آنها طارمی نشدند

بهروز رسایلی_خبرنگار

همیشه اینطوری است که حضور یک بازیکن موفق از یک کشور در یک لیگ بزرگ‌تر، باقی باشگاه‌ها را هم ترغیب می‌کند که سراغ جذب بازیکنانی از همان کشور بروند. با همین فرمول بود که در دهه 70، انبوهی از بازیکنان ایرانی وارد لیگ آلمان شدند. موفقیت امثال خداداد عزیزی و علی دایی باعث شد بوندس‌لیگایی‌ها تا چند سال نگاه مثبت و ویژه‌ای به لیگ ایران داشته باشند. سال‌ها بعد هم لیگ بلژیک چنین شرایطی را برای فوتبال کشورمان پیدا کرد. یک نفر راه را باز می‌کند و بقیه راحت‌تر جذب می‌شوند. در لیگ پرتغال، آن یک نفر مهدی طارمی بود. مهاجم بوشهری که از الغرافه قطر جذب ریوآوه شد. استارتی شکوهمند در لیگ پرتغال داشت و در همان فصل اول برترین گلزن فصل این کشور شد. بعد تازه ریوآوه توانست با فروش او به پورتو، سود مالی هم کسب کند! در نتیحه عجیب نبود که پرتغالی‌ها برای جذب بازیکنان ایرانی تمایل بیشتری نشان بدهند. به این ترتیب در فصل جدید 2مهاجم جدید ایرانی به لیگ این کشور پیوستند؛ شهریار مغانلو جذب سانتاکلارا شد و علی علیپور هم به عضویت ماریتیمو درآمد. البته می‌شود حضور جعفر سلمانی در پورتیموننزه را هم به این موج نسبت داد، اما نکته اینجاست که سرمربی فعلی این تیم یعنی پائولو سرجیو در صنعت نفت آبادان با سلمانی کار کرده بود و از او شناخت شخصی داشت. جدای از سلمانی که او هم فعلا ذخیره است و کم بازی می‌کند، علیپور و مغانلو قشنگ نشان دادند فاصله بعیدی با طارمی دارند. آنها هرگز نتوانستند توقع باشگاه‌های‌شان را برآورده کنند.

  مغانلو؛ دیپورتی اول
از چند هفته پیش مشخص شده بود که شهریار مغانلو دیگر جایی در سانتاکلارا نخواهد داشت. خرید او برای باشگاه پرتغالی چندان موفقیت‌آمیز نبود. مغانلو به ندرت مورد اعتماد و استفاده قرار گرفت و نهایتا با به ثمر رساندن تنها یک گل در جام حذفی به دوران حضورش در این تیم پایان داد. سانتاکلارا که در جدول هجده تیمی لیگ پرتغال روی پله هشتم قرار گرفته و وضعیت باثباتی دارد، با دریافت چند پیشنهاد از باشگاه‌های ایرانی رضایت به جدایی شهریار مغانلو داد و این بازیکن به لیگ برتر برگشت؛ آنچه بیشتر به دیپورت شباهت دارد. اگرچه شهریار پارسال در کورس آقای‌گلی لیگ برتر بود و ممکن است حالا هم بخت خوبی برای درخشش در مسابقات داخلی داشته باشد، اما حقیقت آن است که او در انتخاب ابتدای فصلش تفاوت کیفی لیگ ایران و پرتغال را محاسبه نکرده بود. بله؛ آنجا با اینجا فرق دارد.

  علیپور هم برمی‌گردد؟
شرایط برای علی علیپور هم در ماریتیمو اصلا جالب نیست. این بازیکن به تناوب در ترکیب تیمش مورد استفاده قرار گرفته، اما هنوز هیچ گلی به ثمر نرسانده است. او یک دوره مصدومیت را هم پشت سر گذاشت و در 2هفته اخیر به ترکیب اصلی بازگشت، اما در هر 2مسابقه تعویض شد. علیپور در بازی یکشنبه‌شب ماریتیمو برابر موریرنزه فیکس بود، اما بین دو نیمه تعویض شد که این مسئله نشان می‌دهد کادرفنی از او رضایت نداشته است. با شکست در این بازی، ماریتیمو با 18امتیاز از 22بازی به حضور در قعر جدول ادامه داد. با شرایط موجود اگر دیدید علیپور هم پایان فصل به فوتبال ایران بازگشت، اصلا تعجب نکنید.

  طارمی؛ یک استعداد غریب
با همه این تفاسیر نه مغانلو و نه علیپور برای حضور در پرتغال شایسته نکوهش نیستند. آنها حق داشتند شانس‌شان را در یک لیگ اروپایی امتحان کنند و البته علیپور هنوز مجال بقا در فوتبال این کشور را دارد. با این حال واقعیت آن است که این دو نفر با مهدی طارمی قابل مقایسه نیستند. او استعداد غریبی دارد، راحت خودش را در موقعیت گل قرار می‌دهد و با هوش غریزی بالا، فوتبال بازی کردن را برای هم‌تیمی‌هایش راحت‌تر می‌کند. طارمی اگر چند سال جوان‌تر بود، شاید حتی می‌توانستیم انتطار یک انتقال بزرگ را برای او داشته باشیم، اما بدون تعارف در مورد علیپور و مغانلو چنین چشم‌اندازی وجود ندارد.