یک و دوهای جذاب

این فصل نوعی کل‌کل و کری‌خوانی بین بازیکنان پرسپولیس و استقلال در گرفته که همچنان ادامه دارد و ابعادش وسیع‌تر هم می‌شود. به‌عنوان مثال استقلالی‌ها ادعا می‌کردند در لیگ قهرمانان آسیا در گروه بسیار سختی قرار گرفته‌اند. آنها اسم گروه‌شان را گروه مرگ گذاشته بودند. نهایتا هم بعد از اینکه شب آخر الشرطه را در یک بازی نفسگیر شکست دادند، در رختکن مثل فاتحان جشن گرفتند. ارسلان مطهری هم یک عکس دسته‌جمعی با ژست برندگان مسلط گرفت و منتشر کرد. ژست ارسلان طوری بود که انگار می‌گفت: «گروه مرگ؟ اینکه چیزی نبود.» بعد هم مهدی قائدی به عدم‌رویارویی پرسپولیس و استقلال در آسیا واکنش نشان داد و نوشت: «حیف شد. از دست‌مان در رفتند.» این رفتارهای استقلالی‌ها سروصدای زیادی به پا کرد. بازیکنان پرسپولیس هم که منتظر تلافی بودند، بعد از پیروزی در داربی تهران حسابی انتقام گرفتند؛ هم ژست مطهری را جبران کردند و هم جمله قائدی را. کل‌کل‌ها همچنان ادامه دارد. در آخرین نمونه عیسی آل‌کثیر بعد از پیروزی پرسپولیس در سوپرجام با تک گل او، مقابل دوربین همبازی‌اش گفت: «من می‌خواهم بروم گیتار بزنم.» این نوعی کنایه به شادی گل معروف مطهری بود. ارسلان هم برای عیسی نوشت: «اشکالی ندارد. هر کسی می‌تواند یک الگو داشته باشد.»
داستان خیلی فراتر از اینهاست و اگر خودتان پیگیر فضای هواداری باشید می‌دانید که پرسپولیسی‌ها و استقلالی‌ها حسابی دارند به پر و پای هم می‌پیچند. از قضا قصدمان این است که بگوییم جدل کلامی در این سطح را دوست داریم. اتفاقا اینها نمک فوتبال هستند. در این حد و تا جایی که کار به بی‌ادبی و هتک حرمت نکشد، همه‌‌چیز خیلی هم عالی است. ما اصلا همین تقابل را از پرسپولیسی‌ها و استقلالی‌ها می‌خواهیم و مطمئنیم آنها در چنین فضایی، با عطش و اشتیاق بیشتر بازی می‌کنند. ببینید که داربی‌های اخیر چقدر جذاب‌تر شده است. این قسم کری‌خوانی‌ها که همه جای دنیا هم هست، حس برتری‌جویی بازیکنان را تقویت می‌کند و هزار بار مفیدتر است از آن ضیافت‌های مشترک قدیمی که پیش از داربی‌ها برگزار می‌شد. به هم چنگ و دندان نشان بدهید، فقط از حدود اخلاقی خارج نشوید.