اعضای تیم پاردوومیدانی جوانان استان تهران در زمین غیراستاندارد و تقریباً بدون تجهیزات خود را آماده می‌کنند
پیش به سوی مسابقات پارآسیایی با امکانات نزدیک به هیچ
زهرا بلندی
از گوشه و کنار شهر و محله‌های دور و نزدیک هر روز با تحمل سختی‌های راه، خودشان را به اینجا می‌رسانند. ورزشکاران پرتلاش رشته پارادوومیدانی بعد از موفقیت در مسابقات پارادوومیدانی کشوری و کسب سهمیه برای شرکت در مسابقات آسیایی، این روزها در ضلع شرقی مجموعه ورزشی شهید قیانوری مشغول تمرین هستند. مشکلات آنها، که طی سالهای فعالیت‌شان متحمل ناملایمات زیادی بوده‌اند و اکنون هم از فضای تمرینی مناسبی بهره‌مند نیستند، بارها در حضور مسئولان و افراد مختلف عنوان شده است. بازدید سرزده «میرطاهر مظلومی» بازیگر باتجربه سینما و تلویزیون از شرایط تمرینی این بچه‌ها همزمان با حضور ما نمونه‌ای از همین اتفاقات است که بچه‌ها امید به نتیجه‌بخش بودن آن را دارند. آنها با سختی‌های زیادی روبه‌رو هستند، اما دست از تلاش نکشیده، جا نزده و با اتکا به توانایی‌شان در شرایط نامطلوب هم بدون گلایه خود را برای مسابقات آسیایی آماده می‌کنند.
سال‌ها قبل برای تهیه گزارش از منتخبان مسابقات پارالمپیک به اینجا آمده بودیم. آن روزها تنها خواسته ورزشکاران تعویض چمن فرسوده زمین محل تمرین‌شان بود، اما اکنون دیگر چمنی در اینجا باقی نمانده و زمین خاکی میزبان جلسات تمرین منتخبان مسابقات پارآسیایی جوانان است. ساعت ۴ بعداز ظهر است و خورشید با حرارت می‌تابد. بچه‌ها یکی یکی وارد مجموعه شده و خودشان را به انتهای محوطه مجموعه ورزشی شهید قیانوری و زمین تمرین می‌رسانند. با حساب سرانگشتی حدود ۲۰ نفر در اینجا حضور دارند. شرایط تمرین همه با هم در زمین فراهم نیست. آنهایی که زودتر رسیده‌اند روی صندلی‌های مخصوص آماده پرتاب و مابقی در بیرون از زمین در انتظار رسیدن زمان پرتاب‌شان هستند.
تجربیات گرانقدر مربی‌های خوب
«آتنا محمدی‌ها» زودتر از همه در کلاس حاضر شده و با قدرتی بالا وزنه‌ها را با فاصله چند تنفس یکی پس از دیگری پرتاب می‌کند. دختر ۱۸ سالهای که ۴ مدال طلای کشوری و سهمیه پارآسیایی بحرین ۲۰۲۱ را در ماده پرتاب نیزه و وزنه دارد، از معلولیت مادرزادی‌اش از ناحیه ۲ پا و یک دست یاد می‌کند و با افتخار می‌گوید: «هیچ وقت معلولیت را دلیل ضعفم ندانستم. از ۵ سالگی ورزش را با رشته شنا شروع کردم. ۴ سال در این رشته فعالیت کردم و سپس وارد رشته قایقرانی شدم. در مدت ۶ ماه توانستم رکورد ملی قایقرانی را کسب کرده و در ۱۶ سالگی وارد اردوی تیم‌ملی شوم. در تلاش برای اعزام به مسابقات پارآسیایی ۲۰۱۷ قزاقستان بودم که متأسفانه به دلیل معلولیت شدید دستم، جزو کلاس‌بندی واجدان شرایط اعزام قرار نگرفتم.
آن زمان کاخ آرزوهایم به یکباره فرو ریخت و چند ماهی ورزش را کنار گذاشتم.» او به فعالیتش در بیش از ۱۵ رشته ورزشی از سنگ‌نوردی، مچ‌اندازی و... و کسب مدال‌های متعدد کشوری اشاره می‌کند و می‌گوید: «دنبال روزنه‌ای برای اعزام همراه تیم‌ملی بودم که از طریق دوستان شناگرم با رشته پارادوومیدانی آشنا شدم. از ۳ سال پیش نزد مربیان خوبم آقای موسوی و دخترشان در مجموعه ورزشی شهید قیانوری فعالیت می‌کنم و با کسب سهمیه ورود به مسابقات پارآسیایی در رشته پرتاب نیزه و وزنه ۲۰۲۱، اکنون در حال تمرین هستم.» این ساکن غرب تهران که برای نیل به اهدافش هر روز همین ساعت در جلسات تمرین حاضر می‌شود، می‌گوید: «اینجا پایگاه تمرین تیم پارادوومیدانی استان تهران است، اما تنها مزیت آن تجربیات گرانقدری است که مربی‌های خوب‌مان در اختیارمان می‌گذارند. کمبود وسایل و تجهیزات ورزشی و فضای نامناسب زمین پرتاب، مسقف نبودن در گرما و سرما و... مهم‌ترین مشکلات ماست.»
