شکار پرندگان معیشت مکمل یا جایگزین؟

محمد درویش- فعال محیط‌زیست

شکار پرندگان مهاجر به‌اندازه‌ای از نظر اقتصادی سودآور است که هیچ معیشت جایگزینی نمی‌تواند با آن رقابت و برابری کند، چون تقاضا برای خرید گوشت پرندگان مهاجر خیلی زیاد است. تا زمانی که بخشی از خانواده‌ها در تعدادی از استان‌ها همچنان خورشت خوتکا را به‌عنوان منوی ویژه خودشان دارند و تقاضا برای خرید گوشت پرنده در شمال کشور بسیار بالاست، در نتیجه عرضه معنی‌دار است و انجام می‌شود. اگر برای ایجاد معیشت جایگزین، تشویق کنیم جامعه محلی تورگردانی و بومگردی و پرنده‌نگری راه بیندازد، باید بدانیم که این تلاش‌ها می‌تواند فقط معیشت مکمل باشد و معیشت جایگزین نمی‌تواند باشد. کاری که باید برای مقابله با شکار پرندگان انجام داد این است که باید از مهدکودک‌ها و دبستان‌ها شروع کرد و از همان پایه موضوع شکار را به‌عنوان یک ضد‌ارزش در جامعه مطرح کرد. اینکه فردی بخواهد شکار کند و از پول ریختن خون پرندگان مهاجر درآمد کسب کند و فرد دیگری بیاید و گوشت پرنده مهاجر را در منوی غذایی خود بیاورد، باید این موارد را با ارتقای دانایی و افزایش حساسیت‌های مردمی نسبت به ملاحظات محیط‌زیستی ارتقا دهیم. در غیراین صورت و با تمهیدات اقتصادی امکان مقابله با شکار پرندگان مهاجر نیست. البته در کنار این تلاش‌ها دولت باید جرایم سنگین برای شکار بگذارد و با جدیت با افرادی که در این حوزه هستند برخورد کند. مماشات با چنین تخلفاتی می‌تواند متخلفان را جری‌تر و وقیح‌تر کند تا به تخلفات خود ادامه دهند. در نتیجه باید هزینه‌های اجتماعی شکار افزایش یابد و کار فرهنگی وسیعی اتفاق بیفتد و از آموزش و پرورش و رسانه‌ها و صداوسیما همگی باید به این موضوع ورود کنند. باید کارگاه‌های آموزشی متعدد گذاشت و قوانین سفت و سخت برای افرادی که تخلف می‌کنند درنظر گرفته شود تا در کنار این موارد به موضوع معیشت جایگزین ورود کرد.