• جمعه 14 اردیبهشت 1403
  • الْجُمْعَة 24 شوال 1445
  • 2024 May 03
پنج شنبه 6 اردیبهشت 1397
کد مطلب : 13821
+
-

اسکندر، احمدی‌نژاد، سینمای ایران و سایر ماجراها

جشنواره
اسکندر، احمدی‌نژاد، سینمای ایران و سایر ماجراها

الیور استون سرانجام روبه‌روی اهالی رسانه نشست تا به سؤالات آنها درباره سینما و سیاست پاسخ دهد.استون البته زیرکانه معدود انتقادات به‌خودش درباره فیلم «اسکندر» و شایعات درباره درخواستش برای مصاحبه با محمود  احمدی‌نژاد را از ریشه قلع و قمع کرد و در عوض تا توانست بسان سیاستمداران طراز اول دنیا درباره تحولات منطقه، موضوعات مرتبط با آمریکایی‌ها و خلاصه خاورمیانه اظهارنظر کرد.

به گزارش همشهری، در این نشست مطبوعاتی علاوه بر الیور استون، امیر اسفندیاری، معاون بین‌الملل سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر نیز روی صحنه آمد.

او نشست را با سؤالی درباره تجربه حضور این فیلمساز آمریکایی در ایران آغاز کرد.الیور استون درباره حضورش در ایران گفت: «در ابتدا باید به‌خاطر کار فوق‌العاده‌ای که انجام دادید تشکر کنم و خیلی لطف داشتید که من را دعوت کردید. چیزی که با اطمینان می‌توانم آن را در نخستین تجربه‌ام از سفر به ایران بگویم این است که شما ایرانی‌ها گرم‌ترین میزبان‌ها برای من بودید و چه در جلسات، چه در خیابان و چه در جمع مردم لبخند گرم شما را می‌دیدم. لبخند و پذیرایی گرم شما برای من یک مشوق محسوب می‌شود و اهمیت سینما و فیلمسازی را برای من یادآوری می‌کند.»
استون درباره کشور ایران نیز گفت: «ایران یکی از مراکز فرهنگی و تمدنی بزرگ جهان به‌حساب می‌آید و تاریخ 2500ساله و داریوش و کورش و امپراطوری پارسی دارد. من همیشه علاقه‌مند بودم ایران را ببینم اما فرصتش پیش نمی‌آمد. پسرم، ‌شان استون در سفری که به ایران داشت از این کشور تعریف کرد و من هم مشتاق بودم این کشور را ببینم و الان هم همراه همسرم که اهل کره‌جنوبی است به ایران آمده‌ام.»

اسفندیاری سؤال بعدی‌اش را درباره داوری استون در جشنواره فیلم بوسان و برگزیده شدن فیلم «سد معبر» به‌صورت مشترک با یک فیلم کره‌ای از این فیلمساز آمریکایی پرسید که او نیز پاسخ داد: «این فیلم من را شگفت زده کرد و خیلی صادقانه مشکلات را به تصویر کشید؛ البته اینطور نیست که چنین مسائلی در کشورهای دیگر وجود نداشته باشد و در نیویورک هم همین وضعیت حاکم است. خط سیر روایی داستان برای من جذاب بود و بازیگر نقش مأمور شهرداری با بازی حامد بهداد در یادم مانده است.»

بخش دوم نشست مطبوعاتی الیور استون به پرسش و پاسخ رسانه‌ها با این کارگردان آمریکایی اختصاص یافت.

احمدی‌نژاد؟هرگز

استون در پاسخ به اینکه آیا علاقه دارد درباره شخصیت‌های سیاسی و غیرسیاسی ایران نیز فیلم بسازد اعلام کرد: «من خودم را یک روزنامه نگار نمی‌دانم بلکه یک دراماتیست هستم. هم‌اکنون برنامه خاصی برای فیلمسازی درباره یک رهبر سیاسی ایرانی ندارم. مدتی پیش قصه‌ای جعلی مطرح شد که من درخواست کرده بودم با محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور سابق ایران مصاحبه کنم که این موضوع را انکار می‌کنم و می‌گویم هرگز چنین تصمیمی نداشته‌ام. طبیعی است وقتی کسی در صدر اخبار قرار می‌گیرد چنین مطالبی درباره‌اش منتشر شود، اما من آنقدرها هم آدم جاه طلبی نیستم.»

استون در نهایت گفت:« اگر بخواهم پاسخی مشخص به پرسش شما بدهم باید بگویم اگر فرصتی دست دهد و انرژی‌اش را داشته باشم، شاید روزی درباره یک سیاستمدار ایرانی فیلم بسازم. »

نگفتم سینمای ایران خسته‌کننده است

استون درباره اینکه گفته بود بعضی از فیلم‌های ایرانی و هندی خسته کننده‌اند هم گفت: یادم نمی‌آید به‌طور خاص به فیلم‌های ایرانی و هندی اشاره کرده باشم و از مسئولان جشنواره خواستم تا موضوع را برای خبرگزاری‌ها و رسانه‌ها روشن کنند. من به‌طور کلی در آن جلسه ‌گفتم که روند قصه فیلم‌ها در جشنواره‌ها خسته‌کننده است و اکثر فیلم‌ها حالت خسته‌کننده و یکنواخت دارند؛ ضمن اینکه من در جمع دانشجویان صحبت می‌کردم و توصیه‌ای صادقانه به آنها داشتم که تا می‌توانند از کشمکش در فیلم‌هایشان استفاده کنند. او ادامه داد:« بیلی وایلدر به فیلم «نیکسون» من انتقاد داشت که چرا آنقدر طولانی است؛ درحالی‌که من معتقدم «نیکسون» به اندازه کافی هیجان دارد. این نظرات کاملا شخصی و طبیعی است.»

