مرجع اهل خیر

پسر حاج علی کبار، تاجر سرشناس و متدین تبریزی که در سرای حاج میرابوالحسن تجارت خشکبار می‌کرد، کلاس دوم دبیرستان بود که مدرسه را بخاطر آموزش اجباری موسیقی رها کرد و به مدرسه دینی طالبیه رفت. میرزا جواد تبریزی که در سال 1305 به‌دنیا آمده بود، در دورانی به مدرسه علمیه در تبریز رفت که اختناق رضاخانی مانع فعالیت روحانیون می‌شد. خانواده مخالف بودند، چه آن که مدیر دبیرستان آینده درخشانی برای میرزاجواد پیش‌بینی کرده بود اما میرزاجواد، رضایت پدر و مادر را جلب کرد و طلبه شد. در طالبیه هم‌ حجره محمدتقی جعفری بود که بعدها به علامه شهرت یافت و در آن دوره «گاهی آن‌قدر مشکلات اقتصادی زیاد می‌باشد که با مرحوم محمدتقی جعفری دو روز غذا نداشتیم.» سال 1327 میرزاجواد تبریزی به قم رفت و در فیضیه ساکن شد؛ این ایامی بود که با ورود آیت‌الله بروجردی، حوزه قم جایگاه والایی یافته بود. 7 سال در قم ماند اما علاقه داشت درس دین را حوزه نجف پیگیری کند. «در مدرسه فیضیه نشسته بودم و به چگونگی رفتن به نجف فکر می‌کردم، در همین وقت مرد آشنایی را دیدم، از من پرسید به چه می‌اندیشی؟ عرض کردم: به رفتن به عتبات. گفت: موانع رفتن چیست؟ گفتم: شرایط عوض شده است، آن زمان مصادف با سقوط مصدق و آغاز سخت‌گیری‌های دولت به روحانیت بود. گفت: شما غصه نخورید، از من مدارک و عکس گرفت و چند روزی نگذشت که پاسپورتم را درست کرد. با گرفتن گذرنامه، صبر نکردم و با اولین وسیله به سمت عراق راه افتادم.» با جدیتی که در امر آموزش و مباحثات و تدریس داشت مانند تبریز و قم در حوزه نجف هم سرشناس شد و آیت‌الله خویی ایشان را به دفتر استفتائات خود دعوت کرد. میزا جواد تبریزی که به اجتهاد رسیده بود، درس خارج فقه و اصول را در مسجد عمران برپاکرد. خودش می‌گوید: «چهل سال معنای تعطیلی را نفهمیدم و از همه چیز زدم و از لذت‌های بسیاری دوری گزیدم تا به اهدافم برسم.» سال 1354 ماموران بعثی عراق او را در راه بازگشت از کربلا بازداشت و پس از چند روز حبس، حکم اخراج او از عراق صادر شد. آیت‌الله میرزا جواد تبریزی پس از بازگشت از عراق در قم مستقر شد و درس خارج ایشان از سال 1355 به مدت 30 سال و تا آخرین روزهای حیات، در مسجد اعظم دایر بود و تعطیلی نداشت. در همه این سال‌ها دست به خیر نیز بود که ساخت درمانگاه مجهز بقیه‌الله قم به قصد حمایت از خانواده‌های بی‌بضاعت شمه‌ای از آن است. پس از درگذشت آیت‌الله اراکی، علیرغم میل ایشان، جامعه مدرسین ایشان را در فهرست مراجع تقلید قرار داد. این مرجع تقلید در 30 آبان 85 پس از تحمل چند سال بیماری دار فانی را وداع گفت. آیت‌الله وحیدخراسانی بر پیکر ایشان نماز خواند و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه س به خاک سپرده شد.