یک‌روز‌تاریخی در یک دوره‌طلایی

جواد نصرتی  
  
تیم ملی در دوران برانکو ایوانکوویچ، چنان مطمئن به جام جهانی صعود کرد که بسیاری فکر می‎‌‎کردند جام جهانی حق ابدی ماست و تازه وقتی ایران از جام‌جهانی 2010دور ماند بزرگی کار برانکو و تیمش مشخص شد. یکی از بهترین تیم‎‌‎های ایران در چند دهه اخیر، یک سال قبل‎‌‎تر با ناداوری و بدشانسی از رسیدن به فینال جام ملت‎‌‎های 2004چین بازمانده بود اما صعود به جام‌جهانی، آن هم به مطمئن‎‌‎ترین شکل ممکن نشان داد که این تیم، در آسیا نظیر ندارد. ایران که جام‌جهانی قبلی را در مرحله پلی‎‌‎آف و مقابل ایرلند از دست داده بود، این بار هم به‎‌‎عنوان یکی از مدعیان صعود کارش را شروع کرد و در نخستین گام، در مسیر سخت تیم‎‌‎های قطر،اردن و لائوس قرار گرفت.
ایران شروع آسانی داشت و قطر و لائوس را شکست داد اما شکست یک بر صفر برابر اردن در آزادی، در گروهی که تنها صدرنشین صعود می‎‌‎کرد، همه معادلات را به هم ریخت. در بازی برگشت در امان، ایران در 9دقیقه آخر با گل‎‌‎های نیکبخت واحدی و علی دایی توانست به یک پیروزی حیاتی برسد. ایران در 2بازی دیگر هم برنده شد و در مرحله آخر مقدماتی، با ژاپن، بحرین و کره‎‌‎شمالی همگروه شد. نتایج درخشانی که در اوج خونسردی در بازی‎‌‎های رفت به‎‌‎دست آمد، صعود ایران را خیلی زود قطعی کرد. ایران در بازی اول با بحرین، رقیب قسم‎‌‎خورده‎‌‎اش، بدون گل مساوی کرد اما در بازی دوم، با درخشش وحید هاشمیان و 2گل از او، ژاپن را در آزادی دو بر یک شکست داد. در بازی آخر مرحله رفت، شاگردان برانکو دو بر صفر کره‎‌‎شمالی را در پیونگ‎‌‎یانگ شکست دادند. کره‎‌‎شمالی در بازی برگشت در آزادی هم یک بر صفر شکست خورد. با این نتایج، ایران حتی درصورت تساوی با بحرین هم به جام جهانی صعود می‎‌‎کرد اما آن بازی، به یکی از شیرین‎‌‎ترین پیروزی‎‌‎های تاریخ فوتبال ایران تبدیل شد. تیم ملی نه‎‌‎تنها به جام جهانی صعود کرد، که انتقام حذف دوره پیش را از بحرین گرفت. بحرینی‎‌‎ها در مرحله آخر مقدماتی آسیا، با شکست ایران در منامه، عربستان را به جای ایران به جام‌جهانی فرستادند و رقص‎‌‎شان با پرچم عربستان را ایرانی‎‌‎ها هرگز فراموش نخواهند کرد.
علاوه بر آن، مدت‎‌‎ها تلاش زنان برای دیدن بازی‎‌‎ها در ورزشگاه آزادی به ثمر رسید و تعدادی از پیگیرترین آنها، که با روسروی‎‌‎های سفیدشان در یادها مانده‎‌‎اند، یکی از مهم‎‌‎ترین گل‎‌‎های تاریخ فوتبال ایران را از نزدیک در ورزشگاه آزادی نگاه کردند. ستاره بازی با بحرین، محمد نصرتی مدافع جوان تیم ملی بود که مهم‎‌‎ترین گل زندگی‎‌‎اش را در حضور سیدمحمد خاتمی، رئیس‎‌‎جمهور وقت کشورمان به ثمر رساند. نصرتی که بعدها گفته است انگیزه‎‌‎ و حالات روحی خاصی در این بازی داشته و شب قبل از بازی در خواب دیده بود که گل می‎‌‎زند، اوایل بازی یک‎‌‎بار توپ را به دیرک دروازه بحرین زد اما بخت در نیمه دوم روی سر او فرود آمد؛ مدافع سرحال تیم ملی، ارسال فریدون زندی از یک ضربه ایستگاهی از سمت چپ زمین بحرین را با ضربه سری دیدنی به گوشه دروازه بحرین فرستاد. این گل، ایران را به جام جهانی فرستاد و نصرتی را در تاریخ فوتبال ایران جاودانه کرد. بعد از این پیروزی، مردم به خیابان‎‌‎ها ریختند و جشنی ملی در خیابان‎‌‎های سراسر کشور برپا شد. این جشن و خنده اما طعم خون داشت و یکی از تلخ‌ترین حوادث ورزشی تاریخ فوتبال ایران، در همین بازی‎‌‎های مقدماتی روی داد. بعد از پیروزی ایران در بازی رفت با ژاپن که در تعطیلات نوروز برگزار شد، ازدحام تماشاچیان در خروجی‎‌‎ها عواقب مرگباری داشت و 7نفر از ده‎‌‎ها نفری که زیر دست و پا مانده بودند جان خود را از دست دادند. بعدها گفته شد و در تحقیق حراست سازمان تربیت بدنی هم به آن اشاره شد، که فرود هلی‎‌‎کوپتر فرمانده وقت نیروی انتظامی جلوی یکی از خروجی‎‌‎ها عامل این حادثه تلخ بوده است. بر این اساس، مأموران نیروی انتظامی برخی خروجی‎‌‎های نزدیک این هلی‎‌‎کوپتر را بسته بودند تا مردم به آن نزدیک نشوند، در نتیجه خروجی‎‌‎های دیگر با ازدحام بیشتری مواجه شد و فاجعه به همین‎‌‎خاطر روی داد. نیروی انتظامی البته این مسئله را تکذیب کرد. قوه قضاییه هم بعد از تحقیقات خود، نیروی انتظامی و مدیریت مجموعه را مقصر این حادثه معرفی کرد.