آتنا تنها دختری است که در رده جوانان استان تهران سهمیه مسابقات پارآسیایی را کسب کرده است. او که در مشاعره هم دارنده مقام دوم استانی سالهای ۱۳۹۶، ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ است، فاصله افراد عادی با معلولان را فقط یک ثانیه می‌داند و می‌گوید: «ما در جامعه آن‌طور که باید مورد حمایت قرار نمی‌گیریم، اما من برای مقابله با ناملایماتی که در مسیر راهم بوده همیشه تلاش کرده‌ام و باید بتوانم در جایگاهی که مستحقش هستم بایستم.»
مطالبه ما، تمرین در زمین‌های استاندارد
ریزنقش است، اما قدرتی که در پرتاب وزنه دارد به خوبی نشان‌دهنده توانایی بالای بدنی‌اش است. «امیرحسین شاه میرزایی» جوان ۱۵ ساله را می‌گوییم که با تمرکز خاصی ضمن توجه به صحبت‌های مربی به کارش ادامه می‌دهد. او با اشاره به اینکه از بدو تولد دارای معلولیت ضایعه نخاعی است و از ۲ سال پیش فعالیتش را در رشته پرتاب وزنه و نیزه آغاز کرده است، می‌گوید: «پیش از این یک سال بسکتبال بازی می‌کردم، اما از طریق یکی از دوستان با این رشته آشنا شدم و به مرور زمان با آن خو گرفتم.» این ساکن محله دهکده المپیک به حضور روزانه‌اش در اینجا اشاره می‌کند و می‌گوید: «نخستین مقامی که کسب کردم مدال طلا در رشته پرتاب وزنه بود و با کسب سهمیه ورود در مسابقات پارآسیایی اکنون همراه دیگر دوستان در حال تمرین برای موفقیت در این دوره از مسابقات هستم. ما در اینجا نزد مربی بسیار خوبی فعالیت می‌کنیم، اما نبود زمین استاندارد و کمبود تجهیزاتی همچون وزنه، نیزه و... جزء دغدغه‌های ما محسوب می‌شود.»
درخواست ساخت سالن بدنسازی
«امیرحسین برزنونی» دیگر فرد کسب‌کننده سهمیه مسابقات پارآسیایی است که در انتظار ورود به زمین تمرین است. این جوان ۱۶ ساله دارای مشکل نخاعی با اشاره به اینکه از ۲ سال و نیم قبل فعالیت در این رشته را شروع کرده است، می‌گوید: «متأسفانه به قشر معلول زیاد اهمیت داده نمی‌شود، ولی من با حمایت‌های بی‌دریغ خانواده‌ام به جای گوشه‌گیری و یک‌جا نشستن، رشد و پیشرفت را انتخاب کردم.» او به فعالیت حرفه‌ای برادرانش در رشته‌های جودو و ووشو اشاره می‌کند و می‌گوید: «آنها در ترغیب من به ورزش نقش بسزایی داشتند. با همه سختی‌ها هر روز از محله تهرانپارس برای تمرین به اینجا می‌آیم و تلاشم این است که بتوانم با فعالیت در این رشته آینده‌ام را بسازم.» دارنده یک مدال طلای کشوری پرتاب وزنه و یک مدال برنز پرتاب نیزه قدردان حمایت‌های مربی‌اش است و می‌گوید: «اصلی‌ترین درخواست من و بچه‌ها ساماندهی زمین نامناسب اینجا و بهره‌مندی از یک سالن برای انجام ورزش‌های بدنسازی است.»
تاکنون پاسخی نگرفته‌ایم
«علی مختومی» هم یکی دیگر از اعضای تیم است که سراغش می‌رویم. این جوان ۱۷ ساله ساکن محله اکباتان با اشاره به اینکه از طریق یکی از دوستانش سال ۱۳۹۷ با این رشته آشنا شده است، می‌گوید: «در محله خودمان ورزشگاه زیاد است، اما اینجا تنها پایگاه برای رشته پارادوومیدانی است و برای تمرین باید به اینجا بیایم.» به محض پرتاب هر وزنه خاک از زمین بلند می‌شود. دارنده ۲ مدال طلای کشوری در رشته پرتاب دیسک و وزنه با بلند شدن گرد و غبار چشمانش را می‌بندد و می‌گوید: «چمن شدن اینجا و ارائه تجهیزات ورزشی درخواست همیشگی ما بوده و هست. بارها درخواست‌های‌مان را به مسئولان مختلف اعلام کرده‌ایم، اما تاکنون پاسخی نگرفته‌ایم.»
