غافلگیری اکتبر در سپتامبر

مردم و سیاستمداران آمریکا عادت دارند که هر بار در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری غافلگیر شوند. امسال اما این غافلگیری کمی زودتر اتفاق افتاده است. هر 4سال یک‌بار، روزهای آخر‌ ماه سپتامبر، نفس ناظران سیاسی در انتظار «غافلگیری اکتبر» در سینه‌ها حبس می‌شود؛ این غافلگیری نتیجه یک رویداد، افشا یا خطایی است که می‌تواند ورق انتخابات ریاست‌جمهوری پیش‌رو را برگرداند.
این عبارت از انتخابات ۱۹۷۲ بین ریچارد نیکسون و جورج مک‌گاورن در آمریکا مرسوم شد. انتخابات قبلی یعنی 2016 هم 2غافلگیری داشت؛ انتشار فیلمی از دونالد ترامپ مبنی بر توهین به زنان توسط واشنگتن‌پست که مربوط به سال2005 بود و دومی، افشای ایمیل‌های هیلاری کلینتون از سوی اف‌بی‌آی. این افشاگری‌ها به‌ترتیب 7 و 28 اکتبر اتفاق افتاد.
امسال مرگ روث بیدر گینزبرگ، قاضی ارشد دیوان عالی آمریکا، و بحث و جدال بر سر انتخاب جانشین او، زمان غافلگیری اکتبر را یک ماه جلو انداخت. اما هیچ‌کس نمی‌داند تأثیر این رویداد بر انتخابات ریاست‌جمهوری و کنگره چه خواهد بود و همه‌‌چیز بستگی به عملکرد ترامپ، فردی که برای جانشینی گینزبرگ انتخاب می‌کند و واکنش رای‌دهندگان دارد.  نتیجه نظرسنجی‌‌ای که فاکس‌نیوز هفته گذشته منتشر کرد، نشان می‌دهد 52درصد مردم ترجیح می‌دهند جو بایدن به‌عنوان نماینده دمکرات‌ها، قاضی ارشد دیوان عالی کشور را معرفی کند، درحالی‌که تمایل 45درصد رای‌دهندگان نیز به سمت ترامپ است. نظرسنجی اخیر نیویورک‌تایمز نیز نشان می‌دهد بیشتر رای‌دهندگان تمایل دارند بایدن جانشین گینزبرگ را تعیین کند. اینکه چرا انتخاب قاضی دیوان عالی این‌قدر مهم است، دلایل گوناگونی دارد. این انتخاب نه‌تنها منفعت سیاسی بلندمدت برای این رقیبان انتخاباتی دارد، بلکه در کوتاه‌مدت نیز به پیروزی آنها در انتخابات پیش‌رو کمک می‌کند؛ انتخابی که هیچ‌وقت در تاریخ آمریکا این قدر نزدیک به زمان انتخابات روی نداده بود. انتخاب جانشین گینزبرگ یک فرصت برای ترامپ است که تمرکز انتخابات را از انتقادها به عملکرد منفی خود به‌عنوان رئیس‌جمهور، شکست در کنترل بیماری کرونا و تنش‌های نژادی، منحرف کند. شکی نیست که رقیب بایدن همه تمرکز خود را در 6هفته آینده بر انتخاب قاضی ارشد دیوان عالی آمریکا می‌گذارد، اما چیزی که هنوز قطعی نیست این است که او چه راهبرد‌هایی را برای این هدف و رویارویی با بازخوردهای این انتخاب، اتخاذ می‌کند. ترامپ پیش از مرگ گینزبرگ فهرست بلندبالایی از نامزدهای احتمالی این پست را اعلام کرده بود. چند روز پیش هم اعلام کرد که فرد منتخب زن خواهد بود. اما هنوز مشخص نیست انتخاب او براساس تمایلات افراطی محافظه‌کارانه او خواهد بود تا پایه حضور این طیف سیاسی را در دیوان عالی کشور محکم کند و کسی را که مانند خودش عقاید تفرقه‌انداز داشته باشد، انتخاب می‌کند یا اینکه واکنش نرم‌تری نشان می‌دهد و برای جذب آرای مردم فردی مستقل را برمی‌گزیند. به‌نظر می‌رسد او حمایت کامل نمایندگان جمهوریخواه مجلس سنا را هم داشته باشد. اما در مقابل، دمکرات‌ها ابزار قانونی برای پیش بردن خواسته خود با هدف پرکردن صندلی گینزبرگ را ندارند.  گفته معروف گینزبرگ به نوه‌اش یعنی «آرزو می‌کنم که جانشین من را رئیس‌جمهوری بعدی تعیین کند»، آخرین اهرم فشار بایدن و طرفدارانش است. چاک شومر، از معدود نمایندگان دمکرات سنا، حزب مقابلش را تهدید کرده است: «اگر جمهوریخواهان سنا موضوع انتخاب قاضی ارشد دیوان عالی کشور را عملی کنند، همه گزینه‌ها برای سال آینده روی میز خواهد بود.»  با وجود همه احتمال‌هایی که در مورد انتخاب جانشین گینزبرگ وجود دارد، این واقعیت غیرقابل انکار را نباید فراموش کرد که هر تصمیم و گفته‌ای که از سوی نامزدهای ریاست‌جمهوری آمریکا گرفته می‌شود بر پایه این سؤال است که «این چه تأثیری بر انتخابات و انتخاب من دارد؟» باید منتظر بود و دید مردم این کشور امسال چه واکنشی به غافلگیری اکتبر که در ‌ماه سپتامبر روی داد، نشان می‌دهند.