خرداد امسال و استرس نوظهور قطعی برق!

وقتی هشت‌ماه آموزش‌های مجازی به‌طور یکسان نبوده، ظاهراً عدالت آموزشی، فقط با امتحان حضوری محقق نمی‌شود. در بسیاری از مدرسه‌ها، آموزش فقط به‌شکل صوت در واتس‌اَپ بوده و در برخی مدارس، کلاس‌های آنلاین تصویری و مجهز به سامانه‌های پیشرفته‌ی آموزشی.
حالا نهمی‌ها و دوازدهمی‌ها، دوست دارند جای ما باشند؛ آن‌ها تجربه‌ی امتحان آنلاین را داشته‌اند، برای همین وقتی می‌گوییم ما هم استرس داریم، لبخند معناداری می‌زنند! البته ما فعلاً درک نمی‌کنیم که وقتی آموزش به‌صورت مجازی باشد و امتحان حضوری، ممکن است چه مشکلاتی پیش بیاید.
آن‌ها ترجیح می‌دهند جای ما باشند، حتی اگر اینترنتشان موقع ارسال پاسخ‌نامه قطع شود یا حتی برق‌ها برود و وای‌فای یا رایانه از کار بیفتد و فقط پنج دقیقه برای ارسال پاسخ‌نامه فرصت داشته باشند! با این حال باز هم امتحان آنلاین، جذابیت بیش‌تری دارد. متوجهی که!
* * *
«درست از اولین‌روز امتحان‌های ما، قطعی دوره‌ای برق شروع شد! یک‌باره موقع ارسال پاسخ‌برگ، برق‌ها رفت و وای‌فای قطع شد، گوشی من نت نداشت و در خانه تنها بودم و استرس زیادی کشیدم تا توانستم نت تهیه کنم و برگه‌ی امتحانم را بفرستم.» این بخشی از صحبت‌های پارسا، دانش‌آموز سال هشتم است.
دانش آموزان زیادی مثل پارسا با مشکل قطعی برق دست و پنجه نرم کردند. این‌روزها قطعی برق به معضل کندی و قطعی اینترنت اضافه شده و امتحان‌های آنلاین را به سوهان روح دانش‌آموزان، معلم‌ها و والدین تبدیل کرده است.
«محمد روستایی»، کارشناس آموزشی به هفته‌نامه‌ی دوچرخه می‌گوید: «الآن دغدغه‌ی کادر مدارس این شده که ببینند برق خانه‌ی این دانش‌آموز آمده و می‌تواند در آزمون شرکت کند؟ و یا آن دانش‌آموز می‌تواند برگه‌اش را ارسال کند؟ دانش‌آموزان از قطعی برق به‌شدت دچار استرس شدند و استرس باعث می‌شود آن‌چه را خوانده‌اند فراموش کنند. استرس سم امتحان‌هاست.»
ما دانش‌آموزان هم از وزارت آموزش و پرورش و وزارت نیرو درخواست می‌کنیم تا پایان فصل امتحان‌ها با هم هماهنگ باشند؛ البته وزارت ارتباطات هم نقش مهمی در برگزاری موفق و بی‌استرس امتحان‌ها دارد.
* * *
مشاوران مدرسه از خانواده‌ها می‌خواهند در زمان امتحان، مثل مراقب عمل کنند. چون بعضی از مشاوران متوجه شدند که دانش‌آموزان گروه تشکیل داده‌اند و جواب‌ها را با هم به اشتراک می‌گذارند. آن‌ها متوجه شدند که یک گروه دانش‌آموز، همه‌ی پاسخ‌هایشان یکسان است!
 معاون آموزشی مدرسه‌ی ما روز قبل از شروع امتحان‌ها به ما گفت کرونا به‌زودی تمام می‌شود و با این روال که به استفاده از کتاب در زمان امتحان عادت کردیم، سال‌های بعد در امتحان‌های حضوری دچار مشکل می‌شویم.
او از ما خواست در روزهای امتحان استفاده از فضای مجازی را محدود کنیم، چون جذابیت‌های این فضا ذهن را مشغول می‌کند و تمرکز را در یادگیری به هم می‌زند.
* * *
روستایی می‌گوید: «مشکل ما این است که در گذشته فناوری را بیش‌تر از بُعد تفریحی می‌دیدیم که اوقات ما را پر می‌کند و در مباحث آموزشی، کم‌تر از فضای مجازی و آنلاین استفاده می‌کردیم. حالا بعد از کووید19، یک‌دفعه آمدیم فضا را تغییر دادیم و گفتیم در این فضای مجازی که در آن بازی آنلاین می‌کردید، کلیپ می‌دیدید و...، حالا باید بیایید و فقط درس بخوانید!
از سوی دیگر قبلاً ساعت حضور در اینترنت مشخص بود و ساعت در‌س‌خواندن هم مشخص. اما الآن بچه‌ها بی‌برنامه و نامحدود از اینترنت استفاده می‌کنند، با تلفن‌همراه هوشمند که قبلاً استفاده از آن برایشان محدود بود، سر کلاس درس می‌آیند و گاهی وسط کلاس برایشان پیام می‌آید و از کلاس خارج می‌شوند و دیگر برنمی‌گردند. یا با لپ‌تاپ وارد کلاس می‌شوند و با گوشی که در جای دیگری فعال است، حتی در زمان امتحان‌ها هم از فضای مجازی دست  ‌نمی‌کشند.»