حق بچه‌ها این نیست
حواسش کاملاً جمع است و فعالیت همه بچه‌ها را از دور و نزدیک رصد و ایرادهای‌شان را رفع می‌کند و وزنه‌ها و نیزه‌ها را در اختیارشان می‌گذارد. «سید جواد موسوی» از قهرمانان اسبق تیم‌ملی دوومیدانی جانبازان و معلولان، دارنده مدال آسیایی، جهانی و پارالمپیک ساکن منطقه ۱۶ است و ۱۵ سال است در مجموعه ورزشی شهید قیانوری به مربیگری تیم‌ملی پارادوومیدانی می‌پردازد.
موسوی با اشاره به اینکه اینجا پایگاه دوومیدانی استان تهران است و همه قهرمانان تیم‌ملی و قهرمانان المپیک از این پایگاه برای مسابقات اعزام می‌شوند، می‌گوید: «پس از سال‌ها مربیگری برای ورزشکاران جوان و بزرگسال پارالمپیکی و پارآسیایی، حدود ۴ سال است که تمرکزم را روی رده جوانان گذاشته‌ام و آنها را برای عضویت در تیم‌ملی بزرگسالان آماده می‌کنم که خوشبختانه نتیجه خوبی هم به همراه داشت و چندی پیش تعدادی از آنها برای مسابقات پارآسیایی بحرین انتخاب شدند.» او به شرایط نامطلوب محل تمرین بچه‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: «بارها افراد مختلف برای بازدید به اینجا آمده‌اند، اما نه تنها شرایط بهترنشده، بلکه متحمل سختی‌های بیشتری هم شده‌ایم. سالهای قبل ما یک سالن برای انجام تمرین‌های بدنسازی داشتیم، اما با واگذاری سالن به بخش خصوصی به سرعت از آنجا اخراج شدیم و اکنون برای انجام تمرین‌های بدنسازی شرایط خوبی نداریم.
در حال حاضر روزانه بیش از ۲۵ ورزشکار در اینجا تردد دارند که ۸ نفر از آنها اعضای تیم‌ملی جوانان دارای سهمیه مسابقات پارآسیایی هستند. ۷ نفر از اعضای تیم بزرگسالان هم این روزها برای کسب مسابقات پارآسیایی بزرگسالان سال آینده در اینجا در حال تمرین هستند.»
انگیزه‌ای که از طریق پدر ایجاد شد
او به دخترش «آیداسادات موسوی» که وضعیت جسمانی سالمی دارد، اما در جمع ورزشکاران ایستاده، اشاره می‌کند و می‌گوید: «دختر ۲۳ ساله‌ام هم با دریافت مدرک مربیگری به‌خصوص در راهنمایی شاگردان دختر کمکم می‌کند.» آیداسادات در ادامه صحبت‌های پدر شروع به سخن گفتن می‌کند و می‌گوید: «دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تربیت‌بدنی فیزیولوژی ورزشی هستم و مقام‌های متعددی در رده کشوری کسب کرده‌ام و در رشته‌های‌های دوومیدانی و بدنسازی هم فعالیت حرفه‌ای دارم.» او با اشاره به اینکه با انگیزه‌ای که از طریق پدر پرتلاشش در او ایجاد شده بود از سال ۱۳۸۹ ورزش حرفه‌ای را با رشته تکواندو شروع کرده است، می‌گوید: «با حضور مستمر در جلسات مربیگیری دوومیدانی پدر، علاقه‌ام به این رشته زیاد شد و سعی کردم در این زمینه مهارت کسب کنم. مقام خاصی در رشته دوومیدانی ندارم، اما در این زمینه مهارت کسب و مدرک درجه ۳ مربیگیری را دریافت کردم و اکنون در تلاش برای کسب مدرک درجه ۲ مربیگری هستم.» او از دلیل آغاز فعالیتش در اینجا و مربیگری برای این بچه‌ها بیشتر می‌گوید: «مربیان زیادی برای قشر سالم جامعه وجود دارند، تعداد این مربی‌ها کم نبود. من دلم می‌خواست برای این قشر که کمتر درک می‌شوند قدمی بردارم و در کنار آنها مربیگری را زندگی کنم. این افراد از طرف جامعه و گاهی خانواده طرد می‌شوند و حمایت از این گروه انتخابی بود که خودم با کمال میل به آن روی آوردم.»
