فراموشی
یک اسم یادگار، کسی که تو نیستی
اسمی به اعتبار، کسی که تو نیستی
لبخند می‌زند، همه‌ی قاب‌ها به تو
تصویر ماندگار، کسی که تو نیستی
این‌جا کنارِ خاطره‌هایت نشسته‌ای
با نام مستعار، کسی که تو نیستی
صد لوح افتخاری و هزاران ورق غزل
در جعبه‌ای کنار، کسی که تو نیستی
تا مغز استخوانِ وجودت رسیده است
دردِ ادامه‌دار، کسی که تو نیستی
انگار مرگ، سهم تو از این زمانه است
مرگی به افتخار، کسی که تو نیستی
حالا تویی و دردِ فراموشیِ خودت
در جبر روزگار، کسی که تو نیستی
زینب محمدی از شهرقدس
در همینه زمینه :
