قرار است بنویسید... کوتاه اما بنویسید... ساده، روان، راحت... از خیلی پیش از اینها بنا داشتیم فضایی را فراهم کنیم تا صحبت‌ها، دیدگاه‌ها، ایده‌ها، انتقادها، اعتراض‌ها و پیشنهادهای شما بی‌واسطه به صفحه ما راه پیدا کند. در حقیقت هدف اصلی ما تدارک یک صفحه بود (و البته هنوز هم هست) اما ترجیح دادیم که آرام آرام و ستون به ستون پیش برویم و قدم‌هایمان را هر روز محکم‌تر کنیم و بعد پنجره‌ای بزرگ‌تر را به روی شما بگشاییم.
برای همین، اگر نگاه و دیدگاه خاصی دارید... اگر موضوع و مسئله‌ای دغدغه ذهنی شماست... اگر نسبت به موردی انتقاد یا اعتراضی دارید... اگر فکر می‌کنید که باید توجه جامعه یا مسئولان را به نکته یا موضوعی جلب کنید... اگر پیشنهاد مشخصی برای حل مشکلی دارید... اگر نسبت به برخی تصمیم‌ها، برنامه‌ها و... در موضوعات مختلف شهری، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و... نظر موافق یا مخالف دارید، آستین بالا بزنید و همینطور که در تاکسی یا اتوبوس نشسته‌اید یا در جمع و محفل دوستانه یا خانوادگی مشغول گپ‌وگفت هستید یا روی مبل و جلوی تلویزیون و یا حتی توی تختخواب لم داده‌اید، آنچه را در ذهنتان می‌گذرد و می‌خواهید آن‌را برای دیگران به اشتراک بگذارید، در قالب یک متن کوتاه بنویسید و برای ما پیامک کنید، تا بقیه خوانندگان روزنامه و مردم و همینطور مسئولان، این نظرات و دیدگاه‌ها را ببینند و بدانند و بخوانند و شاید همین اتفاق، سبب خیر و منشأ یک حرکت تازه و مؤثر شود.
ادب و اخلاق اجتماعی، همان گذرنامه یا مجوز ورود و انتشار دیدگاه‌ها و نظرات شماست که ما هم خیلی روی آن تأکید داریم و مطمئنیم که شما هم به آن باور دارید و موقعیت ما را در انتشار آنها درک می‌کنید! اتفاقا همین ادب و اخلاق است که راه را برای رسیدن به آن بالاها هموار می‌کند. قرار است برای رساندن این نظرات، دیدگاه‌ها و ایده‌های شما به دیگران با هم همدست شویم؛ مهم همین بزرگراه یکطرفه است، البته این بار از پایین به بالا؛ بدون توقف، مستمر و مستدام. در ابتدای این همراهی، با نظرات و دیدگاه‌های شما در قالب موضوعات آزاد شروع می‌کنیم، اما قرار نیست در این نقطه متوقف بمانیم؛ فکرهای دیگری هم داریم و بنا داریم که خیلی زود با طرح موضوع‌های هفتگی، جای شما را خیلی بیشتر از قبل در صفحات روزنامه باز کنیم و از صحبت‌ها و نظرات و دیدگاه‌های شما صفحه‌ای را شکل بدهیم که متعلق به‌خود شماست و قرارنیست پای مسئولی به آن باز شود! برای گرفتن نظرات و پیام‌های شما یک شماره تلفن همراه و نام کوچکتان کافی است. البته ما چند عدد میانی آن شماره را ستاره‌دار می‌کنیم تا فقط خودتان بدانید و بس... بدون نام‌خانوادگی، شهر یا... .
پس بی‌آب و تاب با همان لحن و ادبیات خودتان بنویسید... قرار هم همین است؛ بنویسید... ساده و کوتاه... رُک و راست.
پیامگیر ما با شماره 09023828491 در تمام طول شبانه‌روز آماده دریافت پیام‌ها، نظرات و دیدگاه‌های شماست.
****
3912* * * 0919– حمید:
از کسانی که با جدیت به‌دنبال ساماندهی بازار به‌ویژه در بخش خرید و واگذاری خودرو هستند به‌عنوان یک شهروند قدردانی می‌کنم اما مایلم یک نکته را تذکر دهم، که در رهن قرار گرفتن سند خودروها و خودداری از تحویل آن به‌منظور جلوگیری از فروش خودروهای واگذار شده به‌مدت یک‌سال طوری نباشد که سال آینده با انبوه خودروهای درحال فروش نو و یک‌سال خوابیده مواجه شویم و فقط زمان عرضه به بازار این خودروها توسط خریداران امروزی به تعویق افتاده باشد. بهتر است غیر از اینکه زمان فروش خودروهای واگذار شده مثلا به 2سال افزایش می‌یابد، حداقل کارکرد مناسب برای این مدت نیز مثلا 20یا 30هزار کیلومتر لحاظ شود تا باز هم از صفر فروشی خودروها در سال آینده جلوگیری شود.
5931* * * 0935– کریم:
اگر واقعا می‌خواهیم از کارگر حمایت کنیم و قصد و نیتمان واقعا جدی است، باید به دور از شعارزدگی کار واقعی انجام دهیم و هدف ما فقط نمایش دادن نباشد. اینکه فقط با چند مصاحبه و گفتن حرف‌هایی که پشتوانه‌ای ندارد و مطرح کردن وعده‌هایی که نه پیگیری می‌شود و نه به سرانجام می‌رسد بخواهیم فقط زمان را سپری و وقت بیشتری تلف و به آینده نامعلوم موکول کنیم، مشکلی از مشکلات عمده مردم به‌ویژه کارگران حل نمی‌شود و خوش‌بینی‌ها و امیدواری‌ها جای خود را به بدبینی و سرخوردگی بیشتر می‌دهد.
9318* * * 0912– معصومه:
شاید بد نباشد که نمایندگان مجلس در دوره جدید در مورد تعیین دریافتی‌ها و حقوق و مزایای خود به‌گونه‌ای عمل کنند که هم ضمن پرهیز از ایجاد شبهه در جامعه، در حد و اندازه عرف و متعادل و متعارف باشد تا خدای نکرده از درد و مشکلات مردم دور نشوند و بتوانند با آنها همراه و همدل باشند. ضمن اینکه در آینده و بعد از آسایش و رفاهی که برای مردم فراهم می‌کنند خود نیز از آن بهره ببرند.
1842* * * 0913– کوشا:
وقتی می‌گوییم امروز دچار فلان معضل یا بحران شده‌ایم یعنی اینکه در سال‌های گذشته به زمینه‌های ایجاد این بحران بی‌توجه بوده‌ایم و آنچنان که باید برای شناخت، بررسی و جلوگیری از آن کاری نکرده‌ایم و یا لااقل قدم مؤثری برنداشته‌ایم. این موضوع را در وضعیت عام و به‌طور کلی مطرح می‌کنم و آن را در همه زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... صادق می‌بینم. اما نکته مهم اینجاست که امروز نسبت به چه مسائلی بی‌توجهی می‌کنیم و از کنار آنها رد می‌شویم که در نتیجه چند سال بعد، دچار بحران و مشکلات و پیامدهای آن می‌شویم؟ مطمئنا بحران‌های فردا ریشه در بی‌توجهی به مسائل امروز دارد.
یکشنبه 22 تیر 1399
کد مطلب :
104587
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved