فرمولی که تا ابد جواب می‌دهد

بعضی چیزها در فوتبال قدیمی و کهنه نمی‌شوند، از بین نمی‌روند و مورد استفاده خود را هرگز از دست نمی‌دهند. یکی از اینها، فرمول تحریک 2باشگاه پرسپولیس و استقلال است. این دو رقیب سنتی نسبت
به هم حساسیت دارند و خیلی از بازیکنان هم به راحتی با استفاده از این فضا، به منافع بیشتر دست پیدا می‌کنند. تنها کافی است بازیکنی که مورد توجه یکی از این دو باشگاه قرار گرفته، باب مذاکره را با رقیب سنتی باز کند تا رقم قراردادش به شکلی محسوس افزایش بیابد. عجیب است که بعد از سال‌ها تکرار استفاده از این شیوه، هنوز هم شاهد کارایی آن هستیم. این فرمول معجزه می‌کند و در جدیدترین مصداق هم حسابی به‌کار امین قاسمی‌نژاد آمد. در شرایطی که فرهاد مجیدی صراحتا اعلام کرده بود مهاجم پدیده دیگر در لیست او نیست، مدیربرنامه‌های این بازیکن باب مذاکره با پرسپولیس را باز کرد و همین کافی بود تا استقلالی‌ها شبانه سراغش بروند و جذبش کنند. حالا اینکه در مورد رقم قرارداد هم آیا جادویی رخ داده یا نه، یک بحث دیگر است. هرچند حدس زدنش نباید زیاد کار سختی باشد! همین امسال محمد دانشگر هم بعد از شایعه پیوستنش به پرسپولیس موفق شد به استقلال برگردد. فصل گذشته تردیدهای باشگاه استقلال برای عقد قرارداد با رشید مظاهری زمانی به پایان رسید که شایعه نزدیک شدن این دروازه‌بان به پرسپولیس سر زبان‌ها افتاد. از آن طرف شاید سرخ‌ها آرمان رمضانی را با این انگیزه جذب کردند که نام او در لیست خرید فرهاد مجیدی گنجانده شده بود. در بارزترین مثال اما محمدحسین مرادمند طی یک صبح تا بعدازظهر 2 بار بین باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال جابه‌جا شد و نهایتا لابد با قراردادی بهتر به جمع آبی‌ها پیوست.
خلاصه اینکه رقابت کور این دو باشگاه فقط به زیان خودشان تمام‌شده است. اگر پرسپولیس و استقلال صرفا بر حسب نیازهای فنی دست به خرید بزنند و از روی لیست رقیب شروع به مذاکره نکنند، خیلی از این مشکلات حل خواهد شد. اینطوری عده‌ای از بازیکنان سود کاذب نمی‌برند و در هزینه اداره سرخابی‌ها هم صرفه‌جویی خواهد شد.