فرانسوی بانفوذ وپسر نخست‌وزیر

  حافظ روحانی  
محسن فروغی، دومین فرزند پسر محمدعلی فروغی (ذکاءالملک) در دومین دوره نخست‌وزیری پدرش در دوره رضاشاه برای تحصیل به فرانسه فرستاده شد و بعد در دوره خانه‌نشینی پدر در نیمه دوم دهه1310 با اخذ مدرک معماری از مدرسه هنرهای زیبا پاریس یا همان بوزار در سال1316 به ایران بازگشت. احتمالا نفوذ پدر تأثیر مستقیمی بر زندگی او داشت. چنانچه خودش هم درگیر سیاست شد و مقام‌های سیاسی گوناگونی را نیز تجربه کرد. چنانچه در دوره‌ای کوتاه پیش از پیروزی انقلاب وزیر فرهنگ و هنر و وزیر علوم بود. محسن فروغی، مؤسس نخستین مدرسه عالی معماری در ایران بود و بعد از ادغام مدرسه‌ا‌ش در هنرکده هنرهای زیبا به سازوکار این نهاد وارد شد. او نه فقط یکی از معماران ناظر بر بنای نخستین ساختمان‌های دانشکده بود که گفته می‌شد در دوره ده ساله ریاست آندره گدار بر دانشکده او علناً رئیس بود. در سال1331 اما او به‌طور رسمی به ریاست دانشکده هنرهای زیبا منصوب شد. با انتصاب او به ریاست دانشکده هنرهای زیبا بعد از آندره گدار، سنتی در دانشکده بنا شد که هنوز هم کم‌و‌بیش به جا مانده است. براساس این سنت جز ادواری کوتاه، ریاست دانشکده هنرهای زیبا برعهده معماران قرار داده شده است. محسن فروغی تا سال1341 رئیس دانشکده هنرهای زیبا ماند و در این سال هوشنگ سیحون به جایش نشست. علناً تا زمان پیروزی انقلاب سنت ریاست معماران بر دانشکده هنرهای زیبا حفظ شد؛ سنتی که نام فرانسوی پرنفوذ و پسر نخست‌وزیر سابق را در ذهن متبادر می‌کند.