پای طاووس یحیی
در تیم گل‌محمدی، جایی برای جوانان نیست
بهروز رسایلی
یحیی گل‌محمدی در لیگ بیستم صفر تا صد کار را در اختیار داشت و توانست پرسپولیس را به پنجمین قهرمانی پیاپی‌اش برساند. در نتیجه او با هر متر و معیاری یک مربی موفق محسوب می‌شود و حامیان و هواداران خودش را هم دارد. با این حال اینطور نیست که کار یحیی هیچ عیب و ایرادی نداشته باشد. طبیعتا انتقاداتی به سرمربی پرسپولیس وارد است که شاید مهم‌ترین آنها، بی‌توجهی یحیی به جوانگرایی و نسل‌سازی در پرسپولیس باشد. همه مربیان پرسپولیس در این سال‌ها، اعم از موفق‌ها و ناموفق‌ها، بالاخره رد پایی از خود باقی گذاشته‌اند و بازیکنانی ساخته‌اند که به درد آینده این تیم بخورند. یحیی اما هنوز در این مورد چیز خاصی ارائه نکرده است؛ نه نوع استفاده او از بازیکنان و نه حتی خریدهای جدید گل‌محمدی برای پرسپولیس، نشانی از آینده‌نگری ندارد. بازیکنانی که 2یا 3 سال دیگر باید بدنه پرسپولیس را تشکیل بدهند و موفقیت این تیم را تضمین کنند، لازم است که امروز میدان ببینند، اما گل‌محمدی اعتقادی به این ماجرا ندارد و در حال فروختن آینده تیم به زمان حال است.
علی دایی چه کرد؟
علی دایی طی 2دوره سرمربیگری‌اش در پرسپولیس، 2 قهرمانی جام حذفی و یک نایب‌قهرمانی لیگ برتر برای این تیم به ارمغان آورد. در مجموع سخت است که بتوان دایی را در زمره مربیان موفق پرسپولیس قرار داد. او حتی پای بازیکنان متوسط زیادی را هم به این تیم باز کرد. با این حال جسارت شهریار در جوانگرایی باعث شد، مهدی طارمی و احمد نوراللهی به 2سوپراستار برای پرسپولیس تبدیل شوند. دایی همچنین امید عالیشاه را هم که از دیگر کشف‌های خودش بود به پرسپولیس آورد که این بازیکن نیز در جمع سرخپوشان دوران درخشانی داشته است. سهم دایی از ساخته شدن یک پرسپولیس خوب در این سال‌ها کم نبوده است.
میراث درخشان چه بود؟
بدون تردید حمید درخشان ازجمله ناموفق‌ترین مربیان تاریخ پرسپولیس بوده است؛ کسی که بزرگ‌ترین کمکش به تیم، رفتن از پرسپولیس بود و باعث شد سرخ‌ها متحول شوند! درخشان در تنها پنجره نقل‌وانتقالاتی‌اش تا می‌توانست خرید بد انجام داد؛ از مسعود همامی تا مبین میردورقی. با این حال حتی او هم پای بازیکنی مثل علی علیپور را به پرسپولیس باز کرد که تبدیل به یکی از برترین گلزنان تاریخ این باشگاه شد. علیپور به‌خوبی جای خالی طارمی را پر کرد و آقای گل لیگ برتر هم شد.
امضای برانکو پای معرفی چه کسانی بود؟
برانکو ایوانکوویچ به‌معنای واقعی کلمه معمار پرسپولیس نوین بود و حتی اگر هیچ بازیکن جوانی را به این تیم معرفی نکرده باشد، باز هم نمی‌توان از او ایراد گرفت. با این حال کارنامه مربی کروات هم چندان خالی نیست. محمد انصاری در قامت یک بازیکن تستی نظر برانکو را جلب کرد، به ستاره سرخپوشان تبدیل شد و حتی به تیم ملی هم رسید. صادق محرمی هم ازجمله دیگر بازیکنان جوان پرسپولیس بود که با اعتماد برانکو رشد کرد. ایوانکوویچ در مقطعی صادق را حتی به رامین رضاییان هم ترجیح می‌داد.
