دیگر انتخابات سوم نوامبر در آمریکا چیست؟

از جمله انتخابات روز سوم نوامبر، انتخاب اعضای کنگره است. کنگره به مجموع 2مجلس سنا و مجلس نمایندگان آمریکا اطلاق می‌شود که در محلی موسوم به «کپیتال هیل» در واشنگتن دی‌سی قرار دارد. در این روز بسیاری از اعضای مجلس نمایندگان و سناتورها بسته به ایالت‌های مختلف برگزیده می‌شوند. هر ایالتی در آمریکا، فارغ از وسعت و جمعیت، دارای 2سناتور است، چه ایالت کم‌جمعیتی مانند وایومینگ و چه ایالت پرجمعیتی مانند کالیفرنیا، هرکدام 2سناتور دارند. اما هر دوره حضور سناتورها در کنگره 6سال است و از این رو، هر 2سال (از جمله موسم انتخابات ریاست‌جمهوری) یک‌سوم اعضای مجلس سنا برگزیده می‌شوند.

سناتورهای آمریکا از طریق آرای مردمی ایالت‌های خود برگزیده می‌شوند. اما در ابتدا چنین سازوکاری برای انتخاب اعضای سنا وجود نداشت و آنان توسط مجالس قانونگذاری ایالتی برگزیده می‌شدند. به‌تدریج و با آشکار شدن روابط پشت پرده و فساد و سازش‌هایی که چنین سازوکاری برای انتخاب سناتورها به همراه داشت، شرایط تغییر کرد و براساس متمم هفدهم قانون اساسی مصوب سال1913، سناتورها نیز مانند اعضای مجلس نمایندگان از طریق آرای مستقیم برگزیده می‌شوند. با توجه به تعداد ایالت‌های آمریکا، درمجموع 100سناتور در کنگره حضور دارند. اکثریت سنا هم‌اکنون در اختیار جمهوریخواهان است، 53سناتور از این حزب هستند و 45سناتور دمکرات. 2سناتور نیز مستقل از 2حزب عمده کشور در کنگره حضور دارند. چنان‌که گفته شد، با توجه به طول دوره تصدی در سنا (6سال)، هر دو سال حدود یک‌سوم کرسی‌های این مجلس در معرض انتخاب رای‌دهندگان قرار می‌گیرد.
در مورد مجلس نمایندگان نیز انتخاب براساس آرای مستقیم مردمی است، اما تعداد آنها براساس حوزه‌های جمعیتی ایالت‌های مختلف تفاوت می‌کند. بر اساس سرشماری دائمی که هر 10سال صورت می‌گیرد، حوزه‌های انتخاباتی ایالت‌ها و تعداد نمایندگان‌شان مشخص می‌شود. احزاب عمده همواره تلاش داشته‌اند حوزه‌ها را به‌گونه‌ای ترسیم کنند که موجب استحکام جایگاه‌شان شود و این رویه به پدیده‌ای موسوم به «تغییر مغرضانه تقسیمات کشوری» (gerrymandering) منجر شده که موضوع دعواهای حقوقی و قضایی بسیاری بوده است. از این رو، بسیاری از ایالت‌ها می‌کوشند هنگام ترسیم حوزه‌های انتخاباتی‌شان از هیأت‌هایی غیرحزبی یا دوحزبی بهره بگیرند. هم‌اکنون مجلس نمایندگان آمریکا دارای 435کرسی است و دمکرات‌ها اکثریت کرسی‌ها را در اختیار دارند؛ 232نماینده دمکرات‌هستند و 197نماینده جمهوریخواه. یک نماینده نیز از حزب لیبرتارین است. 5کرسی نیز هم‌اکنون خالی است. هر دوره حضور در مجلس نمایندگان 2سال است. در انتخابات امسال، 36نماینده کنونی حضور نخواهند یافت (یا از سیاست کناره می‌گیرند و یا به سراغ مشاغل دیگری می‌روند) که از این تعداد، 9نماینده دمکرات‌ هستند، یک نماینده لیبرتارین و 26نماینده جمهوریخواه.

با توجه به تراکم بسیار غیرمنسجم جمعیت در کشور، شمار اعضای مجلس نمایندگان ایالت‌ها به‌شدت متفاوت است. به‌عنوان مثال، وایومینگ تنها یک حوزه انتخاباتی با کمتر از 600هزار نفر جمعیت دارد، حال آنکه حوزه‌های کالیفرنیا یا تگزاس هرکدام بیش از 700هزار نفر جمعیت دارند.
پس از سرشماری پیش‌رو در سال 2020، تقسیمات جغرافیای سیاسی حوزه‌های انتخاباتی دستخوش تغییر خواهد شد، برخی ایالات ممکن است تعداد نمایندگان‌شان در کنگره افزایش یابد، بعضی کاهش و سایر ایالات بدون تغییر باقی بمانند.
در هر منطقه و ایالتی از آمریکا، 2نوع ساختار حاکمیتی وجود دارد؛ حکومت ایالتی و حکومت فدرال. علاوه بر حکومت فدرال و تمامی نهادهایش (مانند ریاست‌جمهوری، کنگره، دیوان عالی و خزانه‌داری فدرال) هر ایالتی خود دارای حکومتی است با تمام نهادهای تعریف‌شده قانونگذاری، قضایی و اجرایی، پلیس، گارد ایالتی، دادگاه‌های ایالتی، سنا و مجلس نمایندگان و فرماندار که بالاترین مقام اجرایی هر ایالتی به‌حساب می‌آید. در برخی ایالات، امسال انتخابات فرمانداری نیز برگزار می‌شود. نامزدهای فرمانداری نیز مانند روسای جمهوری و اعضای کنگره، معمولا از حمایت یکی از دو حزب بزرگ کشور برخوردارند. در تاریخ آمریکا بارها دیده شده که فرمانداران ایالتی در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کرده و به پیروزی رسیده‌اند. از نمونه‌های معاصر می‌توان به جیمی کارتر (فرماندار جورجیا)، رونالد ریگان (فرماندار کالیفرنیا)، بیل کلینتون (فرماندار آرکانزاس) و جورج بوش پسر (فرماندار تگزاس) اشاره کرد.