سیاستمدار
یک «آزاد»ی در دولت
مسعود روغنی زنجانی 21مرداد 1374، از ریاست سازمان برنامهوبودجه کنار رفت
حمیدرضا محمدی
در آمریکا، اقتصاد خوانده بود و در عرصهای قرار بود کار کند که در آن تخصص داشت. حضور در بالاترین سطح اقتصادی کشور و سکاندار برنامهوبودجه. کار هرکسی نبود اما نخستوزیر به او اعتماد داشت. ولی او قرار بود وزیر باشد، نه رئیس سازمان. اکبر هاشمی رفسنجانی در بخشی از روزنوشتِ 27دی 1363خود نوشته است: ... سپس با آقای نخستوزیر، درباره بودجه و وزارت برنامهوبودجه که اخیراً مجلس به آن رأی داده و شورای نگهبان تأیید کرده است و نخستوزیر به همینخاطر سخت ناراحت است، بحث کردیم...».
بهاینترتیب، مسعود روغنی زنجانی، 13اسفند همان سال قائممقام نخستوزیر و سرپرست این وزارتخانه شد. او در دولت بعد هم در کابینه حضور داشت و اینبار در جایگاه وزیر برنامهوبودجه، ششم آبان1364، از مجلس دوم رأی اعتماد گرفت و تا یازدهم شهریور 4سال بعد به کار خود ادامه داد.
او و دوستانش، از هواداران اقتصاد آزاد بودند و بهنوعی تکنوکرات بهحساب میآمدند و با این حساب، در مجموعه دولت چهارم، بهنوعی وصله ناجور بودند. بههمینخاطر هم هست که مسعود نیلی معتقد است: «به هر حال کمکم تفاوت نگاه سازمان برنامهوبودجه به اقتصاد با نگاه دولت آشکار شد و مشخص شد که وزارت برنامهوبودجه رویکرد دولت را قبول ندارد... دولت بهعنوان واکنش... بخشی از وظایف وزارت برنامهوبودجه را به نخستوزیری و زیرنظر نخستوزیر منتقل کرد... آقای موسوی تا آخر دوره به آقای روغنی زنجانی اعتماد داشت، اما آنها دیگر نمیتوانستند با هم کار کنند».
با وجود این، او ازجمله مدافعان سرسخت پایان جنگ بود و حتی در جایی گفته است که «خود را در پایان پیدا کردن جنگ سهیم میدانم»، زیرا «شاخصهای اقتصادی، تعطیلی کارخانجات، بیکاری مردم، نارضایتی عمومی، فقر عمومی، تهدید امنیت روانی مردم، ناامیدی و یأس مردم در آن مقطع و آثارش هم در حضور بسیجیها در جبهه بود». و در جلسه تاریخی 26تیر1367، از اقتصاد بحرانی کشور جنگزده گفت.