تعیین تکلیف متخلفان حادثه بندرعباس

سیده زهرا عباسی- خبر‌نگار

خبر تخریب خانه زن بندرعباسی از سوی شهرداری و خودسوزی وی در روزهای گذشته، افکار عمومی را جریحه‌دار کرد؛ اتفاق تلخی شبیه به آنچه در برخورد با «آسیه» در کرمانشاه افتاد و منجر به مرگ وی شد. این زن بندرعباسی بنابر اعلام علوم پزشکی هرمزگان با 17درصد سوختگی در ناحیه دست چپ در بیمارستان بستری است و دادستان عمومی و انقلاب شهرستان بندرعباس از تشکیل پرونده قضایی برای متخلفان این حادثه خبر می‌دهد؛ اتفاقی که بسیاری آن را نوشدارو بعد از مرگ سهراب می‌دانند. در روزهای پایانی هفته گذشته نیروهای اجرائیات شهرداری بندرعباس، سراغ اتاقک سست یک زن جوان سرپرست خانوار رفتند و آن‌را تخریب کردند. اتاقکی که در حریم رودخانه بنا شده بود و به روایت شاهدان عینی هنوز هیچ‌کس در آن سکونت نداشت.
بعد از این اتفاق، خبر خودسوزی زن جوان در رسانه‌ها دست به‌دست چرخید تا ساعتی بعد دادستانی، شهردار بندرعباس را شبانه احضار کند.
 
پیگیری حادثه به دستور دادستان و استاندار
عباس امینی‌زاده، شهردار بندرعباس در گفت‌وگو با همشهری تأکید می‌کند؛ طبق دستور دادستان، متخلفان این حادثه هرچه سریع‌تر شناسایی و تعیین تکلیف خواهند شد و شهرداری نیز از زمان حادثه پیگیر موضوع است.
استاندار هرمزگان هم در گفت‌وگو با همشهری تأکید می‌کند که می‌شد با برخورد و روش مناسب قانون را درست و صحیح اجرا کرد، اما در حادثه پیش‌آمده، اوج بی‌تدبیری اتفاق افتاده و باید عاملان این تصمیم به‌شدت مورد پیگرد قرار گیرند.
فریدون همتی، ضمن عذرخواهی از این زن بندرعباسی و خانواده او، از دستور به شهردار برای برخورد با عوامل اتفاق افتاده و دستور به کمیته امداد برای رفع مشکل مسکن این زن و فرزندانش خبر می‌دهد؛ همان اتفاقی که به تعبیر مردم نوشداروی بعد از مرگ سهراب است.

ماجرا چه بود؟
معاون خدمات شهری شهرداری بندرعباس هم این موضوع را می‌پذیرد، اما در گفت‌وگو با همشهری تأکید می‌کند محل تخریب شده محل سکونت نبوده است و شب قبل از حادثه به‌صورت شبانه و خشک‌چینی در حریم رودخانه ساخته شده.
اسماعیل موحدی‌نژاد، درباره جزئیات این اتفاق توضیح می‌دهد: «چهارشنبه حدود 10صبح از طریق سامانه مردمی به سامانه137 شهرداری خبر می‌دهند که در حریم شهرداری منطقه3 تخلفی اتفاق افتاده است. ماجرا این بود که شبانه اتاقکی در حریم و مسیر رودخانه‌ای که به ‌سمت دریا در جریان است، ساخته شده. حریم رودخانه کاملا با دیوار حائل پوشانده شده است که کسی در آن ساخت‌وساز نکند، اما خانواده این زن 2اتاقک در زمین‌های راه‌وشهرسازی ساخته بودند و در آن زندگی می‌کردند. در واقع محل زندگی این زن نیز در همان 2اتاقک از پیش‌ساخته شده بود. این خانواده شب چهارشنبه، اتاقک جدیدی را نزدیک به رودخانه ساخته بودند که اولا به‌دلیل خشک‌چینی ایمن نبود و دوما با بارندگی و بالا آمدن آب رودخانه کاملا در خطر بود. به همین دلیل نیروهای اجرائیات شهرداری، اقدام به تخریب چهاردیواری ساخته شده که عملا هنوز کسی در آن ساکن نبود، کردند.»
وی با بیان اینکه شهرداری در همان ساعت‌های اولیه پیگیری درباره حادثه پیش آمده و دلجویی از خانواده را انجام داد، می‎افزاید: «2 اتاقک دیگری که در نزدیکی اتاقک تخریب شده قرار داشت به‌دلیل سکونت با وجود حکم تخریب، دست نخورده باقی مانده است تا مشکل خانواده حل شود. شهرداری نیز قول داده است از طریق فرایند قانونی مشکل خانواده را حل کند.»
او درباره انتقاد به نیروهای شهرداری در هنگام برخورد با تخلفات این چنینی نیز تصریح می‌کند: «حادثه پیش آمده مورد قبول هیچ‌کس نیست. ما قبول داریم بی‌تدبیری اتفاق افتاده است و خودمان در مجموعه شهرداری نیز در حال بررسی هستیم. یکی از تأکیدهای شهردار درباره نیروهای برخورد با تخلفات این است که رفتار مسالمت‌آمیز داشته باشند؛ ولی گاهی اتفاقات این چنینی هم می‌افتد که حتما با مقصران آن برخورد خواهد شد.»
 
پیگیری برای اصلاح قوانین
سمیه رفیعی، نماینده تهران نیز روز گذشته (جمعه) برای بررسی موضوع صید ترال به بندرعباس سفر کرده بود،  در جریان تخریب این اتاقک قرار گرفت و تأکید کرد پیگیری روند اصلاح قوانین موجود در مجلس و توضیح از وزیر کشور درباره چرایی تکرار مسائلی از این دست در دستور کار خواهد بود.
 با وجود مواردی تلخ از این دست که گه‌گاه شاهد آن هستیم و بروز تمام بی‌تدبیری‌ها، جای آن دارد تا بپرسیم ارگان‌ها و نهادهایی که مسئول تامین مسکن برای خانواده‌های بی‌بضاعت هستند و در این مواقع با عنوان خیران دلسوز وارد میدان می‌شوند، پیش از این کجا بودند و چرا به فکر تامین مسکن خانوارهایی چون این زن بندرعباسی نبودند تا وی مجبور نباشد در حریم رودخانه اتاقک بسازد و جان خود و فرزندانش را به خطر بیندازد. اگر این اتاقک تخریب نمی‌شد و با بالا آمدن آب رودخانه تمام اعضای این خانواده جان می‌باختند، آن وقت تیغ نقد به روی کدام سازمان کشیده می‌شد؟