تورم ناپلئونی
دخل و خرج خانوار شهری در سال 1363
علی عمادی
تورم در سال1363با 4.4درصد کاهش نسبت به سال قبل به 10.4درصد رسید و در آستانه یک رقمیشدن قرار گرفت. این درحالی بود که درآمدهای نفتی نسبت به سال قبل حدود 20درصد کاهش داشت و به حدود 16.5میلیارد دلار میرسید.
سکه طلا پس از 3سال ثبات قیمت، در این سال با 400تومان افزایش با رقم 3900تومان به فروش میرسید. نرخ دلار در بازار آزاد هم با 13تومان افزایش مواجه شد و هر دلار آمریکا در این سال حدود 58تومان معامله میشد.
خانوارهای نمونه شهری بهطور میانگین در این سال حدود 8هزار و 618تومان در ماه درآمد داشتند و 10هزار و 337تومان هزینه. نسبت هزینهها نیز نسبت به سال قبل از آن تفاوت چندانی نداشت؛ میانگین 61درصد اقلام غیرخوراکی و 39درصد مواد خوراکی و دخانی جمع هزینههای خانوار را تشکیل میداد. بین هزینههای خوراکی انواع گوشت با 31.5درصد بالاترین سهم را در هزینه داشت و پس از آن میوهها و سبزیها با 23.5درصد، آرد و نان و برنج با 13.1درصد و لبنیات و تخممرغ با 10.9درصد قرار داشتند. در این سال دخانیات با 28.3درصد، بیشترین افزایش قیمت را بین هزینههای خوراکی و دخانی داشت.
در بین هزینههای غیرخوراکی باز هم مسکن بیشترین سهم را دارا بود؛ 46.1درصد و پس از آن پوشاک و کفش با 13.7درصد و حملونقل و ارتباطات با 10.9درصد در جایگاههای بعدی قرار داشتند. بیشترین افزایش قیمت هم در میان این اقلام به بهداشت و درمان اختصاص داشت، آن هم با 28.3درصد.
دربین استانها، تهران، هرمزگان و ایلام بیشترین میزان هزینه را داشته و در مقابل استانهای سمنان، مرکزی و یزد کمترین متوسط هزینه را در کشور داشتند.
متوسط هزینههای خوراکی و دخانی سالانه یک خانوار شهری در استان کهگیلویه و بویراحمد با بیش از 75هزار تومان، بیشترین و در مقابل، استان سمنان با کمتر از 30هزار تومان کمترین هزینه را داشت. در بین هزینههای غیرخوراکی خانوارهای شهری، استان تهران با کمی بیش از 109هزار تومان بیشترین و استان لرستان با اندکی بیش از 45هزار تومان، کمترین هزینه را در بین استانها داشت. در بین هزینههای غیرخوراکی، هزینه مسکن در استانهای مرکزی 49.8درصد، باختران 47.2درصد و لرستان 46.9درصد بهترتیب بیشترین سهم از کل هزینههای غیرخوراکی را دارا بود.
43درصد خانوارهای نمونه شهری در این سال درآمدی بین 4تا 10هزار تومان در ماه داشتند، درآمد 33.5درصد بیش از 10هزار تومان در ماه بود و 23.5درصد کمتر از 4هزار تومان در ماه درآمد داشتند. خانوارهایی که سرپرست آنها در بخش خدمات مالی، بیمه، مستغلات و کسب و کار، مشغول به کار بودند بیشترین درآمد را داشتند و خانوارهای شهری که سرپرست آنها در بخش کشاورزی به کار اشتغال داشت از کمترین میزان درآمد برخوردار بودند. همچنین خانوارهایی که سرپرست آنها مزدبگیر و حقوقبگیر بخش خصوصی بود، کمترین درآمد به میزان 7هزار و 300تومان در ماه را داشته و خانوارهایی که دارای سرپرست کارفرما بودند بیشترین درآمد به میزان 14هزار و 800تومان در ماه داشتند. بیشترین درآمد بهترتیب مربوط به استانهای تهران، هرمزگان، ایلام و کمترین درآمد بهترتیب مربوط به استانهای چهارمحال و بختیاری، کردستان و لرستان بود.