چروک‌های سینمایی

زهرا رستگار مقدم_روزنامه نگار

نقش‌آفرینی یک شخصیت پیر یا به‌وسیله بازیگری همه‌فن حریف یا به کمک نزدیک‌ترین سن به شخصیت فیلم ممکن خواهد شد. اما وقتی بازیگر می‌خواهد، در فیلم در سنین مختلف ظاهر شود، حتما نیاز به تبحری ویژه است. بی‌تردید این افراد برای بازی در نقش شخصیت‌های پیر باید گریم‌های سنگینی را روی صورت و بدن خود بپذیرند. حال که پرونده‌ای درباره سالمندان تدارک دیده شده است، بد نیست به سالمندی در سینما هم نگاهی بیندازیم.

  دیوید بویی در فیلم «گرسنگی» 

تونی اسکات کارگردان فیلم نقش جان بلیلاک برای «گرسنگی» را به‌طور پیش‌رونده‌ای بالا برد. دیوید بویی ۳۶ ساله که این نقش را ایفا می‌کرد، از طرف معشوقه خون‌آشامش خیانت دیده و به این خاطر او به سرعت افزایش سن پیدا کرد و البته باعث شد برای همیشه محکوم به زندگی کردن به‌عنوان یک خون‌آشام پیر فناناپذیر ابدی شود. دیک اسمیت، چهره‌پرداز این فیلم، در اوایل دهه ۸۰ میلادی، جادوی منحصر به فردی را تنها با استفاده از ابزار‌های کاربردی گریم خلق کرد.

  برد پیت در «مورد عجیب بنجامین باتن»

برد پیت به کمک بیش از ۵۰ چهره‌پرداز و با کمک جلوه‌های بصری روند جوان شدن را از پیرترین حالت طی کرد. هرچند رسیدن به بهترین چهره‌پردازی سینمایی برای پیر کردن یک بازیگر جوان تقریباً غیرممکن است. «بنجامین باتن»، فیلمی درباره پیری است و در واقع به همین دلیل است که ۵۶ نفر فقط در بخش مو و گریم این فیلم فعالیت می‌کردند. گرگ کانوم و تیمش، طراحی گریم کاراکتر برد پیت را برعهده داشتند. بسیاری گفته‌اند که گریم در برخی جا‌ها غیرطبیعی به‌نظر می‌رسد، اما خب شاید به‌دلیل موضوع غیرعادی فیلم دیوید فینچر باشد.

  مارلون براندو در «پدرخوانده» 

دیک اسمیت، مارلون براندو ۴۸ ساله را با زبردستی ظریفی برای فیلم «پدرخوانده» فرانسیس فورد کاپولا گریم کرد. این مورد همچنان یکی از بهترین گریم‌های پیرکننده در صنعت فیلمسازی باقی مانده.

  جسیکا تندی و مورگان فریمن در «رانندگی برای خانم دیزی» 

چهره‌پردازان این فیلم، مانلیو روشهتی و کوین هانی هستند که یک سبک آرام و فروتنانه را روی جسیکا تندی و مورگان فریمن در فیلم اجرا کردند و نتایج باتوجه به استانداردهای سینمایی کاملا طبیعی به‌نظر می‌رسد. این دو بازیگر قدرتمند نیازی نداشتند که خودشان را با مواد آرایشی زیاد بپوشانند تا گذر زمان را نشان دهند.

  گری اولدمن در «دراکولا»

چهره‌پردازی گری اولدمن در فیلم «دراکولا» در نقش یک خون‌آشام باستانی، کاملاً باورپذیر است. گرگ کانوم، میشل برک، مسیو دبلیو و مانگل چهره‌پردازان این فیلم، جایزه اسکار بهترین چهره‌پردازی و آرایش مو را دریافت کردند.

  ماکس فون سیدو در «جن‌گیر»

ماکس فون سیدو زمانی که ۴۱ ساله بود نقش پدر لنکستر مرین سالخورده را در ترسناک‌ترین فیلم دهه ۱۹۷۰ ایفا کرد. رویکرد زیرکانه دیک اسمیت دربالا بردن سن بازیگر برای فیلم «جن‌گیر» بدون جلب توجه پیش رفت و این به‌عنوان نکته مثبت کار بیان شده است.

  برایان کرانستون در «ترامبو» 

«ترامبو» درامی زندگی‌نامه‌ای است که در آن برایان کرانستون نقش یک نویسنده هالیوودی نامدار را بازی می‌کند که زرنگی کرده و در نهایت به زندان می‌افتد. چهره‌پرداز این فیلم، کنتارو یانو، ماهرانه بازیگر را به دهه ۷۰ سالگی زندگی‌اش می‌رساند.

  داستین هافمن در «بزرگ‌ مرد کوچک»

هافمن در طول مدت فیلمبرداری، این گریم را در دمای خیلی سرد و گرم تحمل می‌کرد تا به خوبی بتواند، نقش پیرمردی ۱۲۱ ساله را ایفا کند. این گریم در زمان اکران فیلم، یک تحول پیشگام محسوب می‌شد.

  اف. موری آبراهام در «آمادئوس» 

گریم پیرشده آبراهام با اجرای فوق‌العاده‌اش جلوه کمتری پیدا کرد. یک اجرای حیرت‌انگیز و ماندگار که برای او یک جایزه اسکار را به ارمغان آورد. هرچند دست‌های او از فرایند پیرشدگی جا ماندند.

