ورزش
شکوه قهرمانی
کار بزرگ برانکو قهرمان نگه‌داشتن پرسپولیس بود
جواد نصرتی
قهرمانها، روزی از بین میروند که به عادی بودن عادت کنند. پرسپولیس، چیزی تا عادی شدن فاصله نداشت که برانکو ایوانکوویچ به تیم آمد. پرسپولیس، 9سال بود که رنگ قهرمانی را ندیده بود و با برانکو، دوباره همان تیمی شد که قهرمانی برازندهاش بود. پرسپولیس و برانکو، رساترین فریاد در ورزش ایران در سالهای انتهای قرن بودند. آنها از ظرف فوتبال ایران فراتر رفتند و در آسیا بهدنبال افتخار میگشتند.
برانکو شروعی نه چندان امیدوارکننده در پرسپولیس داشت اما هواداران، به وجد آمده از شخصیت قهرمان تیم، تیم‌شان را بعد از شکستها ایستاده تشویق میکردند. برای آنها، مشخص شده بود که قهرمانی با برانکو، تنها مسئله زمان است. آنها در اردیبهشت95، با تفاضل گل، قهرمانی را از دست دادند اما باز هم به تیم‌شان افتخار میکردند. فصل بعد، فصل بعدش و فصل بعدترش، آنها سه بار دیدند که برانکو جام قهرمانی را بالای سرش برد. آنها در همین سه سال، دو بار تیم‌شان را در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا و یکبار در فینال این بازیها دیدند. برانکو، شخصیت قهرمان پرسپولیس را بیدار کرده بود. مردی که در تجربه پیشینش در تیم ملی ایران در جام جهانی، در برابر اعتراض بازیکنان مردد و در برابر حاشیهها ناتوان بود، با نظم پولادین و اصول خللناپذیرش، تیم را همیشه یکدست نگه‌داشت. عادات خللناپذیر او مثل تعویض نکردن و دست نزدن به ترکیب تیم، بارها داد هواداران را درآورده بود اما گلهها از تیم قهرمان، عمر کوتاهی دارند. کار بزرگ برانکو، نه قهرمان کردن پرسپولیس که قهرمان نگه‌داشتن آن بود. او با پافشاری بدون عقبنشینی بر اصولش، در پیش گرفتن تاکتیکهای واقعبینانه و درک شرایط فوتبال ایران پرسپولیس را قهرمان نگه‌داشت. و البته معجزه. چهکسی با پنجره بسته، لشکر مصدومان، جای خالی ستارهها و تیمی که فقط 12بازیکن اصلی دارد قهرمان لیگ میشود و به فینال لیگ قهرمانان آسیا میرود؟
روزی که برانکو از پرسپولیس رفت، این تیم دوباره به قهرمانی عادت کرده بود. این بزرگترین دستاورد او در پرسپولیس بود. عادت به قهرمانی، در سال بعد هم حفظ شد و یحیی گلمحمدی، بعد از آنکه تیم را از گابریل کالدرون گرفت، سرخها را دوباره قهرمان کرد. چهار قهرمانی متوالی، کاری است که تنها پرسپولیس در تاریخ فوتبال ایران کرده است. این تیم، در سال99، دوباره با بضاعت کم و ستارههای از دست رفته به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسید و به نخستین قربانی ویایآر در فینال این رقابتها تبدیل شد. در این سالها، هیچ تیمی نتوانست پرسپولیس را از عادت قدیمیاش که دوباره احیا شده بود دور نگه‌دارد. پرسپولیس در این سالها، قهرمان بیرقیبی بود که تاریخ فوتبال ایران، احتمالا هرگز دوباره مانندش را نخواهد دید.
