یکی از قابل انتظارترین انتقالات تابستان، جدایی شهریار مغانلو از پرسپولیس و پیوستن او به سپاهان بود. به این ترتیب باشگاه اصفهانی که در پنجره تابستانی متحمل ریزش‌های فراوانی شده است، توانست یک خرید بزرگ انجام بدهد و مهم‌تر اینکه رقیب فصل گذشته‌اش در مسیر قهرمانی را تضعیف کند. به این ترتیب پرسپولیس با یک خلأ بزرگ در خط حمله مواجه شده است؛ بازیکنی که با حضورش در نیم‌فصل دوم تفاوت‌ها را رقم زد. میزان اثرگذاری مغانلو بیش از تعداد گل‌ها و پاس گل‌های او بود. این بازیکن با جنگندگی و فضاسازی به سرخ‌ها کمک می‌کرد. پرسپولیس همچنان مهاجم شکارچی در محوطه جریمه در اختیار دارد. مهدی عبدی و عیسی آل‌کثیر بهترین مثال‌ها در این زمینه هستند. آنچه آنها می‌خواهند، یک مهاجم سایه با جنگندگی بالاست. شاید استنلی کی‌روش یا اشکان دژاگه از این منظر به‌کار قرمزها می‌آمدند، اما گویا یحیی گل‌محمدی نظری روی این نفرات ندارد. عجیب اینکه پرسپولیس همچنان دنبال مهاجم باکس است. گزینه‌های قبلی این تیم مثل سجاد شهباززاده و امین قاسمی‌نژاد و نیز گزینه‌های فعلی این تیم همچون حامد پاکدل، همگی همین ویژگی را دارند و سبک فوتبال‌شان شبیه شهریار نیست. نهایتا باید دید کسی با کارایی مشابه به مغانلو جذب می‌شود یا پرسپولیس از این حفره آسیب خواهد دید.
مأموریت دشوار
چرا پر کردن جای خالی مغانلو برای پرسپولیسی‌ها سخت است؟
در همینه زمینه :
