محمدعلی کلی؛ برترین ورزشکار تاریخ بوکس
مشت‌زن شکست‌ناپذیر
محمدعلی کلی توانست 3بار قهرمانی جهان را در رده سنگین‌وزن‌ها به اسم خود ثبت کند. اما جایگاه او تنها به‌دلیل قهرمان‌بودنش در بوکس تا این حد مهم نشد بلکه حمایت‌های انسان‌دوستانه بی‌دریغش سبب شد همیشه در ذهن و قلب مردمان جهان در سراسر دنیا بماند. کاخ‌سفید در سال 2005بالاترین مدال افتخار را به او اهدا کرد. کارنامه حرفه‌ای محمدعلی درخشان است. محمدعلی کلی 21سال رقابت کرد، 56مسابقه را برد (که 37بار ضربه‌فنی بود) و او فقط 5بار شکست خورد. داستان زندگی و شخصیت این قهرمان ورزشی سیاهپوست خواندنی است.
مشت‌زنی از کودکی
کاسیوس مارسلوس کلی در ژانویه 1942در لویی ویل، بزرگ‌ترین شهر در ایالت کنتاکی آمریکا به دنیا آمد. شغل پدرش تابلونویسی بود. زمانی که 12ساله بود به افسر پلیسی اطلاع داد که دوچرخه‌اش سرقت شده و گفت اگر دزد را پیدا کند، حتما حقش را می‌گیرد. آن افسر که جو مارتین نام داشت در یک باشگاه کوچک محلی به کودکان بوکس آموزش می‌داد. به همین دلیل به او گفت اگر دوست دارد با دزد مبارزه کند، بهتر است ابتدا بوکس را یاد بگیرد. به این ترتیب بود که خیلی زود وارد رینگ بوکس شد. این کودک 12ساله با سرعت تحت نظر مارتین مربی خود، در یادگیری بوکس پیشرفت چشمگیری کرد. زمانی که وارد دبیرستان شد، موفق شد در کنتاکی، 6عنوان به‌دست آورد. به‌خاطر کسب این افتخارات مسئولان مدرسه نمرات و وضعیت ضعیف درسی او را نادیده گرفتند و مدرک فارغ‌التحصیلی را صادر کردند.
تخریب روحی رقیب
او در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد و صحبت‌های خاص او، کلی را به سرعت معروف کرد. شانس در سن 22سالگی با او یار بود و موفق شد به رقابت نهایی قهرمانی جهان راه یابد. هیچ‌کس فکرش را نمی‌کرد رقیب او که از کشتی‌گیرهای معروف بود، شکست بخورد اما لیستون در راند ششم به‌دلیل آسیب‌دیدگی وارد رینگ نشد و محمدعلی کلی موفق شد برای نخستین بار قهرمان جهان شود. بعد از این بود که نام کلی بر سر زبان مردم افتاد و از سوی دیگر او به‌دلیل روش مبارزه و مشت‌زنی و همچنین به‌دلیل اعتماد به نفس بالای خود معروف شد. کلی قبل از مسابقه با لیستون او را «خرس پیر و زشت» خوانده بود. کلی در مسابقاتش تلاش می‌کرد رقیب را با حرف‌هایش از نظر روحی ضعیف کند؛ در واقع حریف باید عصبی و آشفته می‌شد تا کلی بتواند بر او چیره شود و او به هدف خود می‌رسید. اما فقط سخنان محمدعلی کلی نبود که سبب می‌شد در رقابت پیروز شود بلکه او خیلی قوی بود و حتی با زبان بدن حریف را به مبارزه تحریک می‌کرد.
