روز طغیان قنات

روبه روی حرم امامزاده ابوالحسن(ع) بناهای نیمه مخروبه خشتی و گلی وجود دارد که گذر زمان از پهنای حصارهای آنها کاسته و زمین لرزه‌ای کوتاه و بازیگوشی مختصر زمین کافی است که این بناهای کاهگلی را به تلی از خاک تبدیل کند. این ساختمان‌ها از قلعه قدیمی روستای «آب اندرمان» برجا مانده است. «علی لطفی» از ساکنان قدیمی روستای آب اندرمان است. او درباره قلعه مخروبه روستا می‌گوید: «4دهه پیش اهالی در خانه‌های گلی این قلعه زندگی می‌کردند و از خانه‌های سیمانی و آجری آن سر روستا خبری نبود. سال1357 آب قنات‌های روستا به اندازه‌ای فوران کرد که سطح روستا را پوشاند و خانه‌های قلعه تا کمر در آب فرو رفتند. نم و رطوبت، خانه‌های قلعه را ویران کرد و مردم مجبور شدند در زمین‌های اطراف بقعه امامزاده ابوالحسن(ع) چادر بزنند. مدتی بعد اهالی با کمک دولت، خانه‌هایی در آن سوی روستا ساختند و ساختمان‌های قلعه به گاوداری و کارگاه‌های تولیدی تبدیل شد.» آب اندرمان از روستاهای کهن شهرری است و مورخان قدمت آن را 7هزار سال تخمین زده‌اند. در دوره هخامنشیان جاده شاهی از این روستا گذشته ‌است. آب اندرمان در گذشته به دلیل داشتن آب فراوان و رونق اقتصادی و اجتماعی یکی از روستاهای مهم شهرری به شمار می‌رفت و به نام «آب اندر میان» شهرت داشت. بقعه امامزاده ابوالحسن(ع) در این روستا قرار دارد.