هویت زنانه در شهر

الهام سوری | طراح شهری و مدرس دانشگاه :

گفتمان «شهر دوستدار زنان» معمولا از عدالت اجتماعی و «حق بر شهر» شروع می‌شود اما در نهایت به یک‌سری اقدامات کالبدی مانند نوع کف‌سازی‌ و رنگ‌آمیزی جداره‌ها تقلیل می‌یابد. نوع نگاه به زن در جامعه باید تغییر کند. 

نگاه فعلی به‌شدت جنسی شده است و بیشتر بر جنبه‌های فیزیکی و ظاهری زن تأکید دارد. شهرداری با استفاده از ابزارهایی که در اختیار دارد (مانند تابلوهای تبلیغاتی) تا حد زیادی می‌تواند شهروندان را در تغییر این نگاه، آموزش دهد. کاهش تأکید بر تمایزات جنسی میان زنان و مردان در تبلیغات محیطی و همین‌طور کاهش تمرکز بر تفکیک جنسیتی اجباری در محیط‌‌های اداری و آموزشی تا حد زیادی بر اصلاح این دیدگاه، اثرگذار است.

فضاهای امن خارج از خانه،هویتی فراتر از خانه‌داری به زنان می‌دهند که به خودی خود پتانسیل شکل‌گیری یک عرصه عمومی برابر را افزایش می‌دهد؛ دوم، این فضاها می‌توانند در خدمت طرح گفت‌وگوهای عمومی درباره‌ مسائل مهم باشند و سوم اینکه فضاهای جنسیتی اختیاری، استقلال اقتصادی را ارتقا می‌دهند و زنان، کمتر به شوهران یا حمایت دولتی تکیه می‌کنند.
همچنین لازم است به افزایش حضور، دخالت و تصمیم‌گیری زنان در عرصه‌ عمومی و فراگیری سیاست‌های کلانی که کل جامعه را متأثر می‌سازد، کمک و این بستر، فراهم شود.