سال قحطی

 علیرضا احمدی     

بحران‌های اقتصادی پس از اشغال کشور ازسوی متفقین هر روز عمیق‌تر می‌شد و روز دهم فروردین1321 برای توزیع کوپن ارزاق عمومی، مردم تهران حق خروج از خانه‌ها را نداشتند. کار به جایی رسید که به‌ دلیل کمبود مواد غذایی، اسفندیاری رئیس مجلس شورای ملی دستور داد در باغ بهارستان سیب‌زمینی و حبوبات کاشته شود.
 روز 12فروردین هم خطوط اتوبوسرانی تهران به‌ علت کم بودن نرخ کرایه که برای هر نفر10شاهی بود، دست از کار کشیدند و 2روز بعد نان تهران به ‌علت بوی بد و آلودگی قابل ‌خوردن نبود. در چنین وضعیتی در 10 اردیبهشت براساس تصمیم هیأت وزیران صدور حبوبات، غلات و گوشت از کشور ممنوع شد. بحران آنقدر جدی بود که روز 19خرداد نان در سراسر کشور جیره‌بندی و سیگار هم به ازای هر نفر در روز 2نخ ونیم تعیین شد.
با روی کار آمدن احمد قوام در مردادماه، دولت برخی اقدامات اقتصادی را در دستور کار قرار داد؛ روز 23شهریور لایحه اجازه انتشار 3میلیارد ریال اسکناس به مجلس رفت و یک هفته بعد نیز لایحه تأسیس وزارت خواربار تقدیم مجلس شد. بیست ویکم آبان نیز مجلس به لایحه استخدام دکتر میلسپو و مستشاران آمریکایی به مدت 5سال رأی مثبت داد. این در حالی بود که اقدامات انجام شده ثمربخش نبود و روز 17 آذر مردم تهران در اعتراض به کمبود نان و کیفیت نامرغوب آن و همچنین مشکلات اقتصادی د رمیدان بهارستان تجمع کردند و عده‌ای وارد صحن مجلس شدند و کار به زد و خورد با نمایندگان و غارت خانه نخست‌وزیر رسید. در نهایت دولت قوام ناتوان از حل مشکلات اقتصادی کشور در بهمن ماه سقوط کرد تا سهیلی سکان نخست‌وزیری را در نخستین سال سلطنت شاه جوان در دست بگیرد.