پیچ اصلی اصلاح اصلاحات
گفته میشود کاهش قدرت اثرگذاری شورای سیاستگذاری اصلاحات بهدلیل موازیکاریها و تصمیمات دیگر چهرههای اصلاحات از علل استعفای محمدرضا عارف است
در روزهایی که ایده اصلاح اصلاحات بهصورت جدی ازسوی چهرههای تأثیرگذار این جریان مطرح شده است استعفای محمدرضا عارف از ریاست شورای سیاستگذاری اصلاحات ضرورت احیای این جریان را دوچندان مینمایاند.
چند صباحی است که چهرههای شاخص جریان اصلاحات ازجمله سعید حجاریان، علیرضا علویتبار، عبدالواحد موسوی لاری و... با پذیرش نقاط ضعف و کاستیهایی از ضرورت ترمیم اصلاحات با هدف بازسازی پشتوانه اجتماعی این جریان و بازگرداندن امید به جامعه سخن میگویند و بایدها و شایدهای بسیاری را در اینباره مورد تأکید و اشاره قرار میدهند؛ بایدها و شایدهایی که محور اصلی آن نبود تعریف دقیق از اصلاحات و مدعیان اصلاحات است که به زعم منتقدان سبب کاهش اثرگذاری در نتیجه رویگردانی طیفی از هواداران اصلاحات از این جریان شده است.
خودانتقادیهای اصلاحات در حالی این روزها در صدر اخبار این جریان قرار دارد و چهرههای اثرگذار این جریان را مستقیم و غیرمستقیم نشانه میگیرد که پنجشنبه گذشته استعفای محمدرضا عارف از ریاست شورایعالی سیاستگذاری اصلاحات همه توجهها را به سمت ضرورت ترمیم اصلاحات بیش از پیش جلب کرد.
اگرچه در پیگیریهای همشهری از نزدیکان عارف مشخص شد که عارف در اسفندماه گذشته و در اعتراض به موازیکاریها و چندوجهی عمل کردن برخی اعضای شورا و ژنرالهای جریان اصلاحات استعفانامهاش را تدوین و به داوود محمدی ارائه داده است.
داوود محمدی در سال94 از سوی شورای هماهنگی اصلاحات مسئول پیگیری امور قانونی و اخذ مجوز شورایعالی شده بود و عارف در مقام مؤسس بودن وی متن استعفانامهاش را به او ارائه کرده است اما عدمارائه این استعفا به شورایعالی هماهنگی جبهه اصلاحات و یا رهبر اصلاحات سبب شده است استعفای عارف از سوی چهرههای اصلاحطلب مؤثر و جدی تلقی نشود.
استعفای عارف در حالی مطرح میشود که گفته میشود عزم وی برای کاندیداتوری در انتخابات ریاستجمهوری1400 جدی است و درصورت تفاهم این جریان بر سر او به میدان خواهد آمد.
تاکتیک دوسویه عارف
یکی از چهرههای شناخته شده اصلاحات که خواست نامی از او برده نشود در اینباره به همشهری گفت: «تا زمانی که استعفا از سوی آقای عارف یا نماینده رسمی او بهصورت نامهای رسمی و مکتوب به شورای هماهنگی اصلاحات که خاستگاه شورایعالی سیاستگذاری بود ارائه نشود این مباحث در حد گمانهزنی رسانهای است و ورود جدی به آن صورت نخواهد گرفت، استعفای او زمانی رسمی تلقی میشود که شورای هماهنگی در مورد آن وارد بحث و بررسی شود.»
وی در تحلیل استعفای عارف افزود: «تلقی ما از استعفای عارف این است که ایشان خواسته در روزهایی که عملکردش در راس شورایعالی سیاستگذاری، ریاست فراکسیون امید و ریاست مجمع نمایندگان تهران محل نقد جدی رسانهها و برخی چهرههای اصلاحطلب است، نگاه استمزاجی از جایگاهش نزد شورای هماهنگی بهدست آورد و به برآوردی برسد که در تصمیمات آتی او به جد تأثیرگذار خواهد بود.»
وی تأکید کرد: «همه این موارد گمانهزنی است و تا عارف رسما در اینباره موضع رسمی نگیرد نمیتوان به آن ورود کرد.»
