پرسپولیس سختکوش استقلال آسانگیر
5 نکته در مورد رالی دیوانهوار لیگ در هفته ماقبل آخر
بهروز رسایلی
پرسپولیس بعد از 2 بازی و نیم وادادن، بالاخره بهخودش آمد و 45دقیقه درخورشان یک قهرمان بازی کرد. نمایش این تیم در نیمه دوم دیدار با گلگهر سیرجان از جهات مختلف ستودنی بود. سرخپوشان در مسابقهای که برایشان تشریفاتی به شمار میآمد، برابر حریفی که سخت میجنگید، بازی 2 بر صفر باخته را با پیروزی 3 بر 2 عوض کردند، هرچند برای حفظ آن چند لحظه کم آوردند. پرسپولیس در مسابقات بیاهمیت بعد از قهرمانی کمکم به نبردن عادت کرده بود و این مسئله میتوانست برای جام حذفی یک سم مهلک باشد، اما آنها در سیرجان جلد عوض کردند و خوش درخشیدند. بیخود نیست که یحیی گلمحمدی در نشست خبری بعد از بازی گفت این کامبک نافرجام برایش به اندازه یک برد میارزیده است.
نکته دیگر در مورد نمایش نیمه دوم پرسپولیس به استقامت بدنی چشمگیر سرخپوشان مربوط میشد. آنها از دقیقه 15به خاطر اخراج کمال کامیابینیا با یک بازیکن کمتر به بازی ادامه دادند. نیمه اول را هم 2 بر صفر بازنده به رختکن برگشتند. بنابراین در نیمه دوم و در گرمای تابستان کرمان قطعا کار بسیار سختی برای جبران نتیجه داشتند، اما به بهترین شکل ممکن از پس این کار بر آمدند. برای کسانی که نیمه دوم را از پای تلویزیون دنبال میکردند و از اخراج کمال بیخبر بودند، خیلی سخت بود که بفهمند تیم میهمان با یک اخراجی بهکار ادامه میدهد. این آمادگی بدنی، یک خبر بسیار خوب در آستانه ازسرگیری لیگ قهرمانان آسیاست. پرسپولیس مثل 3 تیم ایرانی دیگر، در قطر باید ظرف 10 روز 4 بازی سنگین برگزار کند. بنابراین لازم است که تیم از نظر جسمانی آماده باشد.
استقلال 3 مهاجم در کورس آقای گلی دارد، پس وضعیتش در بعد تهاجمی خوب است، اما چیزی که شاید برای فرهاد مجیدی گران تمام شود، تداوم سهلانگاریها در ساختار دفاعی است. استقلال یک گل بد از پیکان خورد و حداقل 2یا 3 گل دیگر هم میتوانست بخورد. مهاجمان حریف به راحتی بین مدافعان این تیم ضربه سر میزنند که چنین مسئلهای مسلما قابلقبول نیست. استقلال در داربی برگشت هم 2 بار از پرسپولیس جلو افتاد و هر 2بار برتریاش را از دست داد. عالم و آدم میدانند فرهاد مجیدی در عطش بردن پرسپولیس و قهرمانی در جام حذفی است. برای این کار اما ساختار دفاعی باید خیلی مطمئنتر از این عمل کند.
با نتایج این هفته شاهین بوشهر رسما به دسته یک سقوط کرد؛ تیمی که بزرگترین قربانی کرونا بود و سرمربی کرواتش حاضر نشد پس از وقفه بهوجود آمده به ایران برگردد. جدال برای تعیین تیم دوم اما فوقالعاده داغ است. روی کاغذ 6 تیم خطر سقوط را احساس میکنند. موضوع در مورد گلگهر و ذوبآهن زیاد جدی نیست و تنها مجموعهای از عوامل ممکن است منجر به افتادن آنها شود، اما 4 تیم پارسجنوبی، ماشینسازی، پیکان و سایپا روز پنجشنبه تا پای جان باید بجنگند.
استقلال روز آخر با تیم سقوط کرده و محزون شاهین بوشهر مصاف خواهد داشت؛ بنابراین شانس این تیم برای پیروزی بالاست. آنها تفاضل گل بسیار بهتری هم نسبت به تراکتور دارند؛ در نتیجه اگر اتفاق عجیبی رخ ندهد از حالا باید تیم فرهاد مجیدی را نایبقهرمان لیگ نوزدهم بدانیم. در این صورت تراکتور، سپاهان، فولاد و روی کاغذ شهر خودرو در هفته پایانی باید برای سوم یا چهارم شدن بجنگند. تیم سوم قطعا سهمیه پلیآف لیگ قهرمانان را خواهد گرفت، اما تیم چهارم تنها درصورتی به این امتیاز دست مییابد که یکی از 3 تیم بالای سرش بهطور همزمان قهرمان جام حذفی شود. سپاهان و فولاد که در جام حذفی هم حضور ندارند، باید همه تلاششان را برای پیروزی در بازی آخر بهکار بگیرند. پنجم شدن این تیمها به معنی خداحافظی قطعی با سهمیه آسیایی است، اگر هم به مقام چهارمی رسیدند باید امیدوار باشند نفت مسجدسلیمان قهرمان جام حذفی نشود!