راکت لب بهدنبال الگوی اسپیسایکس
استارتآپ «راکت لب» تلاش میکند تا بوستر(تقویتکننده) خود با نام الکترون را به یک وسیله پرتاب مداری قابل استفاده مجدد تبدیل کند و قصد دارد این مرحله را برای بار دوم بازیابی کند. به گزارش وبسایت نیواطلس، بوستر الکترون «راکت لب» برای حمل کردن ماهوارههای کوچک به مدار طراحی شده و اخیرا این شرکت شروع به تمرکز روی نحوه بازگشت دوباره آن به زمین برای استفاده مجدد یعنی چیزی شبیه به برنامه اسپیسایکس، کرده است. همانطور که مرحله دوم الکترون از هم جدا شده و محموله را به مدار میبرد، مرحله اول با یک سیستم کنترل درگیر میشود تا برای ورود مجدد به جو زمین جهتگیری کند. این مهم، مرحله اول موشک را تحت فشارهای بسیار و دمای باورنکردنی بیش از 2400درجه سانتیگراد قرار میدهد؛ چیزی که استارتآپ «راکت لب» از آن بهعنوان «دیوار» یاد میکند. جهتگیری برای عبور از «دیوار» در زاویه ایدهآل برای مرحله اول موشک و همچنین سپر حرارتی، کلید اصلی بهحساب میآید. با این حال در نخستین ماموریت بازیابی «راکت لب» در ماه نوامبر گذشته، الکترون دارای یک محافظ حرارتی بود که برای این اهداف طراحی نشده بود. با وجود این، این سپر حرارتی، این امکان را به تیم طراحی و ساخت داد که ببیند سپرشان چه مقدار گرم میشود. مهندسان این شرکت از این آزمایش و درسها برای ایجاد یک محافظ حرارتی پیشرفته استفاده کردهاند تا از موتور موشک هنگام ورود به جو، محافظت بهتری داشته باشد. الکترون پس از ورود مجدد به جو، چتر نجات خود را باز میکند تا سرعت کاهش پیدا کند و بهدنبال آن چترهای نجات بیشتری با نزدیک شدن به اقیانوس باز خواهند شد. سپس یک کشتی کار بازگرداندن مرحله اول موشک به ساحل را انجام خواهد داد. پیتر بِک، مدیرعامل راکت لب میگوید که این استارتآپ امیدوار است که با گرفتن مرحله اول موشک در هوا با استفاده از یک بالگرد، پیشرفت بزرگتری را شاهد باشد. اما قبل از ورود به آن مرحله، بهدنبال این است که در روند ورود مجدد و فرود، مشکلات را از بین ببرد و بر پایین آوردن موشک ضمن به حداقل رساندن آسیب، تمرکز کند.