آثار جرم اسرائیل
در 30 مرداد 1348، مسجد الاقصی به آتش کشیده شد
مرتضی برکتی
آتشسوزی بسیار مخرب بود و قسمت شرقی مسجد را نابود کرد. منبر نورالدین زنگی، مسجد عمر، محراب زکریا، گنبد چوبی و تعداد دیگری از آثار تاریخی این مسجد در آتش سوختند و نابود شدند؛ دنیس مایکل روهان، شهروند استرالیایی، مسجدالاقصی را به آتش کشید. گفته شد که او از بیماریهای روانی رنج میبرد و برای گردشگری به بیتالمقدس آمده بود. این ماجرا اما موجی از خشم و نفرت را در جهان اسلام علیه رژیم صهیونیستی بهپا کرد و حتی کار به شورای امنیت و قطعنامهای علیه این رژیم کشیده شد. نکته مهم که ردپای اسرائیل یا برخی از گروههای تندرو در این رژیم را در ماجرای آتشسوزی مسجدالاقصی پررنگ میکند، موضوع دادگاه این متهم استرالیایی است. دادگاههای اسرائیلی مایکل روهان را به ادعای اینکه دارای بیماری روانی است به جای زندان به بیمارستانی در شهر عکا بردند و پس از مدتی او را به استرالیا عودت دادند.
از سوی دیگر از همان ابتدا موجی از خشم و در عین حال همبستگی میان کشورهای اسلامی در موضوع آتش زدن مسجد الاقصی بهوجود آمد. بسیاری از کشورهای اسلامی با تاسیس صندوق اسلامی کمک به بازسازی این مکان مقدس اقدام کردند.کمیته عمران و بازسازی مسجد الاقصی وابسته به وزارت اوقاف اردن، مسئول رفع آثار آتشسوزی در مسجدالاقصی و مرمت و بازسازی آن شد و تیم فنی این کمیته اوایل سال1970 آغاز بهکار کرد تا این مکان مقدس را بازسازی کند. این آتشسوزی اما یکی از دلایل شکلگیری سازمان کنفرانس اسلامی در مهر1348 بود. سازمان یکماه پس از این حادثه، طی اجلاسی با شرکت سران کشورهای اسلامی در رباط- پایتخت مراکش- اعلام موجودیت کرد.
امام خمینی(ره) که در نجف به سر میبردند در بهمن 1348 نظر خود را راجع به آتشسوزی مسجدالاقصی و نقشه صهیونیستی و غارتگرانهای که رژیم شاه زیر پوشش جمعآوری اعانه برای تجدید بنای مسجدالاقصی دنبال میکرد، چنین ابراز داشتند؛ «... مسجدالاقصی را آتش زدند، ما فریاد میکنیم که بگذارید مسجدالاقصی به همین حال نیمسوخته باقی باشد، این جرم را از بین نبرید ولی رژیم شاه حساب باز میکند و صندوق میگذارد و به اسم بنای مسجدالاقصی از مردم پول میگیرد تا شاه بتواند از این راه استفاده نماید و جیب خود را پر کند و ضمناً آثار جرم اسرائیل را از بین ببرد...».
بسیاری از مسلمانان و جنبشهای اسلامی که علیه رژیم صهیونیستی مبارزه میکردند، این اقدام را در جهت یهودی کردن قدس پس از اشغال سال 1967میلادی دانستند. در همان زمان و در سالهای متمادی پس از آن سازمانها و نهادهای بینالمللی بارها با صدور قطعنامههایی این مسئله را مورد تأیید قرار دادهاند که در آخرین مورد سازمان یونسکو قطعنامهای صادر و قاطعانه اعلام کرد که قدس و مسجد الاقصی متعلق به مسلمانان است و هیچ پیوندی میان این مکان و یهودیان وجود ندارد و قدس در حقیقت شهری اشغالی است.