گفت و گو
بررسی رفتار برخی نمایندگان در قبال طرح صیانت از فضای مجازی در گفت‌وگو با ناصر ایمانی:
نمایندگان از پاسخگویی طفره می‌روند
سلمان زند ـ خبرنگار
ناصر ایمانی، تحلیلگر سیاسی اصولگرا در گفت‌وگو با همشهری دلیل تصویب نشدن طرح شفافیت آرا در مجلس را هزینه‌دار بودن شفافیت برای نمایندگان دانست و گفت: آرای سیال در نمایندگان از گذشته تا‌کنون همچنان وجود دارد و یکی از راه‌های جلوگیری از آن همین شفافیت آراست که می‌تواند مانع شود. با او درباره رفتار دوگانه مجلس در قبال برخی طرح‌ها به گفت‌وگو نشستیم، متن کامل این گفت‌وگو را بخوانید.
درباره اتفاقی که در بحث «طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی» و لغو بررسی آن در قالب اصل 85 قانون اساسی رخ داد، نظر شما چیست؟ اگر شفافیت آرای نمایندگان تصویب شده بود باز شاهد این رفتار دوگانه نمایندگان بودیم؟
متأسفانه در گذشته هم شاهد چنین مواردی در مجلس بوده‌ایم. امر جدیدی نیست، اما امر تأسف‌باری است. متأسفانه برخی از نمایندگان به سادگی رأی خود را عوض می‌کنند. سال‌های گذشته نیز یعنی چه در این مجلس و چه در مجلس‌های قبلی بارها طرحی مطرح شده یا در مورد استیضاح وزرا، تعدادی امضا جمع شده و نمایندگان ابتدا با آن موافق بوده‌اند و امضا کرده‌اند، اما بعد که به هیأت رئیسه رسیده و این هیأت با نمایندگان رایزنی کرده تعدادی از امضاها کم شده. بعد دوباره در مرحله اعلام وصول دوباره تعدادی از امضاها کم شده و نهایتا از حد قانونی خود خارج شده است. این آرای سیال در نمایندگان از گذشته تا‌کنون همچنان وجود دارد و یکی از راه‌های جلوگیری از آن همین شفافیت آراست که می‌تواند مانع شود.
خب! طرح شفافیت چرا تصویب نمی‌شود؟
چون شفافیت آرا ممکن است مشکلاتی را برای شخص نماینده بیافریند، مجلس خیلی تمایل ندارد این طرح تصویب شود. به‌هرحال برای نماینده هزینه‌بردار است که آرای او شفاف باشد و در هر موضوعی نظراتشان مشخص باشد و همه متوجه شوند که چه دیدگاهی راجع به موضوعات مختلف دارد. در نتیجه از تصویب آن طفره می‌روند.
دلیل اصلی این طفره رفتن چیست؟
به هر حال نمایندگان درصورت مشخص بودن نظراتشان باید بعدا در مورد آنها پاسخگو باشند. لازمه شفافیت، پاسخگو بودن نماینده است و چون پاسخگویی هم در کشور ما امری دشوار است و در مجموع هیچ مسئولی چندان از پاسخگویی استقبال نمی‌کند. نمایندگان هم چندان به‌دنبال تصویب طرح شفافیت نیستند و در نتیجه متأسفانه شاهد چنین وقایعی هستیم.
به‌نظر شما چه می‌شود کرد که چنین اتفاقی نیفتد؟ مجلس برای ممانعت از این رخدادها چه اقداماتی می‌تواند انجام دهد؟
مشکل اصلی این است که نه فقط در این مجلس که در مجالس قبلی هم معدود نمایندگانی داشته‌ایم که با فکر در مورد آنچه انجام می‌دهند عمل نمی‌کنند. اینگونه نبوده که فکر داشته باشند و برای آنچه انجام می‌دهند برنامه داشته باشند و باری به هر جهت هر طرح و نامه‌ای را امضا نکنند که بعدا هم به سادگی نظر خود را عوض کنند. از این‌رو تا وقتی چنین نمایندگانی داریم شاهد چنین وقایعی هم خواهیم بود.
در مورد شفافیت هم نمی‌توان از جای دیگری به مجلس تکلیف کرد و خود نمایندگان باید این تصمیم را بگیرند چون به هر حال بالاترین نهاد قانونگذاری ما مجلس است و نهادی بالاتر نداریم که برای مجلس قانون بگذارد.
حال برای جلوگیری از این رفتارها در همین مجلس، چه پیشنهادی دارید؟
در این‌باره فراکسیون‌ها می‌توانند خیلی مؤثر باشند و تاحدودی موضوع را تلطیف کنند. متأسفانه حال که ما احزاب نداریم که بتوانند به‌صورت قانونی در مجلس حضور یابند فراکسیون‌ها می‌توانند جای احزاب را بگیرند و این خلأ را پرکنند. به‌نظر من حداقل تعهد فراکسیونی مانع می‌شود که از نظرش عدول کند.
در همینه زمینه :