«اسکندر» را کوتاه کردند

این فیلمساز آمریکایی در پاسخ به پرسشی درباره راه افتادن موج فیلم‌های ضد‌ایرانی در سینمای جهان و فیلم «اسکندر» توضیح داد:« اجازه بدهید اعلام کنم نسخه‌ای که از فیلم «اسکندر» همه جا تبلیغش می‌کنند، نسخه‌ای نیست که من آن را قبول داشته باشم؛ نسخه‌ای که مورد قبول من است، سال 2014توسط کمپانی برادران وارنر منتشر شد. باید به شما بگویم که کار کردن با این کمپانی خیلی سخت بود و آنها مخالف نظر من، اعتقاد داشتند باید فیلم 3ساعته من کوتاه‌تر شود و مجبورم کردند خیلی از صحنه‌های فیلم را حذف کنم.»

وی ادامه داد:« موضوعی که در فیلم «اسکندر» در ایران سوءتفاهم ایجاد کرد رویارویی امپراطور پارس (داریوش) با اسکندر بود؛ داریوش در اوج جنگ دچار حمله عصبی شد و همین موضوع سبب شکست ایرانی‌ها می‌شود و اسکندر بعد از اینکه پیروز می‌شود به امپراطور پارس احترام می‌گذارد و ردای خود را روی جسد داریوش می‌اندازد.»

استون با اشاره به اینکه داریوش به‌دلیل خیانت یک ایرانی کشته شد، گفت: «اسکندر سعی می‌کند دیگر به امپراطوری پارس حمله نکند و به غارت این کشور نپردازد. زمانی که این فیلم وارد بازار شد، زمان بدی بود چون مصادف با تصمیم جورج بوش برای حمله به عراق بود.»

آمریکایی‌ها به «اسنودن» بی‌تفاوت بودند    

استون با اشاره به واکنش‌ها نسبت به فیلم «اسنودن» که فیلمی افشاگر درباره برنامه‌های جاسوسی سایبری آمریکاست، افزود: «واکنش آمریکاییان به فیلم من بی‌تفاوتی بود و من از این واکنش ناراحت شدم که دیدم مردم آمریکا دیگر به این موضوع اهمیت نمی‌دهند. این کشور از سال ۲۰۰۱ سیاست تغییر رژیم در 7کشور از عراق گرفته تا لبنان و سوریه و ایران را درنظر داشته و تا سال ۲۰۱۸ که الان است، همچنان این الگو به قوت خود باقی است. این الگو باید درک شود و به اینکه چقدر در عراق فاجعه خلق شده توجه کنیم. ما عراق را نابود کرده‌ایم و باعث پخش تروریست‌ها و مهاجرت‌های عظیم شده‌ایم اما متأسفانه همه می‌گویند چه ایرادی دارد خاورمیانه را نابود کنیم!»

استون با اشاره به اینکه سیاست آمریکایی‌ها با عنوان «تخریب خلاقانه» مشمئزکننده است، گفت: «داعش تراژدی این روزهاست. فرقی ندارد رئیس‌جمهور آمریکا چه‌کسی باشد. درنهایت او هر معاهده بین‌المللی را زیرپا می‌گذارد و حمله‌اش را انجام می‌دهد. متأسفانه تلنباری از ضایعات را در منطقه برجا می‌گذاریم و نامش را صلح می‌گذاریم.»

جنگ عراق علیه ایران، یک جنگ نیابتی بود

 استون درباره احتمال ساخت از سوی آمریکا فیلمی درباره جنگ عراق علیه ایران هم گفت که باید کاری را انجام دهد که در توان و انرژی امروزش باشد: «من تصاویر جنگ عراق علیه ایران را دیده و عظمت آن را درک کرده‌ام ولی به شما توصیه می‌کنم از نقش آمریکا در این جنگ غافل نباشید. به‌نظر من جنگ عراق علیه ایران، یک جنگ نیابتی از سوی آمریکا بود که تسلیحات نیز از طریق آلمان برای عراق تأمین شد.»
او در بخش پایانی این جلسه درباره قابل فهم بودن فیلم‌های ایرانی برای مردم آمریکا گفت:« من فکر می‌کنم مردم آمریکا هنوز اهل دیدن فیلم‌های غیرآمریکایی نیستند؛ برای مثال سینمای فرانسه هنوز نتوانسته بین مردم آمریکا نفوذ کند؛ بنابراین چطور می‌توان انتظار داشت که مردم این کشور به فیلم‌های ایرانی و آسیایی توجهی داشته باشند. »

این خبر را به اشتراک بگذارید