سنگی که صداست

هلیا نصیری_روزنامه نگار

3‌ماه از درگذشت محمدرضا شجریان می‌گذرد. در 2روز گذشته همایون شجریان از طراحی سنگ‌مزار این هنرمند حاوی جمله «خاک پای مردم ایران» خبر داد. همایون شجریان در بخشی از پیامش آورده است: «طراحی سنگ‌مزار پدر پس از به‌جا آوردن مراسم هفتم توسط استاد بیژن جناب آغاز و چندین طرح آماده شد. سپس با عزیزان بزرگوار (استاد سایه و استاد شفیعی‌کدکنی) مشورت انجام گرفت. هر دو بزرگوار با اینجانب هم‌عقیده بودند تا تنها به اسم پدر و عبارت «خاک پای مردم ایران» با دستخط خودشان که دنیایی سخن است، بسنده شود؛ چراکه نیاز به هیچ شعر و توصیفی برای پدر نیست و نامشان گویای کامل و شفاف همه‌‌چیز است.» همایون شجریان در ادامه آورده که از استاد غلامحسین امیرخانی درخواست کردند تا نام پدر و تاریخ‌ وفات و تولد ایشان را خوشنویسی کند. شجریان همچنین درباره طولانی شدن طراحی و نصب سنگ‌مزار نیز توضیح داد که تمام این مراحل به‌علاوه توافقاتی که باید با نگاه مثبت‌تر نهایی می‌شد به زمان و صبوری نیاز داشت و شکر ایزد که انجام پذیرفت. غلامحسین امیرخانی، نستعلیق‌نویس معاصر و چهره ماندگار خوشنویسی به همشهری می‌گوید: «برای رحلت هر فرد از دنیا برای یادبودش نشانه‌ای می‌گذارند و این رسم روزگار است و یک فرهنگ برای ادای احترام که در همه جای دنیا انجام می‌شود.» وی در ادامه از صحبتش با همایون شجریان می‌گوید و اینکه هنرمندی چون محمدرضا شجریان در قلب همه فارسی‌زبانان بوده و حتی کسانی که فارسی‌زبان نیستند با شنیدن صدای او ارتباط خالصانه برقرار می‌کنند. امیرخانی توضیح می‌دهد: «جای مرحوم شجریان در دل و قلب ما محفوظ است. حتی کسانی که فارسی را نمی‌دانند با صدای دل‌انگیز او ارتباط برقرار می‌کنند و این ارتباطی در دل و قلب همه است.» امیرخانی درباره انتخاب خط نستعلیق نیز می‌گوید: «این خط شناسنامه همه کسانی است که در جغرافیای فرهنگ ایران‌زمین زندگی می‌کنند. خط نستعلیق به‌دلیل سازگاری‌ای که با روحیات جامعه دارد، بهترین و مقبول‌ترین خط است. نستعلیق تماما زیبایی و ظرافت و به نوعی تجسم شعر و موسیقی است. نرمش، درونگرایی و رازگونه بودن ازجمله مهم‌ترین مولفه‌هایی است که در این نوع خط به چشم می‌خورد. نستعلیق زبان حال و زبان تاریخ است و هرگز کهنه نمی‌شود و از یادها نمی‌رود. درواقع خط فارسی این موفقیت را داشته که جلوه‌های جمیلی را در شعر و ادبیات ثبت کند. نستعلیق خط زیبایی است که ساختار و اندامش مبتنی بر شکل بیضی است و این خود نشانه ظریفی است از دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم. ما نیز افتخار می‌کنیم میراث‌دار ذوق و اندیشه پدران‌مان در این خط هستیم.»