  نیکول کیدمن در «همینگوی و گلهورن»

این فیلم در عین گریم سنگین کیدمن، اجرای باورپذیر او را هم با خود داشت.


  تیلدا سوینتن در «هتل بزرگ بوداپست» 

گریم اغراق‌آمیز تیلدا سوینتن در «هتل بزرگ بوداپست» تنها به‌دلیل عملکرد خوب کارگردان، وس اندرسن باورپذیر بود. این گریم پیرشدگی به طرز عجیبی غیرهنرمندانه می‌زد.

  جانی ناکسویل در «احمق تقدیم می‌کند: پدربزرگ بد» 

لاو لارســون و تیـــم چهره‌پردازانش کار بزرگی برای هرچه باورپذیرتر بودن گریم روبرت گوستافسون ۱۰۰ ساله انجام دادند.

  جرد لتو در «آقای هیچ‌کس»

حتما باور نمی‌کنید که جرد لتوی جوان بتواند نقش یک پیرمرد ۱۱۸ ساله را بازی کند. او در طول این فیلم مجبور بود ماسک سیلیکونی که از آن نفرت داشت را تحمل کند. اما بسیار خوب توانست نقش نمو را ایفا کند.

  کیت بلانش در «بنجامین باتن»

بازیگر نقش اول زن در فیلم بنجامین باتن را کیت بلانش ایفا کرده که او نیز در طول این فیلم پیر می‌شود. گریم پیری صورت او نیز با میک‌آپ و ماسک سه بعدی انجام شده.

  کیت وینسلت در «کتابخوان»

در این فیلم، شخصیت داستان مقابل چشمان بیننده پیر می‌شود. کیت برای این نقش، ۸ ساعت زیر گریم بوده. البته این همه تلاش و تحمل سختی پاداش بزرگی هم در پی داشت، او برای نقش آفــرینی در این فیلم، برنده جایزه اسکار شد.

  جولین مور در «ساعت‌ها»

جولین مور در فیلم ساعت‌ها، نقش زنی مسن را ایفا می‌کند. این تغییر به اندازه‌ای تمیز القا می‌شود که شما متوجه تغییرات عمده درصورت بازیگر نشده و در طول فیلم با او گذر زمان کرده‌اید.

  لئوناردو دی کاپریو در «جی ادگار» 

در اینکه دی کاپریو هنرپیشه موفقی است، شکی نیست. او با بازی در نقش مأمور اف بی‌آی در فیلم جی ادگار ثابت کرد می‌تواند فراتر از انتظار هم ظاهر شود.

  هیلی اتول در «کاپیتان آمریکا: سرباز زمستان»

این هنرپیشه بدون هیچ‌گونه گریم، در این فیلم ایفای نقش کرده، اما با مارکرهای دیجیتال صورتش را پیر کردند. احتمالا در آینده‌ای نه چندان دور، این تکنولوژی جایگزین گریم‌های سنگین خواهد شد.

  کاریس فن هاوتن در سریال «بازی تاج و تخت»

در قسمت ششم این سریال، بانوی سرخ، به پیرزنی که سن واقعی‌اش معلوم نیست، بدل می‌شود. گریم کاریس به قدری عالی است که باور نمی‌کنید، پیرزن خود اوست.

  نیکل کیدمن «بالای دریاچه»

در این تریلر جنایی کیدمن باید در نقشی ظاهر می‌شد که ۲۰ سال از سن واقعی خودش بالاتر بود. او در این نقش‌آفرینی مثل گذشته موفق بود.

چیره دستان سن و سال‌دار
حتما نام بسیاری در این فهرست جای خواهد داشت، از آنتونی هاپکینز تا جک نیکلسون و مریل استریپ. اما تنها به چند نمونه موفق آن در این بین اشاره خواهیم کرد.

  الیزابت تیلور در «زندگی پیش‌رو»

پس از سال‌ها بازنشستگی او در نقش مادام رزا نخستین فیلم بلندش در یک دهه اخیر را بازی کرد. این فیلم که براساس رمانی با همین نام از من گاری ساخته شده، فیلمبرداری‌اش باعث می‌شود، این بازیگر ایتالیایی ۸۴ ساله روزی ۱۰ ساعت برای فیلمبرداری این اثر کار کند.

  فرانک دارابونت در« مسیر سبز»

 فرانک دارابونت نیز به خوبی توانست کاراکتر ۱۰۸ ساله تام هنکس را در «مسیر سبز» ۱۹۹۹ به تصویر بکشد.

  گلوریا استورات در «تایتانیک»

او هنگام نمایش فیلم 87ساله شد. برای این بازی استورات نامزد دریافت جایزه اسکار شد و به‌عنوان مسن‌ترین نامزد رکوردی در تاریخ اسکار ثبت شد.

  کلینت ایست‌وود در «گراند تورینو»

او 78سال داشت که این نقــش را ایفـا کرد. بــازیایست وود اراده و استقامت و تأثیر را آنگونه در یک نقش جمع می‌کند که اندام ضعیف او را می‌پوشاند و فکر می‌کنید دوباره دارید فیلم هری کثیف را می‌بینید.

  هنری فوندا «برکه طلایی»

فوندای 76ساله جایزه اسکار افتخاری را زمانی برای این فیلم از آن خود کرد که بسیار مریض احوال بود و نمی‌توانست روی صحنه حاضر شود و دخترش جین به جای وی این جایزه را دریافت کرد. 4‌ماه پس از دریافت این جایزه فوندا درگذشت.