همنظر با این چهره شاخص اصلاحات، علی صوفی، عضو شورایعالی سیاستگذاری اصلاحطلبان درباره مطرح شدن استعفای عارف از سوی برخی چهرهها، با بیان اینکه نیاز اولیه شورا برگزاری جلسات و نظرسنجی از استانهاست به ایلنا گفت: «در شورایعالی سیاستگذاری عرف این است که شورا بعد از هر انتخابات در سطح کشور از شوراهای اصلاحطلبان استانها یک نظرسنجی را ترتیب میدهد و کارگروهی را برای جمعآوری و بررسی این نظرسنجیها مشخص میکند و جلساتی را شورایعالی سیاستگذاری تشکیل میدهد که در آن پیرامون نظرات و انتقاداتی که از استانها میآید و همچنین نظراتی که ممکن است اعضا داشته باشند به بحث و مشورت میپردازد تا نقاط ضعف و قوت شورا بررسی شود. لذا تا زمانی که این روال سپری نشود هنوز اتفاقی رخ نداده است و همه مواردی که مطرح میشود ازجمله پیشنهاد استعفا به آقای عارف بعد از نظرسنجی درخصوص عملکرد شورایعالی سیاستگذاری در این شورا به مشورت گذاشته میشود.»
ناراحتی عارف از استعفای نایبرئیسش
چهرههای نزدیک به عارف درحالی زمان استعفای او را اسفندماه میدانند که برخی گمانهزنیهای رسانهای از علت استعفای عارف در انتقاد به استعفای عبدالواحد موسویلاری، نایبرئیس شورای سیاستگذاری حکایت میکند. موسویلاری دلیل استعفایش را ضعف جسمی اعلام کرد اما گمانهزنیهای رسانهای ناکامی در انتخابات مجلس و ریشهیابی دلایل آن در تصمیمات شورایعالی سیاستگذاری را علت خروج او از این شورا میدانستند؛شورایی که قرار بود محور تعقل و تأثیرگذاری جریان باشد اما به محفلی پروژهای و انتخاباتی بدل شد که تنها خروجیاش هماهنگی جمعی از احزاب اصلاحات در بزنگاههای انتخاباتی شد.
در کنار تحلیلهای این چهره اصلاحطلب، داوود محمدی، از اعضای شورایعالی سیاستگذاری اصلاحطلبان در اینباره به ایسنا گفت: «عارف با وی در این زمینه صحبتهایی داشته و او از استعفای موسویلاری ناراحت است. با این حال جلسات شورای سیاستگذاری که بهخاطر کرونا تشکیل نمیشود و این موضوع در شورای هماهنگی جبهه اصلاحات هم هنوز مطرح نشده است. فعلا موضوعی که عارف مطرح کرده در حال بررسی است و در این زمینه صحبت میکنیم.»
شورایعالی سیاستگذاری اصلاحطلبان در سال94 و برای انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی با اصرار احزاب شورای هماهنگی جبهه اصلاحات و با موافقت رهبر اصلاحات متولد شد.
این شورا در بزنگاه هر انتخابات مجمع برگزار میکرد و در این مجمعها رئیس و هیأت رئیسه با رأی اعضا مشخص میشدند. در هر 3 دوره از مجمعهای شورایعالی سیاستگذاری عارف تنها گزینه ریاست بوده و هر بار با اجماع اعضا بر این کرسی نشسته است.
شورایعالی سیاستگذاری اصلاحات زیر مجموعه شورایعالی هماهنگی اصلاحات ترکیبی از شخصیتهای حقیقی و حزبی اصلاحطلب بود و در نخستین گام فعالیت خود توانست با ارائه لیست امید، تمام 30کرسی مجلس دهم در تهران و حدود 130 کرسی در کل کشور را بهدست آورد.
استعفای عارف را چه کسانی بررسی میکنند؟
به هر روی شورای هماهنگی جبهه اصلاحات مسئول بررسی استعفای عارف است و حال باید منتظر تصمیم این جمع ماند و دید که آیا آنها عارف را برای ماندن در شورایعالی راضی میکنند یا اینکه شورایعالی را با رئیس و هیأت رئیسه جدید ادامه میدهند یا به دنبال ایجاد ائتلافی جدید خواهند رفت؟ شورای هماهنگی اصلاحات قریب به 2دهه پیش با هدف یکپارچهسازی استراتژی اصلاحطلبان از قریب به 18حزب اصلاحطلب تشکیل شد و شورای اصلی جریان اصلاحات است. مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم، مجمع روحانیون مبارز، مجمع نیرویهای خط امام، مجمع نمایندگان ادوار مجلس و احزابی چون اتحاد ملت، مردمسالاری ، کارگزاران و... ازجمله احزاب عضو این شورا هستند و ریاست این شورا دورهای است و هماکنون حکیمیپور ریاست آن را برعهده دارد.
استعفای عارف در حالی مطرح میشود که گفته میشود عزم وی برای کاندیداتوری در انتخابات ریاستجمهوری1400 جدی است و درصورت تفاهم این جریان بر سر او به میدان خواهد آمد