زرد قناری

ریحانه وحیدیان- شهروند دوچرخه‌سوار

بنا به عادت همیشگی که با اشتیاق لوازم و تجهیزات یک مهارت جدید را می‌خریدم تا شروع به یادگیری کنم، ولی بعد از مدتی رهایش می‌کردم، تصمیم گرفتم بعد از یادگیری دوچرخه‌سواری اقدام به خرید دوچرخه نکنم. به‌واسطه زندگی در مرکز شهر به ایستگاه‌های دوچرخه اشتراکی متعددی دسترسی داشتم. با ساخت یک‌حساب کاربری در بیدود و خرید کلاه ایمنی و یک جفت دستکش به‌طور رسمی دوچرخه‌سواری را شروع کردم. اعتماد به نفسم زیاد شده بود، ولی هنوز به اندازه‌ای نبود که در شلوغی خیابان‌ها رکاب بزنم. جمعه صبح‌ها که تقریبا شهر خواب‌آلود و خلوت بود، سراغ نزدیک‌ترین ایستگاه دوچرخه می‌رفتم و با کلی وسواس دوچرخه‌ای که ترمز، زین و زنگ سالمی داشت را انتخاب می‌کردم و ترسان و لرزان در پیاده‌روها رکاب می‌زدم. حالا تک‌تک عابران پیاده و موتوری‌ها، موانع ورود موتورسیکلت به پیاده‌رو، جوی‌های آب و... موانع متحرک و ثابتی بودند که برای عبور از هر کدام استرس شدیدی می‌گرفتم، اما ذوق رکاب زدن باعث می‌شد که ادامه بدهم. تصمیم گرفتم مقصد جذابی را در پایان مسیر سرپایینی از سیدخندان تا خیابان انقلاب تعریف کنم تا انگیزه بیشتری برای طی مسافت به‌خودم بدهم. هفته‌ها این کار را تکرار کردم، حالا جسارت ورود به خیابان را داشتم و مثل یک وسیله نقلیه در منتهی علیه سمت راست حرکت می‌کردم. انتهای مقصد هم با یک فنجان قهوه و شیرینی تازه در کافه مورد علاقه‌ام پذیرایی می‌شدم. در مسیر برگشت، دوچرخه اشتراکی را حاشیه پیاده‌رو قفل شده رها می‌کردم و با مترو به خانه برمی‌گشتم. بعد از 2ماه و اطمینان از اینکه دوچرخه‌سواری یک هوس زودگذر نیست، به فکر خرید دوچرخه افتادم. هرجا برای خرید دوچرخه رفتم به‌دنبال دوچرخه‌ای بودم که بتوانم سربالایی سیدخندان تا تجریش را بروم! در نهایت دوچرخه‌ای خریدم که البته دوچرخه شهری زنانه نیست و لاستیک‌هایش مدل کوهستان است. جزئیاتی که در خرید دوچرخه مناسب باید رعایت کرد، زیاد است و البته همه آنها تحت‌تأثیر میزان مبلغی است که قصد دارید هزینه کنید. من هزینه زیادی برای خرید دوچرخه در نظر نگرفتم و تصمیم دارم بازه زمانی آماتوری را با یک دوچرخه ارزان سپری کنم و بعدها که حرفه‌ای‌تر شدم، دوچرخه بهتری بخرم. خنده‌دارترین عامل تعیین‌کننده‌ای که در خرید دوچرخه لحاظ کردم، رنگ بود؛ مثلا رنگ زرد باعث شده بود، مردد باشم که آیا آذرخش را بخرم یا نه؟ چون تا قبل از آن هیچ لباس و وسیله‌ای نداشتم که این رنگ در آن خودنمایی کند، اما سرانجام دوست سیاه‌رنگی را خریدم که راه‌های زردرنگ داشت و اسمش را آذرخش گذاشتم. بعد از چندین‌ ماه همرکابی، حالا رنگ زرد قناری یکی از رنگ‌های مورد علاقه‌ من است که حتی موقع خرید لباس به آن توجه می‌کنم.