دشمن ناتوانی
کلی زندگی پر فراز و نشیبی داشت اما در همه مراحل تصویری شکست‌ناپذیر از خود به نمایش گذاشت. این قهرمان در سال 1982به سندروم پارکینسون دچار شد. این بیماری تدریجی و بدون درمان قطعی است که باعث می‌شود بخش مهمی از مغز، به‌طور تدریجی دچار زوال شود. با وجود اینکه علائم بیماری پارکینسون محمدعلی کاملا مشهود بود ولی افتخار روشن‌کردن مشعل المپیک آتلانتا را در جورجیای آمریکا به‌دست آورد. محمدعلی کلی سرانجام در سن 74سالگی، چشم از جهان فروبست اما نامش به‌عنوان یکی از ماندگارترین چهره‌های ورزشی جهان در فهرست قهرمانان دنیا به یادگار مانده است.
علاقه به اسلام
«من لحظات بسیار زیبایی را در زندگی‌ام تجربه کردم اما ناب‌ترین احساسی که در زندگی‌ام داشته‌ام لحظه‌ای بود که هنگام مناسک حج در صحرای عرفات ایستادم. احساس من در آن فضا وصف‌ناپذیر است. یک و نیم میلیون زائر برای طلب بخشش و شکر نعمت‌هایی که خدا به آنان عطا کرده با اشک و زاری در صحرا جمع شده بودند. این یک تجربه هیجان‌انگیز برای من بود؛ وقتی که می‌دیدم افراد از تمامی رنگ‌ها، نژادها، ملیت‌ها، پادشاهان، سران قدرت و مردمان عادی از کشورهای فقیرنشین همگی با دو تکه پارچه سفید ملبس‌شده و فارغ از هرگونه حس غرور یا حقارت به نیایش با الله پرداخته‌اند. این جلوه‌ای عملی از مفهوم برابری در اسلام بود.»؛ این جملات وصف حال کلی از زبان خودش در زیارت خانه خداست. اسلام‌آوردن این قهرمان، نقطه عطفی در زندگی او بود که مسیر او را تغییر داد.
ایستاده در برابر نژادپرستی
اعتماد به نفس، از مهم‌ترین ویژگی‌های شخصیتی کلی بود. او 191سانتی‌متر قد داشت و در مورد خود می‌گفت که من مانند پروانه بال می‌زنم و مثل زنبور نیش. نویسنده‌ای که زندگینامه محمدعلی کلی را نوشته، عقیده داشت که کلی، برای بوکسورهای سفید‌پوست آمریکا رقیبی جدی به شمار می‌آمد. کلی هرگز عقب‌نشینی نمی‌کرد و به قواعدی هم پایبند نبود که بخواهد کنار بکشد. او در هر زمان که احساس می‌کرد سیاهپوستان را در رده پایین‌تر می‌بینند می‌گفت که من زیباترین هستم تا با تکیه بر توانایی‌هایش در برابر نژادپرستی بایستد. اظهارنظرهای این رفتار کلی را سیاست او می‌دانند.
ورود به سیاست
محمدعلی پس از مسلمان‌شدن و روی‌آوردن به اسلام در سیاست نیز فعالیت داشت و او با مخالفت با جنگ ویتنام نامش را بیشتر از قبل بر سر زبان‌ها انداخت. محمدعلی کلی از سمت نشریه‌ها «ورزشکار قرن» و از سوی شبکه بی‌بی‌سی «شخصیت ورزشی قرن» لقب گرفت. او از خدمت در ارتش آمریکا خودداری کرد، این در حالی بود که 3سال قبل توانسته بود قهرمان جهان شود. در زندگینامه محمدعلی کلی می‌خوانیم که او مخالفت خود با جنگ ویتنام را علنی کرد و عقیده داشت که باور‌های مذهبی‌اش سبب می‌شود در ارتش آمریکا حضور نداشته باشد. این کار او سبب شد پلیس آمریکا او را بازداشت کند و عنوان‌های قهرمانی‌اش را هم از او گرفت. محمدعلی کلی که به جرم «فرار از خدمت» از سوی دولت آمریکا گناهکار شناخته شد، چند سال از رینگ بوکس دور ماند تا اینکه بالاخره اعتراض او به حکم قاضی، در آغاز دهه 70به عالی‌ترین مرجع قضایی در آمریکا منتقل شد که سرانجام حکم محکومیت محمدعلی کلی را لغو کرد.
