رویال مادرید

امیر حاج‌رضایی
نویسنده و منتقد فوتبال

«رویال مادرید» به مفهوم «رویال سلطنتی» سال‌ها به تیمی گفته می‌شد که امروزه «رئال مادرید» نام دارد. شاه آلفونسو سیزدهم نام رویال را به رئال تغییر داد. باشگاهی که چند روز پیش سی‌وچهارمین لالیگا را فتح کرد. رئال‌مادرید در سال1902تاسیس شد و «سانتیاگو برنابئو» نخستین مدیرعامل این باشگاه بود که نامش هم‌اکنون زینت‌بخش استادیوم 81هزار نفری رئال‌مادرید است. 
برنابئو 35سال در سمت خود باقی ماند و 6جام باشگاه‌های اروپا را به‌دست آورد. این باشگاه غرق در افتخار و چالش است و تنش موجود بین آنها و رقیب دیرینه‌شان یعنی بارسلونا دهه‌ها را درنوردیده و به دوران معاصر رسیده است؛ البته این چالش با تدابیر هر دو باشگاه کاهش پیدا کرده است اما ریشه آن در تاریخ اسپانیا موجود و به سراسر این کشور رخنه کرده است. 
اسپانیا کشوری پیچیده است با قومیت‌های مختلف در تضاد با یکدیگر و به‌ویژه با قدرت مرکزی در مادرید اتلتیک بیلبائو و رئال‌ سوسیداد در ایالت باسک دوره‌های زیادی سردمدار خشونت بودند؛ آنها در مقاطعی خشونت تروریستی را جایگزین خشونت کلامی کردند. 
در گالیسیا طرفداران کلیسا به شکل دیگری معترض و آمیخته به درگیری شدند و فراتر از همه «کاتالان‌ها» در شمال‌شرقی اسپانیا و در بندر بارسلونا به سردمداری باشگاه محبوبشان یعنی بارسلونا پا را فراتر گذاشته و خواستار جدایی از اسپانیا و یک نوع خودمختاری شدند. تضادهای سیاسی بدون تردید تأثیرات مخرب خود را بر جامعه اسپانیا و به‌خصوص فوتبال در این کشور به جای گذاشت، زمانی که در سال1998در جام‌جهانی فرانسه، اسپانیا در دوره اول حذف شد، «فرناندو هیرو» کاپیتان وقت اسپانیا در یک مصاحبه تلویزیونی گفت: با این همه ستاره باز هم باید به خانه برگردیم؟ در میانه و در هنگامه این آشوب‌های فکری و تقابل و مواجهه ایدئولوژی‌های مختلف، جنگ زیرپوستی رئال‌مادرید و بارسلونا ادامه یافت و هر یک تبدیل به نماد قدرت سیاسی، قدرت مرکزی و نهادهای جدایی‌طلب در کاتالونیا شدند. 
پیروزی هر یک از دو تیم به یک موفقیت سیاسی تبدیل و به‌دنبال آن بهره‌برداری بسان یک غنیمت از آن آغاز شد. رئال‌مادرید پس از شروع مجدد مسابقات، تمامی مسابقات خود را برد و دورنمای قهرمانی آنها زمانی جلوه‌گر شد که توانستند در ورزشگاه ترسناک 
«سن مامس» غول باسک یعنی اتلتیک بیلبائو را با پنالتی راموس یک بر صفر شکست دهند. 
بعد از جدایی اولیه زیدان پس از کسب 3جام پیاپی باشگاه‌های اروپا «لوپتگی» و «سولاری» در قامت سرمربیگری رئال به نتایج فاجعه‌باری رسیدند. «پرز» مدیرعامل باشگاه مجددا دست نیاز به سوی زین‌الدین زیدان دراز کرد؛ مرد پرافتخار فرانسوی در یک فصل سخت و نفسگیر رقیب دیرینه خود را پشت‌سر گذاشت و سی و چهارمین قهرمانی در لالیگا را برای رئال کسب کرد. 
جالب است بدانیم او از خود یک رکورد یگانه به جای گذاشت؛ طی 209مسابقه که روی نیمکت رئال در همه بازی‌ها نشسته است، در هر 19مسابقه یک جام برده است که مجموعا 11جام در موزه رئال‌مادرید قرار دارد. مربی الجزایری‌تبار رئال که در شهر بندری مارسی از پدر و مادری اهل الجزایر متولد شده است امروزه ورق زرینی به تاریخ فوتبال رئال افزوده است. 
در کنار زیدان مردی قرار دارد که موجد رنسانس و نوزایی در باشگاه شده؛ « فلورنتینو پرز»، مدیرعامل رئال که مهندس عمران و 73ساله است با تدابیر خود و جمعی از مدیران لایق و تحصیلکرده در این باشگاه انقلابی به‌وجود آوردند که حیرت‌انگیز است و برای اشراف بر توانمندی این باشگاه شما را به کتابی به نام 
«راه‌رئال مادرید» نوشته «استیو مندیس» ارجاع می‌دهم و امروزه تاجی که بالای لوگوی باشگاه به چشم می‌خورد درخشش بیشتری دارد.