مرجعیت برجسته
آیتالله محمد فاضل لنکرانی در زنده کردن ایام فاطمیه نقش بسزایی داشت
سید محمد حسین محمدی
یکی از هفت مرجع تقلیدی بود که پس از وفات آیتالله اراکی در سال1373 از جانب جامعه مدرسین بهعنوان مرجع تقلید معرفی شد. سابقه فعالیتهای علمی و سیاسیاش ولی به سالها قبل برمیگشت. پدرش فاضل قفقازی از مدافعان و حامیان مهاجرت آیتالله بروجردی به قم بود. بعد از مهاجرت آیتالله بروجردی به قم نیز ریاست هیأت استفتایی آیتالله بروجردی را برعهده داشت و نماز جماعت مسجد اعظم نیز با دستور آیتالله بروجردی بر عهده ایشان بود.
آیتالله محمد فاضل لنکرانی از همان ابتدا دروس حوزه را نزد پدرش آغاز کرد و بعد از اتمام دوره سطح در شمار شاگردان آیتالله بروجردی درآمد. او همچنین در درس علامه طباطبایی و امام خمینی شرکت میکرد و دروسش را با آیتالله سیدمصطفی خمینی مباحثه میکرد.
لنکرانی علاوه بر علوم حوزوی در امور سیاسی هم فعال بود. او در دوران پهلوی، 4ماه به بندرلنگه و حدود 2سال به یزد تبعید شد. در دوران پس از انقلاب نیز یکی از اعضای دوره اول مجلس خبرگان رهبری بود و همچنین بهعنوان دبیر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در آن مجموعه اشتغال داشت. فاضل لنکرانی ازجمله مراجع تقلیدی بود که به استقلال مالی حوزه از دولت معتقد بود. او تلاش میکرد تا جای ممکن این استقلال مالی را حفظ کند.
پس از مطرحشدن بحث ورود زنان به ورزشگاهها در سال1385 از طرف دولت وقت، نام آیتالله فاضل لنکرانی بهعنوان یکی از جدیترین مخالفان این طرح مطرح شد؛ او ازجمله مراجعی بود که ورود و اختلاط زنان را با مردان در ورزشگاهها حرام اعلام کرد. آیتالله فاضل لنکرانی در سال1386پس از طی یک دوره نسبتاً طولانی در سن 76سالگی درگذشت اما آثار علمی تلاشهای مذهبی و بهطور ویژه تلاشهایی که در جهت احیای مراسم فاطمیه انجام داد همچنان باقی است.