کالدرون هم یادگاری داشت؟
دوران بسیار کوتاه و در عین حال عجیب حضور گابریل کالدرون در پرسپولیس هم با معرفی یک استعداد مهم همراه شد. نیازی به یادآوری نیست که مهدی عبدی را اعتماد این مربی آرژانتینی به سطح اول فوتبال ایران معرفی کرد. روزی که او عبدی را در آخرین دقایق داربی تهران به زمین فرستاد، شاید هیچ‌کس در ورزشگاه آزادی این بازیکن جوان را نمی‌شناخت، اما او تک‌گل همان بازی را زد و بعد داستانش در فوتبال ایران شروع شد.
یحیی چه می‌کند؟
دومین دوره حضور گل‌محمدی روی نیمکت پرسپولیس از یک فصل‌ونیم تجاوز کرده است، اما هنوز نمی‌توان جوانی را پیدا کرد که امضای این مربی پای ظهورش در پرسپولیس باشد. یحیی البته بعضا خریدهای خوبی داشته و برخی خریدهایش هم موفقیت خاصی کسب نکرده‌اند. جالب است که بین دسته دوم هم بیشتر اسم جوانان به چشم می‌خورد؛ از محمد شریفی و مهدی مهدی‌خانی تا علی شجاعی. در دوره گل‌محمدی همچنین بازیکنان جوان پرسپولیس به سایر تیم‌ها قرض داده شدند که از این بین می‌توان به احسان حسینی، سعید حسین‌پور و آریا برزگر اشاره کرد. پرسپولیس در خریدهایش هم توجه چندان به سن بازیکنان ندارد؛ تا جایی که بحث استخدام آبشک 34ساله به میان می‌آید. این در حالی است که شریفی و حسین‌پور در همین پست می‌توانستند ذخیره‌های خوبی برای کمال کامیابی‌نیا و میلاد سرلک باشند. از سوی دیگر میانگین سنی پرسپولیس در فصل گذشته بالا بود و انتظار می‌رود این تیم برای فصل جدید پیرتر هم شود. یحیی جز اینکه نیاز به کسب نتایج خوب دارد، باید به‌تدریج تیمی بسازد که آینده پرسپولیس را شکل بدهد. ارزش این اتفاق دوم کم از قهرمانی نیست، اما به‌نظر می‌رسد مربی سرخ‌ها اصلا چشم‌اندازی در این مورد ندارد.
پرسپولیس، منتظر اسدی
گویا خبر خوبی که گل‌محمدی قولش را داده بود، پرسپولیسی‌شدن رضا اسدی است اما این بازیکن 24ساعت دیگر مهلت خواسته است
امید عالیشاه بعد از وحید امیری و مهدی شیری، سومین بازیکنی بود که روز گذشته به باشگاه پرسپولیس رفت و بعد از توافق با مسئولان این باشگاه، قراردادی 2ساله امضا کرد. عالیشاه سال۹۲ اولین قرارداد رسمی خودش را با پرسپولیس امضا کرد و از آن زمان تنها یک فصل و آن هم به‌خاطر خدمت سربازی از پرسپولیس دور بوده است. تنها بازیکن از جمع تمدیدی‌ها که هنوز به باشگاه نرفته، کمال کامیابی‌نیاست و باید دید وضعیت این بازیکن برای تمدید به کجا خواهد رسید.
اسدی امضا می‌کند؟
در حال حاضر جذب رضا اسدی و سجاد شهباززاده 2 هدف مهم پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات است. اسدی دیروز در مصاحبه‌ای گفت: «من تیمم را انتخاب کرده‌ام و مدیر برنامه‌هایم شبانه‌روز در حال انجام کارهاست تا بتواند قراردادم بسته شود. فقط با این هدف به ایران برمی‌گردم که قهرمانی بیاورم و موفقیت‌های بزرگی کسب کنم. در هر تیمی باشم، اگر و اما ندارد و باید آن تیم قهرمانی بیاورد. من در نفت تهران و تراکتور قهرمانی حذفی را به دست آوردم؛ در سایپا هم با علی دایی سهمیه آسیا را گرفتم؛ الان هم به چیزی که فکر می‌کنم، فقط قهرمانی تیمی است.» هرچند اسدی اشاره‌ای به نام تیم جدیدش نکرده ولی گفته می‌شود که این بازیکن با مسئولان پرسپولیس به توافق رسیده و قرار است ظرف یکی دو روز آینده قراردادش را امضا کند. این در حالی است که گفته می‌شود استقلال هم به شکل جدی خواهان جذب اسدی است.
