رهبری زنان برای حق رأی

  ستایش یگانه    

اگر بخواهیم برای جنبش «سافرجت» یا «حق رأی زنان» در ایران شخصیتی همچون املین پنکهرست (رهبر این جنبش) پیدا کنیم، احتمالا صفیه نمازی معروف به صفیه فیروز که در سال1321 همراه با فاطمه سیاح «حزب زنان ایران» را پایه‌گذاری کرد، فرد مناسبی است. البته برخلاف پنکهرست اطلاعات زیادی از این بانوی ایرانی در دست نیست؛ تنها می‌دانیم که صفیه دختر محمدحسین نمازی از رجال متنفذ شیراز بود که در سال1285 در هنگ‌کنگ متولد شد. در 36سالگی همراه فاطمه سیاح حزب زنان ایران را بنیان نهاد که عمده فعالیت آن درخصوص حق رأی بانوان بود. نخستین جلسه حزب در خانه صفیه برگزار شد که حدود 40زن در آن حضور داشتند و همگی‌شان امیدوار بودند روزی بتوانند در صف رأی بایستند و گام دیگری برای تساوی حقوق مردان و زنان بردارند. صفیه در سال۱۳۲۱ به نمایندگی از ایران به کنفرانس ژنو رفت و در سال۱۳۲۶ در کنگره دهلی شرکت کرد و در سال۱۳۳۵ در اجتماع بین‌المللی زنان در نیویورک حضور یافت. او همسر محمدحسین فیروز بود و 3فرزند به نام‌های اسکندر، نرسی و مریم داشت. صفیه فیروز 7 سال پس از همسرش، در سال1369، در پاریس درگذشت. او که هم محل تولد و هم محل فوتش جایی جز ایران بود، برای اعتلای وطنش کوشش بسیار کرد.