امواج بی‌رمق

 محمدمسعود احدی 

نیمه دوم دهه90را می‎‌‎توان دوران افول سریال‎‌‎های صداوسیما دانست. کوچ فیلمسازان نام‎‌‎آشنا به شبکه نمایش خانگی باعث شد تا کیفیت مجموعه‎‌‎های تلویزیونی بیش از پیش افت کند و مخاطبانی که روزگاری پای گیرنده‎‌‎های خود می‎‌‎نشستند تا «شب دهم» و «فاصله‎‌‎ها» را تماشا کنند، مطلوب خود را در خرید لوح‎‌‎های فشرده «شهرزاد» و تماشای آنلاین «مانکن» بیابند. این روند باعث شد تا این بازه زمانی به‎‌‎عنوان ضعیف‎‌‎ترین دوره‎‌‎ سریال‎‌‎سازی در صداوسیما شناخته شود و مجموعه‎‌‎های قابل ذکر آن از انگشتان دست فراتر نرود. یکی از این مجموعه‎‌‎ها، «چرخ فلک» به کارگردانی عزیزالله حمیدنژاد، بهرام عظیم‎‌‎پور و احسان عبدی‎‌‎پور بود که در سال1395روی آنتن رفت. در هر قسمت از این سریال اپیزودیک، داستانی روایت می‎‌‎شد که شخصیت‎‌‎های فرعی‎‌‎ آن، در اپیزودهای بعدی به شخصیت اصلی بدل می‎‌‎شدند. جواد افشار با «آنام»، پربیننده‎‌‎ترین مجموعه سال1396را ساخت که داستان مادری را روایت می‎‌‎کرد که پس از سال‎‌‎ها دختر گمشده‎‌‎اش را می‎‌‎یابد. سال1397، پربارترین سال این دوران بود. سریال نوروزی «پایتخت5» و ماجراهای غیرمعمول خانواده معمولی، تعطیلات دلچسبی را برای طرفداران این مجموعه رقم زد. ملودرام محبوب «دلدادگان» در همین سال، آخرین کار منوچهر هادی برای تلویزیون به‎‌‎حساب می‎‌‎آید؛ کارگردانی که در سال‎‌‎های اخیر با «عاشقانه» و «دل»، بینندگان زیادی را به سمت شبکه نمایش خانگی سوق داده است. از دیگر مجموعه‎‌‎های پرمخاطب این سال، «لحظه گرگ و میش» به کارگردانی همایون اسعدیان بود که به روایت 3دهه از زندگی خانواده‎‌‎ای اصیل با محوریت تنها دختر این خانواده می‎‌‎پرداخت. «نون خ» به کارگردانی سعید آقاخانی، «برادر جان» به کارگردانی محمدرضا آهنج و «گاندو» به کارگردانی جواد افشار، از سریال‎‌‎های قابل ذکر در سال1398به شمار می‎‌‎روند. مجموعه‎‌‎های نوروزی «پایتخت 6» و «نون خ 2» پربیننده‎‌‎ترین سریال‎‌‎های سال1399بودند که ساخت آنها به‎‌‎دلیل شیوع ویروس کرونا نیمه‎‌‎کاره ماند. باید دید سیاست‎‌‎های فعلی صداوسیما ـ که به ریزش حداکثری مخاطبان انجامیده ـ ادامه می‎‌‎یابد یا باز هم مثل گذشته شاهد دورهمی‎‌‎های خانوادگی برای تماشای سریال‎‌‎های تلویزیونی خواهیم بود؟