به مطالبات مردم پشت نکردیم

   حجت نظری-  عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران

  پنجمین دوره از شورای اسلامی شهر تهران نیز به ماه‌های پایانی فعالیت خود رسید و شاید بتوان حداقل با پایان‌یافتن این دوره، امکان بررسی عملکرد و اقدامات این شورا را به دور از جوسازی‌ها، هجمه‌ها و سانسورهای رسانه‌ای و با اتکا به مصوبات و آنچه برجای گذاشته، بررسی کرد. متأسفانه این دوره از مدیریت شهری با حواشی بسیار زیادی مواجه شد که گرچه در عمده موارد نتوانست مانع از حرکت شورا و شهرداری به سمت تحقق اهدافش شود اما هم حرکت آن را کند کرد و هم حجم بالای انتشار حواشی، اجازه نداد تا مردم از آنچه در شهر برایشان انجام شده به‌خوبی با خبر شوند. مشکلات و مسائل جانبی نظیر مسائل اقتصادی و حدود 2سال پایانی نیز شیوع کرونا، مزید بر علت شد تا اقدامات قابل توجه شورای شهر پنجم کمتر به چشم بیاید.
با وجود این، نه به‌عنوان عضوی از شورای شهر تهران که به‌عنوان کنشگری که سال‌ها قبل از حضور در شورا در حوزه اجتماعی و فرهنگی فعال بودم و پس از این نیز با جدیت بیشتری کنشگری خود را ادامه خواهم داد، معتقدم که این شورا در موارد متعددی رتبه اول را میان پنج دوره از شوراهای شهر به‌خود اختصاص داده است. این شورا از نظر قرارگرفتن در معرض  تخریب‌ها و هجمه‌های ناجوانمردانه در مقایسه با چهار دوره قبل از خود، قطعا رتبه اول را داراست. در مقابل، این شورا از نظر میزان درصد جلسات علنی نیز همینطور بوده و جز یک مورد، تمام جلسات آن علنی و قابل اطلاع برای مردم بود و باز هم رتبه اول به آن اختصاص می‌یابد.
از نظر بنده شورای شهر پنجم در توجه به مردم و مطالبات آنان نیز در مقایسه با دیگر دوره‌ها، در رتبه نخست قرار دارد و در همین شورا بود که برای نخستین بار به‌رسمیت شناختن حق مردم برای اعتراض و دارا‌بودن فضایی مختص به آن، ضرورت قرنطینه شهر و تامین واکسن، ضرورت بازگرداندن شهر به تمام شهروندان و فراهم‌کردن امکان حضور آنان، ضرورت توسعه ورزش همگانی برای همه، امکان مشارکت مردم در طرح‌ها و لوایح شهری و... مطرح شد و مفتخرم که در تمامی این موارد به نمایندگی از مردم نقشی محوری برعهده داشتم.
شورای پنجم از نظر جلسات و مصوبات نیز عملکرد قابل‌قبولی داشته و گرچه انتقاد جدی به عملکرد برخی از معاونت‌ها و مدیران شهرداری در اجرای کامل مصوبات وجود داشته و دارد اما معتقدم آنچه در این دوره از مدیریت شهری ریل‌گذاری آن انجام شد، در دوره‌های آتی، شرایط را برای فعالیت، مناسب‌تر خواهد کرد. ازجمله اقدامات مهم این دوره از مدیریت شهری، اصلاح بودجه به نفع مردم و با تمرکز بر مناطق جنوبی شهر، جلوگیری از شهرفروشی و پیشخور‌کردن منابع پایتخت، حفاظت از شهر در برابر خطر سیلاب با تکمیل کمربند سبز شمال تهران و بهسازی مسیل‌ها، به‌رسمیت شناختن مشاغل سیار و بی‌کانون و حمایت از دستفروشان، افزایش سرانه ورزشی در پایتخت با تمرکز بر نیمه‌جنوبی شهر، ارجحیت‌دادن توسعه و تکمیل پروژه‌هایی نظیر مترو به پروژه‌های عمرانی تبلیغاتی و بی‌حاصل مانند پل صدر، توجه به پروژه‌های محلی و کوچک مقیاس به جای ابرپروژه‌ها، تأکید بر نقش و جایگاه انسان در شهر به جای ایجاد تسهیلات برای تردد خودروها و... اشاره کرد و معتقدم که اگر شرایط شیوع کرونا نبود، امروز انسان‌محوری که در شهر تهران ایجاد شده، بسیار ملموس و قابل مشاهده بود. گرچه نمی‌توان عملکرد چهارساله را در چند کلمه و یک یادداشت خلاصه کرد اما از دیگر افتخارات این شورا این بود که نه شورای شهرداری که همواره شورای مردم بود. این را با استناد به حجم تذکرات انجام شده نسبت به شهرداری و شخص شهردار تهران می‌توان به اثبات رساند. شهروندان تهرانی حتما به‌خاطر دارند که روزگاری در ماجرای رسیدگی به قصور شهردار تهران در یک ماجرا، رویکرد شورای وقت، اعطای مدال شجاعت و نشان لیاقت به شهردار وقت بود که از نظر افکار عمومی قصور کرده بود و قبل از آن نیز تمام هم و غم شورا، رساندن شهردار به صندلی ریاست‌جمهوری بود. اما شورای شهر پنجم، با صراحت از شهرداری که خود انتخاب کرده بود، انتقاد کرده و هیچ‌گاه به مردم و مطالبات آنان پشت نکرد. بیان این موارد به‌معنای عدم‌پذیرش اشتباه و کمبودهای این دوره از شورای شهر نیست و اتفاقا معتقدم در این دوره اشتباهاتی هم وجود داشت که متأسفانه ناشی از عدم‌همراهی و هماهنگی درون و برون‌بخشی بود. مواردی نظیر جوانگرایی در مدیران شهری، توجه به زنان در پست‌های مدیریتی، تسهیل بیشتر فعالیت سازمان‌های مردم‌نهاد، فراگیر‌شدن فعالیت‌های منجر به نشاط اجتماعی و... ازجمله این موارد بود که به آن توجه نشد، اما خوشبختانه در همین موارد نیز مصوبات شورا، راه را برای مدیران آتی شهر هموارتر کرده است.