یادداشت
باید خودمان را حفظ کنیم
ایمان مهدی‌زاده ـ پژوهشگر توسعه پایدار
خوشبختانه ایران نسبت به خیلی از همسایگانش دارای زیرساخت‌های مناسب‌تری در حوزه سلامت است. این در حالی است که توسعه پایدار و متوازن با مردمان توسعه‌گرا ایجاد می‌شود. وقتی محیط‌زیست و حفظ زیستگاه (روستا و شهر) برای ساکنانش اهمیت پیدا می‌کند. هنگامی که مردم یک جامعه بتوانند با اتکا به برنامه‌ریزی و تلاش، هدف اقتصادی مشترکی برای خود و نسل‌های بعدی تعریف کنند. توسعه پایدار زیرساخت می‌خواهد که مهم‌ترین سرمایه و زیرساختش منابع انسانی آن جامعه است. مسئول وضعیت‌های مختلف هر جامعه برای حرکت در مسیر توسعه یا بازماندگی، همان افراد تشکیل‌دهنده اجتماع هستند.
ایران ازجمله کشورهایی است که عمر برنامه‌ها و زیرساخت‌های توسعه‌اش در مسیر پایداری بیش از نیم قرن است. بهداشت و علوم پزشکی که جان هموطنان را پایش و آنان را درمان می‌کند، همیشه در تولید علم و رفتارهای جمعی برای نجات از بیماری‌ها، به‌ویژه پاندمی‌ها در رده‌های بالای جهانی جای دارد. کووید- 19که طی چندماه گذشته جامعه جهانی را درنوردیده و قربانیان زیادی روی دست دنیای ارتباطات گذاشته، تنها یک ویروس کوچک نادیدنی‌است که جان تا اقتصاد مردم زیادی را نشانه رفته و خسارات سنگینی بار آورده‌است. برای از بین بردن و کم‌اثر کردن کووید- 19باید بیش از همه اطلاع‌رسانی به‌روز درباره شناخت آن انجام شود. فراهم کردن امکانات بهداشتی از سوی دولتمردان و اولویت‌بندی سرمایه جان بر اقتصاد، می‌تواند درصد خسارت‌های کرونا را تا حد زیادی کاهش دهد. رعایت اخلاق و افزایش مناعت طبع در هر جامعه‌ای ارزشمندتر باشد آن مردم در مقابل تهدیدها ایمن‌تر رفتار می‌کنند. خوشبختانه مردم ایران به واسطه فرهنگ غنی و کهنشان، قابلیت تعامل بالایی داشته و بارها با تدبیر، خود را از گردونه بحران‌ها به سلامت گذرانده‌است. بحران‌هایی هست که موجب اتحاد و یکپارچگی بیشتر مردم می‌شود که پاندمی یکی از آنهاست. در دور اول کرونا هموطنان زیادی با کم‌کردن ترددهای غیرضروری توانستند از همه‌گیری تا حد زیادی جلوگیری کنند. متأسفانه یک‌سری کم‌تدبیری‌ها و قابلیت‌های ناشناخته کووید- 19موجب شد این ویروس همچنان بر سلامت مردم سایه بیفکند. اتحاد در رفتار و رعایت پروتکل‌های بهداشتی می‌تواند بار دیگر ما را از خط قرمز دور کند. امروز بیش از مسئولان، ما شهروندان حافظ سلامت خود و خانواده‌مان هستیم.
