احمدی‌نژاد در شانگهای

  آرش نهاوندی  

روزنامه کریستین ساینس مانیتور در تاریخ 11ژوئن 2010(21خرداد 1389) در گزارشی به سفر محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور ایران به چین اشاره کرد و نوشت: احمدی‌نژاد در نمایشگاه شانگهای به‌رغم حمایت چین از تحریم‌ها علیه ایران در سخنانی دیپلماتیک به این مسئله اشاره کرد که رأی اعضای شورای امنیت به قطعنامه جدید علیه ایران بر اثر تهدیدها و فشارهای سیاسی بوده است. محمود احمدی‌نژاد تنها چند روز پس از آنکه چین به چهارمین دور قطعنامه‌های شورای امنیت علیه ایران رأی مثبت داد، جهت حضور در نمایشگاه شانگهای به چین سفر کرده است. به نوشته کریستین ساینس مانیتور، در این سفر، احمدی‌نژاد با استقبال گرمی از سوی مقامات چینی مواجه نشد. در چند روز اخیر مقامات چینی اعلام کرده بودند که مقامات ارشد این کشور در شانگهای با احمدی‌نژاد دیدار نخواهند کرد. رای چین به نفع اعمال چهارمین قطعنامه تحریمی شورای امنیت علیه ایران، روابط سیاسی این دو کشور را که به‌طور سنتی دوستانه و گرم بوده را تحت الشعاع قرار داده است. مقام ارشد اتمی ایران(رئیس سازمان انرژی اتمی) پس از رأی اخیر چین به نفع اعمال دور جدید تحریم‌ها علیه ایران، هشدار داد که چین به‌تدریج در حال از دست دادن جایگاه محترمانه خود در جهان اسلام است. به‌رغم این سخنان هشدار آمیز، احمدی‌نژاد در زمان حضور خود در شانگهای رفتاری دیپلماتیک و محترمانه از خود بروز داد.
احمدی‌نژاد با اشاره به اینکه کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل تحت فشار و تهدیدهای سیاسی به قطعنامه علیه ایران رأی داده‌اند، گفت: ما روابط خوبی با چین داریم و دلیلی برای تضعیف روابطمان با این کشور وجود ندارد. به نوشته کریستین ساینس مانیتور، رأی اخیر چین به چهارمین دور قطعنامه‌های تحریمی علیه ایران حرکت ظریف دیپلماتیکی از سوی این کشور به‌منظور بر قراری توازن میان منافع متعدد اقتصادی و سیاسی خود در منطقه خاورمیانه بود. چین یکی از مشتریان بزرگ بازار نفت ایران و یکی از کشورهایی است که در ایران بیشترین میزان سرمایه‌گذاری را انجام داده است، اما در عین حال چین نمی‌خواهد رقبای عرب ایران در منطقه خاورمیانه را نیز نادیده بگیرد. از سویی دیگر دولت چین نگران است که درصورت همراهی نکردن در تحریم‌های آمریکا علیه ایران، روابط این کشور با واشنگتن بیش از گذشته آسیب ببیند. چین در سال2009، 11درصد از نفت مورد نیاز خود را از ایران وارد کرده و در غیاب شرکت‌های غربی، بزرگ‌ترین سرمایه‌گذار خارجی در صنعت نفت و گاز ایران محسوب می‌شود.