خنجر باران

وقوع سیل و سیلاب در شهرهای ایران سابقه‎‌‎ای طولانی دارد. در 20مرداد1380 به‎‌‎دلیل بارش شدید، نبود مسیرهای پیش‎‌‎بینی‌شده برای انتقال آب رودخانه‎‌‎ها و ناتوانی در مهار آب‎‌‎های جاری منطقه شرق استان گلستان با حادثه کم‎‌‎سابقه به لحاظ میزان خسارت در برابر سیل مواجه شد. تخریب و انسداد جاده مینودشت- مشهد از مهم‎‌‎ترین بخش‎‌‎های خسارت‎‌‎دیده در سیل گفته شده بود. این جاده از 6نقطه تخریب شد و خودروهای عبوری در محاصره سیل قرار گرفتند. 25روستای کلاله و 15هزار هکتار اراضی کشاورزی در این سیل به‎‌‎طور کامل آسیب دید.
با آنکه آمار دقیق از تعداد کشته‎‌‎شده‎‌‎ها در دسترس نیست، اما طی فعالیت دوروزه ستاد حوادث غیرمترقبه گلستان، اجساد بیش از 70هموطن ایرانی که بیشتر از مسافران و زائران راهی مشهد برای زیارت امام هشتم(ع) و در حال بازگشت بودند، از سیلاب بیرون کشیده شد. با آنکه پس از حادثه سیل، به دستور مسئولان وقت، دریچه‎‌‎های سد گلستان باز شد، اما به‎‌‎دلیل انباشت آب و املاح و خروجی 300مترمکعب آب در هر ثانیه، بر میزان قدرت و شدت تخریب سیل اثری نگذاشت. این کار نه‎‌‎تنها اصلاحی ایجاد نکرد بلکه موجب شد آب جاری موجب آسیب به روستاها و زمین‎‌‎های کشاورزی پایین‎‌‎دست سد گلستان شود و سپس با عبور از مسیر رود به سد «وشمگیر» برسد، آن را پر کند و با سرریز شدن سد، سیل دیگری به طرف شهر «آق‌قلا» و بخش «خواجه نفس» راه بیندازد. به‎‌‎گفته استاندار وقت استان گلستان، علی‎‌‎اصغر احمدی، سیلاب در حدود 40 اتوبوس و 200خودرو را محاصره کرده بود که با وجود امدادرسانی همه‎‌‎جانبه نیروها و نهادهای درگیر با سیلاب تعداد تلفات به بیش از 100نفر رسید. میزان خسارت‎‌‎های مالی نیز در حدود 200میلیارد ریال زیان به بناها، تاسیسات و زمین‎‌‎های کشاورزی برآورد شد. 1500خانه کاملا ویران شدند، 80کیلومتر راه ارتباطی کاملا از میان رفت، 15هزار هکتار اراضی کشاورزی نابود شد و 100خودرو آسیب کلی دید.