وضعیت مبهم شهباززاده
پرسپولیس همچنان برای جذب شهباززاده هم تلاش می‌کند ولی هنوز اتفاق جدیدی رخ نداده و وضعیت این بازیکن همچنان مبهم است. شهباززاده در مورد وضعیت فعلی‌اش می‌گوید: «پیشنهادهایی دارم و همه آنها از ایران نیست. اما موضوع اینطور نیست که در روزهای اخیر در صفحات مجازی و رسانه‌ها می‌بینم. راستش را بگویم خیلی از بابت این شایعات ناراحت و دلگیرم. اصلا دنبال بازارگرمی نیستم و شاید با هر تیمی دو سه بار حرف زده باشم اما اینطور نبوده که دنبال بازارگرمی باشم و طبیعی است دنبال این هستم تا بهترین تصمیم را بگیرم. اینکه چه زمانی به طور دقیق درباره تیم آینده‌ام تصمیم می‌گیرم مشخص نیست.»
هوادار فقط باید پول بدهد؟
یک سؤال از مدیرعامل پرسپولیس در مورد لحن نامناسبش
در شرایطی که برخی هواداران پرسپولیس از خریدها و روند مذاکرات این باشگاه برای جذب بازیکنان جدید راضی نبودند، در برخورد با جعفر سمیعی تصمیم گرفتند این نگرانی و ناراحتی را به مدیرعامل باشگاه انتقال بدهند. با این حال واکنش سمیعی قدری عجیب و تامل‌برانگیز بود. او گفت: «با احترام به شما، کادر فنی باید برای ما تعیین‌تکلیف کند؛ نه خبرنگار و هوادار.» این جمله از چند جهت جای بحث دارد؛
اول اینکه اصولا هیچ کجای دنیا کادرفنی برای مدیریت باشگاه «تعیین‌تکلیف» نمی‌کند و چنین اظهارنظری با این ادبیات از سوی مدیرعامل پرسپولیس، به‌معنای نقض داوطلبانه چارت سازمانی است. طبیعتا سرمربی تیم لیست خریدش را به باشگاه می‌دهد و بعد در موردش چانه‌زنی صورت می‌گیرد. تصمیم نهایی را هم مدیران باشگاه می‌گیرند. البته معمولا آنها برای سلب بهانه از کادرفنی، سعی می‌کنند نظر سرمربی را حتی به‌صورت مکتوب بگیرند و نگه دارند، اما استفاده از عبارت تعیین‌تکلیف جالب نیست. این عبارت، در دل خود سلطه‌جویی مربی بر باشگاه را می‌رساند؛ آنچه مهدی رسول‌پناه نپذیرفت و لابد جعفر سمیعی مشکلی با پذیرش آن ندارد. در نتیجه امیدواریم استفاده از این عبارت تنها یک بدسلیقگی باشد و مدیرعامل پرسپولیس شأن خودش را در حد عامل اجرایی فرامین کادرفنی پایین نیاورد.
دوم اینکه در مورد هواداران هم می‌شد با لحن مهربانانه‌تری صحبت کرد. طبیعتا مسئولیت فنی بر عهده سرمربی است، اما هوادار هم نگرانی‌هایی دارد و بابت ابراز آنها، ولو به شکل غیرحرفه‌ای نباید ملامت شود. بزرگ‌ترین باشگاه‌های دنیا هم این موضوع را رعایت می‌کنند، چه برسد به مدیران پرسپولیس که دست‌شان همیشه خدا جلوی همین مردم دراز است. تا جایی که بحث اعانه جمع کردن و دریافت کمک نقدی از مردم در میان باشد، آنها یار دوازدهم و عزیزکرده تیم هستند، اما وقتی می‌رسیم به یک اظهار نگرانی ساده، هوادار هیچ حقی ندارد. حتی اینقدر سزاوار نیست که در موردش محترمانه‌تر بحث شود. بله خب، مردم فقط تا زمانی خوب هستند که بشود به آنها به شکل نمادین بلیت استادیوم خالی را فروخت و پول درآورد!
در همینه زمینه :
