران هم پیاده‌راه نسبتا موفقی‌است که باید تعمیم پیدا کند. قسمت جنوبی این پیاده‌راه به یک گره تبدیل شده؛ درحالی‌که کل مسیر باید مورد استفاده قرار گیرد. پیاده‌راه 15خرداد در تهران نیز نمونه موفق دیگری از این نوع پیاده‌راه تلفیقی‌است که هم مردم حرکت می‌کنند هم خودرو می‌تواند عبور کند و هم ایستگاه مترو در آن قرار دارد. ترکیب همه اینها جواب می‌دهد؛ فقط باید معامله‌گری را پاک کرد. در همان پیاده‌راه 15خرداد در محدوده سبزه‌میدان بازار طلافروشی وجود دارد که از نظر طراحی، یک توده است که وارد یک فضا شده؛ درحالی‌که این توده به هیچ عنوان نباید در این فضا وجود داشته باشد. اگر اشکالات را برطرف کنیم کمک بسیاری به ما می‌شود. این قدم‌ها اگر به‌درستی برداشته شود و توسعه یابد آهسته‌آهسته شهر را انسان‌محور می‌کند. در زبان انگلیسی اصطلاحی به نام وونر وجود دارد که ترکیب پیاده و سواره در محلات مسکونی‌است. ما هر قدر هم که زمان لازم باشد، باید به اینجا برسیم و البته درکنار تمامی اینها باید به فرهنگ هم بپردازیم.