۴۰۰روستای هرمزگان آب آشامیدنی ندارند

فاطمه میرزایی- خبرنگار

در کرانه و ساحل دریا، تشنگی نوبر است اما این برای هرمزگان صحت دارد درحالی‌که ۷۰درصد از منابع آشامیدنی این استان از آب‌شیرین‌کن‌ها تامین می‌شود، بنابر اعلام شرکت آب و فاضلاب این استان علاوه بر ۴۰۰روستایی که تحت پوشش شبکه انتقال آب نیستند، ۳۰۰روستا در وضعیت حاد بی آبی به‌سرمی‌برند؛ به‌ویژه در شرق استان حالا زنان زیادی به کولبری آب مشغولند و گاهی چشم امید از چاه‌های خشک‌شده بر می‌دارند و به گودالی آب هم رضایت می‌دهند.

50روز تشنگی
حلیمه یکی از اهالی لیردف بندرجاسک است؛ جایی در کرانه دریا. حلیمه می‌گوید: بیش از ۵۰روز است آب نداریم، نه اینکه کم باشد، کلا نیست. اگر برایمان با تانکر آب آوردند که هیچ، اگرنه برای آشامیدن هم آب را لیتری ۲۵۰۰تومان از بیرون تهیه می‌کنیم. ما لباسمان را هم در دریا می‌شوییم. بعد با زحمت شوره‌ها و نمک‌ها را پاک می‌کنیم.
او ادامه می‌دهد: این مشکل امسال نیست، هر سال وجود دارد. امسال فقط شدیدتر شد.

مسئولان می‌گویند کنار بیایید
در سیریک هم اوضاع بر همین روال است. محمدعلی از اهالی سیریک می‌گوید: بیش از ۵۰روز است جز هرازگاهی به اندازه یک آب باریک چیزی نداریم. مسئولان می‌گویند آب جیره‌بندی است. باید با آن کنار بیاییم. باید منبع خریده و وقتی آب هست آن را ذخیره کنیم. اینجا کسی توان خرید پمپ و منبع را ندارد. اگر پول داشتیم اسبابمان را برمی‌داشتیم و می‌رفتیم. اینجا که دیگر جای زندگی نیست.

شرم زمین
اما تلخ‌ترین روایت‌ها را «آبکوه» دارد؛ روستایی که نامش را از چشمه‌ها و چاه‌های پر آبش گرفته بود. حالا اهالی می‌گویند نه آبی در چشمه مانده و نه چاه. از دسترسی به شبکه آب آشامیدنی هم هیچ وقت در این روستا خبری نبوده است.
واریه، یکی از زنان روستاست. با ما که حرف می‌زند نفس‌نفس‌هایش از پشت گوشی تلفن شنیده می‌شود. می‌گوید از چاه برگشته و تازه گالن آب را به زمین گذاشته است.
برای نفس‌نفس‌زدن عذر می‌خواهد. انگار می‌خواهد شرم زمین بی‌آب آبکوه را بر سرمان هوار کند. واریه می‌گوید: آب چاه‌ها خشک اند و آب چشمه‌ها هم، همینطور.آخرین چاه آب هنوز کمی آب دارد، اما باید حواسمان باشد. اگر باران نیاید، اگر این پاییز و زمستان هم برود و از باران خبری نباشد آخرین چاه هم خشک خواهد شد. آن وقت چاره‌ای جز رفتن از اینجا برایمان نمی‌ماند. ما کارگریم. ثروت نداریم. از اینجا هم به جای بهتری نمی‌رویم، اما همین که آب داشته باشد کفایت می‌کند.

2500لیتر کسری
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب هرمزگان نیز وضعیت وخیم آب در هرمزگان را تأیید می‌کند: شهر بندرعباس و شهرستان بندرخمیر به‌دلیل اقدامات 3سال اخیر و استفاده از ظرفیت شیرین‌سازی آب دریا با مشکلات کمتری مواجه هستند، اما چالش اصلی تامین آب روستاهاست که همه توان شرکت آب و فاضلاب برای تامین آب مورد نیاز مردم به‌کار
گرفته می‌شود.
امین قصمی می‌گوید: از مجموع 1300روستای تحت پوشش آب و فاضلاب هرمزگان، حدود ۳۵۰روستا در وضعیت حاد قرار دارند که برای رفع مشکل اساسی آنها طرح‌های تامین و انتقال آب در حال انجام است.
همچنین ۴۰۰روستا نیز که بیشترشان زیر۲۰خانوارند، تحت پوشش شرکت آب نیستند و فاقد شبکه و تاسیسات آبرسانی هستند. میزان مصرف آب آشامیدنی استان 8300لیتر در ثانیه است که 2500لیتر کسری تولید آب داریم.

وضعیت بحرانی سدها
سدها شاید تنها امید باقیمانده برای تامین آب کسری در استان بودند؛ امیدی که کورسویی از آن هم باقی نمانده است.  به گفته سرپرست شرکت آب منطقه‌ای هرمزگان، وضعیت ذخیره آب در سدهای استان نیز بحرانی است.
جمشید عیدانی می‌گوید: هم‌اکنون آب سد شمیل و نیان و سد استقلال میناب که از مهم‌ترین منابع تامین آب استان هستند به‌ترتیب به ۱۵و۳۵و۳۵درصد ظرفیت رسیده و باتوجه به این شرایط نیازمند صرفه‌جویی جدی در مصرف آب هستیم.
او ادامه می‌دهد: همچنین به‌دلیل کاهش بارندگی، میزان آب‌های سطحی و زیرزمینی پایین آمده است و سد‌ها با بحران روبه‌رو شده‌اند.