«میرطاهر مظلومی» بازیگر سینما و تلویزیون و صداپیشه:
این بچه‌ها موهبتند، قدرشان را بدانیم
در حال تمرین هستند که متوجه حضور سرزده «میرطاهر مظلومی» می‌شوند. بازیگر سینما و تلویزیون و صداپیشه باتجربه همراه با پدر یکی از بچه‌ها برای بازدید از شرایط تمرینی تیم پارادوومیدانی و قوت قلب بخشیدن به آنها در جمع حاضر شده است. با لبخند سراغ تک تک بچه‌ها می‌رود و ضمن عرض خسته نباشید پای درددل‌های‌شان می‌نشیند. مظلومی با اشاره به اینکه به دلیل ارتباط دوستانه‌اش با یکی از بچه‌های تیم، در جریان مشکلات آنها قرار گرفته و برای دیدار آنها به اینجا آمده است، می‌گوید: «این بچه‌ها نیازمند ما نیستند.
آنها آنقدر قوی هستند که برای رسیدن در بهترین جایگاه به تلاش‌های بی‌دریغ خودشان اکتفا می‌کنند، اما ما نیازمند حفظ این موهبت‌ها هستیم و باید قدرشان را بدانیم.» مظلومی در ادامه با بیان اینکه خداوند بهترین کارگردان است و سخت‌ترین نقش‌ها را به کسانی می‌دهد که بهتر بازی می‌کنند، می‌گوید: «ایجاد زمینی استاندارد و بهره‌مندی این بچه‌ها از تجهیزات ورزشی و سالن تمرین بدنسازی کمترین خواسته‌ای است که باید پاسخ داده شود.» این بازیگر و صداپیشه از اراده ستودنی این بچه‌ها یاد می‌کند و ضمن قدردانی از تلاش‌های آنها برای کسب افتخار برای کشور می‌گوید: «این افتخارآفرینان نباید دغدغه زمین تمرین، تجهیزات مورد نیاز، هزینه رفت و برگشت و... را داشته باشند.» او با بیان اینکه در اجرای برنامه‌های متعدد در مناطق جنوبی شهر تردد و خودش هم مدتی در مناطق جنوبی شهر سکونت داشته است، می‌گوید: «شنیدن درددل‌های بچه‌های معلول به‌خصوص ساکنان مناطق جنوبی شهر که گاهی در خانواده هم از شرایط مالی مطلوبی برخوردار نیستند امر مهمی است که باید مورد توجه مسئولان قرار بگیرد.»
قهرمان ملی‌پوش و صاحب نام محله:
با پشتکار موانع را کنار می زنیم
تمرین بچه‌ها به میانه رسیده که «مریم سلطانی» ورزشکار پارادوومیدانی صاحب‌نام جنوب تهران هم از راه می‌رسد. این ورزشکار ۲۶ ساله ساکن محله یاخچی‌آباد که فعالیتش در رشته دوومیدانی را از سال ۱۳۸۸ آغاز کرده، سال ۱۳۹۱ ملی‌پوش شده و طی این سال‌ها در مسابقات جهانی جمهوری چک صاحب یک مدال طلا و نقره در ماده‌های پرتاب نیزه و وزنه شده است. او سال ۱۳۹۲ در مسابقات آسیایی مالزی ۲ مدال طلا کسب کرده و سال ۱۳۹۳ در مسابقات اینچئون کره‌جنوبی مدال برنز بزرگسالان را به دست آورده است. کسب مدال طلای مسابقات پرتاب نیزه مسابقات آسیایی امارات و دریافت ورودی المپیک ۲۰۱۶ و کسب مدال هفتم این دوره از مسابقات هم دیگر افتخارات مهمی است که در کارنامه‌اش به ثبت رسیده است.
سلطانی با بیان اینکه بعد از این افتخارات به تمریناتش ادامه داده و در حال حاضر هم در حال تمرین برای مسابقات آسیایی سال آینده است، می‌گوید: «مشکلات ما کم نیست. زمین تمرین مناسبی نداریم. امکانات ورزشی زیر صفر است. سالن بدنسازی از شرایط خوبی بهره‌مند نیست، اما با همه این نواقص با پشتکار بسیار تلاش می‌کنیم تا به نتیجه برسیم.» سلطانی که مدرک کارشناسی ارشد مالی و اقتصادی دارد در ادامه به مشکلات‌شان در یافتن شغل یاد می‌کند و می‌گوید: «متأسفانه زمینه اشتغال برای ما فراهم نیست و با وجود مهارت و دانش نمی‌توانیم صاحب شغل خوبی باشیم.»
در همینه زمینه :