آرزوهایی برای سال نو

روزهای سختی را گذراندیم. شاید روزهای سخت‌تری هم در پیش باشد. چه خوب است که آنچه در این یک سال بر ما رفت و می‌رود، همان شب سیاهی باشد که پایانش را با سپیدی صبحی دل‌انگیز نوید می‌دهند. هرچه بود و هرچه که در انتظارمان باشد، این چند روز تا لحظه نو شدن سال، فرصتی است برای آرزو‌کردن. هنوز می‌توانیم آرزو کنیم و «هستیم» چون می‌توانیم امید داشته باشیم و آرزو کنیم.
از نگاه یک رسانه بیایید آرزو کنیم در سال‌نو، آمارهایمان شفاف‌تر، اطلاعات عملکردها و عمل‌نکردها در دسترس‌تر و ارتباط‌ها کم‌اختلال‌تر شود. آمار و اطلاعات، از میزان تزریق واکسن تا فراز و فرود قیمت در هر بازاری، از سازوکار تصمیم‌گیری‌هایی که به حیات و معیشت مردمان سامان می‌دهد تا اخباری که در تصمیم‌گیری‌های شهروندان برای آینده‌شان مؤثر است. ارتباطات برقرار و بسامان و دسترسی بی‌اختلال است که ما را به‌سمت راه‌حل می‌برد. اگر صورت مسئله‌ها شفاف باشند، حتما افرادی به فکر راه‌حل مسئله‌ها می‌افتند. این آرزو ما را از جامعه‌ای با انبوه مسائل حل‌نشده به سمت آرامش پیش‌بینی حل مسائل نزدیک می‌کند. آرزو کنیم از پس خستگی این سال سخت، توان کافی برای شروع دوباره، تصمیم جدید و تغییر داشته باشیم. سال نو موعد فراموشی نیست، اما می‌تواند گذرگاه جا‌گذاشتن خستگی و برخاستن دوباره باشد. خستگی نباید مانع تصمیم و حرکت ما شود. اگر در این خستگی بمانیم، اگر یکدیگر را به گام‌های کوچک و مثبت ترغیب و امیدوار نکنیم، به روشنایی نخواهیم رسید.آرزو کنیم هرکس در جایی که هست، بخواهد و بتواند کارش را درست انجام دهد. رسانه‌ صریح بنویسد و بگوید، مردم دقیق ببینند و بخوانند و بخواهند. اگر ارتباط این دو برقرار شود، بقیه مجبور خواهند شد کارشان را درست انجام دهند. آن وقت است که مسائل حل‌نشده به‌درستی و دقت پیش چشم قرار می‌گیرند و راهی برایشان پیدا می‌شود. آرزو کنیم هیچ وقت امید برای آرزو‌کردن و تلاش برای تحقق آرزوهایمان رنگ نبازد.